Woensdag schreef ik op facebook: Vandaag wonen we alweer 5 jaar op de plek waar ik mij het meeste thuis voel ooit… Een fantastische straat met geweldig lieve mensen! Daarop kwamen ontzettend veel lieve reacties en heel veel likes. Gaaf om zo met iedereen om je heen een piep klein feestje te vieren. De kaart gekregen van de liefste buren.

Ja… ik wil!
Juni 2010… schreef ik een stukje waarin mijn verlangen naar hier.
Een plaatje van de voordeur erbij.
Een jaar later stel ik mezelf opnieuw de vraag: wil ik nog steeds….
Ja… ik wil!
Ja… ik wil, met heel mijn hart en ziel. Voorlopig nog en voor héél lang.
Een nieuw plaatje van de voordeur erbij.
We hebben ongelooflijk veel plezier gehad het afgelopen jaar.
De energie barst zowat mijn lijf uit.

Hebben we goed gedaan, een jaar geleden de keuze voor deze provincie, deze stad, deze straat, dit  huis, deze school? Ja, ja, ja, ja en ja.

We leerden de omgeving kennen, in het begin nog met de navigatie.
We leerden de mensen kennen, in het begin nog met een ‘harde G’.
We leerden de lesmethodes op school kennen, in het begin nog met vallen en opstaan.
We leerden de school met activiteiten kennen, in het begin nog met schroom.
We leerden de reis naar het westen kennen, in het begin nog met veel te veel mee voor onderweg.
We leerden de keuzes te maken: wat doen we wel, wat doen we niet mee, in het begin nog te voorzichtig.
We leerden de gastvrijheid kennen, in het begin nog zo verbaasd hierover.
We leerden de winkels kennen, in het begin nog verrast dat alles zo dichtbij is.
We leerden het huis kennen, in het begin nog zoeken naar een aangenaam klimaat en waar de spulletjes fijn staan.
We leerden de taal kennen, nu met zachte “G”, “ik ben het beu” en “wa is da?” “wa heb’ie daan dan?”

Oosterhout is anders dan Lisse. Oosterhout is wat we er van verwacht hadden, een jaar geleden.
Toen was het huis voor mij “liefde op het eerste gezicht”.
Nu is die liefde verdiept en nog uitbundiger geworden.
De voordeur met onze namen er op, met ons lampje er naast.

 
Maandag was het voor Evaline haar laatste zwemles vóór het diploma. Dan na de vakantie gaat zij voor diploma C naar een ander zwembad. Kleiner groepje, betere tijd. Op diezelfde tijd kan Tim dan toch gaan zwemmen voor zijn diploma zwemvaardigheid III. Dat wordt geen drukke maandag meer maar rustig op donderdagavond.
Maandag had Kees een proefles zwemmen en was ik thuis. Dus ging ik gisteravond naar de aquarobics. Overdag ben ik aan het schilderen geweest. De plekken die de schilders overgeslagen hadden en stukjes bijgewerkt van de verhuisschade. Vandaag nog 2 deuren over doen die flink beschadigd waren en nog wat planken op zolder. Dan zit het afwerken van het schilderen er weer op. Lekker om zo binnen bezig te zijn, buiten met al die felle buien regen (die natúúrlijk vallen als ik Evaline van school ga halen of brengen!) is er toch ook niks aan.
Ow… en maandag is de kraan van de keuken vervangen 🙂 Maar de reparatie aan het toilet is nog niet gedaan… daar wordt een rioolbedrijf voor ingeschakeld 🙁 Het plafond in de badkamer is afgemaakt en ziet er nu wit uit. Voor de afzuigkap blijft het probleem een probleem omdat dit te maken heeft met een installatiefout 🙁  Hier kan ik slecht tegen… in Lisse hebben we zoveel van de renovatie zelf gedaan en hadden we helemaal geen problemen. Sterker nog, bij de verschillende inspecties was elke vakkracht lovend over onze arbeid. Nu is het gedaan door proffessionelen en overal mankeert nog wat aan en zullen wij er mee moeten leren leven. Of het nou gaat om olie die uit de afzuigkap druppelt of een plafond van de badkamer dat er beroerd uit blijft zien omdat er geen gips tegenaan mocht van de verhuurder. Overigens heb ik gisteren gelijk de gele kitrand boven de koelkast overgeschilderd zodat deze nu wel netjes wit is. Toch maar kopen in plaats van huren?!

Rust voel ik nog altijd niet helemaal, maar langzaam vallen er steeds meer stukjes op zijn plaats.
Mijn week ziet er nu zo uit:
maandag: de supermarkt en Evaline zwemles, in de avond ga ik naar aquarobics.
dinsdag: in de ochtend helpen met lezen bij groep 4
woensdag: tijd voor het huis
donderdag: in de ochtend trimzwemmen, in de middag helpen met etsafette bij groep 4, na school gaan de kinderen naar voetbal (nog 2x)
vrijdag: de supermarkt
zaterdag: de kinderen naar scouting
Tussendoor ben ik nog altijd bezig met de achtertuin en klussen in en om het huis.
Ik besteed veel tijd aan contacten om mij heen in het zwembad, bij school en in de straat.
Het huis waarin we wonen vind ik erg fijn en ik ben heel tevreden over hoe we het met de meubels hebben ingericht.
De winkels om mij heen, daar ben ik nu wel vertrouwd mee en eigenlijk heb ik hier alles wat ik nodig heb, dicht in de buurt.
Na alle drukke weekenden van de afgelopen maanden kiezen we er nu voor om komend weekend in en om huis te zijn.
Toen we het huis gingen bekijken was het voor mij “liefde op het eerste gezicht” en dat gevoel is nog altijd niet verdwenen, het is alleen maar sterker geworden.
Tim zit goed in zijn vel en geniet op school van juf en kinderen, speelt buiten of binnen en regelmatig met andere kinderen. Hij fiets nu inderdaad lekker zelf naar school en komt zelf naar huis. Tim en Evaline hebben beide een keuze gemaakt voor een(zelfde) scoutinggroep, de Erasmusgroep. Hier konden wij wel achter staan en dus zullen zij daar voortaan op zaterdag te vinden zijn, leuk!
Tim speelt regelmatig op zijn kamer met lego of magneetstokjes/balletjes. Hij is dan hele fantasierijke dingen aan het bouwen. Vaak met een rustig muