Na een drukke week volgde een lange dag voor herstel, Pepsie bleef in mijn buurt en maakte een hartje voor mij.
Pasen was rustig. Allemaal in onze eigen bubbel, maar samen met Kees wandelde ik wel een heerlijke lente wandeling door ons bos.
Een wandeling door het park, er zijn kleine eendjes… verliefd!
Onze tuin krijgt weer kleur… heerlijk, zo blij mee.
Een van de heerlijke maaltijden met pasen: courgettesoep met foccacia.
Een avond en een middag, met zijn 3 hebben we de klus geklaard. Het escapespel tot een volwaardig einde gebracht. Leuk, maar ook best moeilijk, uitdagend en vooral heel gezellig!
Nog meer bloeiend in de tuin!
Deze week maakte ik een lekkere pasta-maaltijd. Voor de kinderen was er gewone pasta bij.
Het restje van de pasta met wat zelfgemaakte pesto, komkommer, tomaat en olijf werd een lunch op mijn werk. Druk bezig met het maken van het krantje welke 1x in het kwartaal uit komt.
Het was heerlijk weer te kunnen wandelen met mijn vriendin. Ukelele te kunnen spelen met mijn lieve buurvrouw. Samen met Kees een avond aandacht en gezelligheid met elkaar. En het huis maakte ik ook nog schoon.
Het vest wat ik voor Evaline aan het breien ben, ook al zo lekker om mee bezig te zijn.
En voor de oplettende lezer: ja ik ben weer terug op facebook. Na 1,5 jaar bleef ik er nog steeds heimwee naar hebben. Dus iedereen weer opgezocht en zo blij nu.
Categoriearchief: ons bos
Week 14
Ons uitstapje samen, naar een makers-space. Een lasersnijder hebben we (nog niet) thuis.
Wat blijft t wonderlijk om een digitaal bestand omgezet te zien in een stuk plastic wat precies passend gemaakt wordt.
Voor mijn werk, op zondag al voorbereid. Gehakballetjes in tomatensaus. Onder de bezielende leiding van Kees, werd het een van de gerechten van de Indonesische maaltijd. Samen met een partner van een bewoner van onze afdeling, een collega en vrijwilligster maakten we er een fantastische ochtend van.
Eindeloos genieten, samen met Yuki en Myka, tijdens een boswandeling.
Eindeloos genieten, samen met Maxi en Pepsie, in het lentezonnetje.
Uit de wind, in de zon heerlijk warm.
Week 13
Op zondag vierden we de verjaardag van Kees met vrienden en familie. Een lunch met soep, hartige taart, brood met lekker beleg… zo mooi om dit met elkaar te delen.
Een week waarin ik extra werkte vanwege een coachingsbijeenkomst.
Maar ook met veel plezier werkte. Fijn om weer klaar te mogen staan voor onze fantastische bewoners en mijn geweldige collega’s.
Een middagje shoppen met Evaline leverde een gezellige rok en heerlijk bloesje op.
De date met Kees, als elke week, was weer fijn, zo ook de boswandeling die we maakten, in de regen. Het wandelen met vriendin en het ukelelespelen met buuf gingen niet door, prima… dan tijd voor mijzelf.
Ik maakte de krans in thema lente.
Yehaaa… hoe leuk is dit… ik heb wat gewonnen!!! Mee doen was simpel: stuur een kopie van de kassabon waarop staat dat je een zak Tessa Appels gekocht hebt. En ik won hiermee een appelsnijder. Zo dankbaar en blij…. Na mijn gegevens door te geven, werd hij per omgaande opgestuurd.
Week 12, vakantie
Pepsie, Maxi, de hele week gezellig om mij heen.
Genieten van zon en samen zijn.
Na de winter rust in de tuin, tijd om alles weer op orde te maken.
Prachtig mooi weer, lokte mij naar buiten, zon gaf energie en hoe heerlijk om de mooie bloesem te ontdekken aan de forsythia en de kers. Een blauw druifje staat zo parmantig!
En dan na een heerlijke maaltijd samen starten met een escaperoom spel.
Na een gezellige ochtend waarin we samen het spelen op de ukelele oefenden, kwamen in de middag mijn vriendinnetjes. Een kha hapje stond al voor ze klaar.
Op woensdag en donderdag was Kees ook vrij. Samen reden we woensdag naar zijn jarige vader. Leuk om daar hen te mogen helpen en allemaal familie te kunnen spreken. Een mooie dag was het.
Hoera, weer voor een paar maandjes even oud!!! Een wandeling in het bos, precies gepland tussen twee buien door. Goede gesprekken, fijn samen zijn. Kees wakker gezongen en cadeautjes gegeven, in de avond heerlijk samen gegeten van nasi die Tim gekookt had. Een mooie dag.
De zandmotor. Eigenlijk wilde ik nog wat poetsen, Evaline zei: dat doe ik wel. Eigenlijk wilde ik met Kees naar de jumbo lopen, hij zei: ik ga wel alleen. Tim vroeg: mam ga je met mij mee voor een wandeling. Zo lief dat iedereen dan weer zo voor mij klaar staat.
Een goede reis, met Tim achter het stuur. Windkracht 6, zon, een bulderende zee, zand waaiend over het strand. Wat was het heerlijk. Zo enorm van samen, de wandeling, het weer en de omgeving genoten. En dan op de terugweg ook nog een dubbele regenboog. Wat een cadeautje.
Week 11
Daar gingen we samen. Het was koud, maar wel droog. Met nog ruim 40 anderen werden we door de boswachter gewezen op prachtige dingen in “ons” bos. Verhalen over vroeger, kennis over beestjes, de bomen, planten… het was waanzinnig interessant.
Na 10 dagen mocht ik hem weer knuffelen. Terug van zijn reis naar vriend in Bulgarije. Vol verhalen, nieuwe hobby’s en vooral heerlijk bruin van alle wandelingen in zon en sneeuw.
Het werk rustig afgesloten, een week vakantie ligt voor mij. Leuke mooie gezellige plannen om te ondernemen, naast lekker genieten van “geen wekker” en tijd voor mij.
Nog steeds ontdekken we nieuwe lekkere recepten, In dit geval met pastinaak, bietjes, bloemkool, sla, gehakt, granaatappelpitjes en nog veel meer lekkers.
Met zijn vieren natuurlijk weer gestemd, goed om onze stem te laten horen.
Week 6
De griep-restanten… ik probeer ze moedig weg te werken.
Enerzijds rustig mijn gewone (werk) dingen op te pakken en de wandelingen die ik zo graag maak, toch weer op te pakken. Anderzijds door toch extra rust te nemen en tijd voor herstel.
Maxi zoekt mij dan trouw op, maar ook Pepsie lijkt mij stevig in de gaten te houden.
De korte wandeling in het bos, met een paar stops om op adem te komen, maar wat was het genieten van de zon en blauwe lucht.
Deze week, na lang, weer af kunnen spreken met mijn vriendinnetjes. We aten een heerlijke kha lunch, met pompoensoep, quiche en salade en het toetje maakte ik van bosvruchten met mascarpone/slagroom.
De ukelele afgestoft, alles bij gekletst, mijn lieve buuf en ik maakten weer muziek.
Intussen 20 en 19 jaar geleden. Bizar dat we al zo lang geen nieuwe herinneringen meer maken. Dat we elkaar al zo lang niet geknuffeld, gekoesterd en gezien hebben.
Ruimte voor herinneringen, zachte liefde en verwondering. Het leven gaat door, zelfs toen 20 en 19 jaar geleden de wereld leek stil te staan.
Week 3
De griep houdt mij stevig in zijn greep.
Ik slaap veel, neem goed drinken, maar door misselijk eet ik minder.
Ik stoom en spoel met zout mijn neus.
Hoesten is gemeen, een droge lastige hoest.
Maar ik voel langzaam weer vooruitgang.
Een witte wereld, leuk voor de foto’s.
Op donderdag was ik weer naar mijn werk, zo ongeveer geprobeerd.
Op vrijdag door de staking in het OV en alle sneeuw, Evaline naar school en haar werk gereden.
En vandaag, zaterdag, met Kees een wandeling door ons bos gemaakt.
Bevroren plassen, sneeuw krakend onder onze voeten, de zon die vrolijk scheen.
Een heerlijke wandeling, maar gelukkig het kortste rondje.
Ik was nog erg benauwd onderweg en had veel pijn toen we thuis kwamen.
Maar… deze wandeling nemen ze ons niet meer af!
Week 1
Een nieuwe serie voor dit jaar… regelmatig een foto van mij.
Deze eerste in ons vertrouwde, geliefde bos. Na veel regen lekker nat!
Wel mijn jas open, het was “warm” buiten,
Deze week was ik weer gewoon naar mijn werk. Daar heb ik opgeruimd.
Eerst de kasten met spullen van de AB van de afdeling. Veel weg gedaan of naar de afdelingen terug gebracht waar t van geleend was. Daarna alle kerstspullen. Er was zoveel dat we een keuze gemaakt hebben… de mooiste dingen bewaard, de rest is weg.
Thuis poetste ik het huis lekker fris. Een nieuw recept voor in de oven gemaakt, was echt super lekker. Uiteraard gewoon koolhydraatarm, dat houden we nu alweer ruim 3 jaar vol. Ik blijf netjes op mijn gewicht, voor Kees gaat er nog altijd gewicht af. Zo trots op hem.
Verder had ik flink wat herstel-tijd nodig en genomen. Samen met mijn buuf weer heerlijk de ukelele gespeeld. We zijn intussen halverwege het eerste boek en zo blij met onze resultaten!
Jaaroverzicht 2023
Januari
Februari
Maart
April
Mei
Juni
Juli
Augustus
September
Oktober
November
December
Ja natuurlijk mocht dit jaar eindelijk ons bos in de schijnwerpers staan. Alle jaargetijden te volgen van afwisselend jaar 2022.
We waren veel in ons bos te vinden!
Dit jaar waren mijn hobby’s ukelele spelen, dwarsfluit leren spelen, breien, lekkers koken, tv kijken, de krans aan de deur versieren, breien, diamond painting en nog altijd heerlijk spelen met etherische olie.
Dit jaar was bewegen mijn ding tijdens wandelingen met vriendin, Kees, Tim, Evaline, de hondjes van de buren. En regelmatig deed ik mee met Nederland in beweging.
Qua reuma leek ik redelijk een vorm te hebben gevonden in balans tussen werk/herstel/ontspanning/actief zijn. Voor het winkelen en museumbezoek nam ik een rollator mee. Dit is een hele fijne oplossing om niet te lang te hoeven staan op mijn voeten.
Op mijn werk was het chaotisch en onrustig tot november. Met gedoe rond uren en werken op andere afdelingen. Vanaf november is er rust en heb ik het weer enorm naar mijn zin. 16 uur op de afdeling met mensen met NAH. Samenwerken met zorghulpen, voedingsassistenten en natuurlijk de zorg. Heerlijk, mij kun je niet blijer maken. Met collega’s volgen we een feedback training die mooie dingen oplevert.
Met ons heerlijke gezin genoten we van onze tuin waarin we met elkaar aan t werk waren, een nieuwe schutting geplaatst hebben en de kersenboom lieten snoeien. Samen met de kikker, de duif die kwam broeden en alle andere grote en kleine beestjes.
Wat hebben we genoten met elkaar tijdens de vakantie in Duitsland met mijn viertjes. Een mooi weekend gehad met mijn schoonfamilie, met zijn 10-en in Zeeland en een fijne geweldige tijd samen met Kees in november.
We gingen met zijn viertjes naar de bioscoop voor de nieuwste films van Marvel. En verder was ik soms een fijne taxi-mamie.
We keken naar de Streamers en genoten omdat vanuit huis kon.
Gelukkig kon ik weer samen met mijn vriendinnetjes afspreken.
Helaas flink geveld door corona, maar voor nu lijkt het wel echt voorbij, geen longcovid.
Tim deed een examen voor jiu jitsu, ging voor een studiereis op stap. Bezocht Noorwegen en doet nu zijn stage op de Veluwe waar hij half intern is. Gaat goed met hem.
Evaline gaf veel hulp in het huishouden en met de boodschappen. Haalde vol trots haar rijbewijs en startte met een nieuwe mooie opleiding. Gaat goed met haar.
Kees bleef wandelen, 3x per dag. Werkt nog steeds in Zevenbergen. Ging eindeloos oefenen om nu al heel lekker gitaar te spelen. Gaat goed met hem.
Pepsie bleef lekker zichzelf, zoekt ons regelmatig op voor gezelschap. Gaat goed met haar.
Maxi had flinke jeuk op zijn huid, maar voor nu lijkt dat wel een beetje op zijn retour. Zoekt ons altijd op en knuffelt zo graag! Voor nu gaat t goed met hem.
Week 50, 51, foto 2022
De koude buiten, het warme binnen. Pepsie en Maxi liggen vaker in de zon in t raamkozijn.
We eten nog alle dagen zo lekker, soms wel eenvoudiger (minder ingrediënten) om toch de kosten wat lager te proberen te houden.
Wandelen blijft een feestje. Hoewel ik wel minder lang op pad ben als de eerste helft van het jaar.
Bonus, wanneer het goed voor mij is, wanneer het voor hen gemakkelijk uitkomt, mag ik ze ophalen. Yuki San en Myka San. Met hen op pad is een feestje. Zo lang zelf gedacht een hond te willen. Maar nu er niet meer aan beginnen: ik ga immers lichamelijk er alleen maar op achteruit. Wat als ik er dan niet meer zelf voor kan zorgen. Nu mag ik met deze lieverds op stap. Zo blij mee.
Bij -6 bevriest de bellenblaas. En dat vast leggen is een koud klusje, maar zo blij met de resultaten van deze actie… de ene bel werd in 9 minuten een hartje… dat ontroerde mij dan weer! Mooie foto’s voor foto 2022!
Ik werkte mijn uren met plezier, ontving een prachtig kerstpakket.
Met Kees maakte ik muziek en hadden we samen fijne gesprekken.
En natuurlijk weer zo een heerlijke wandeling in ons bos. Elke keer weer een sprookje.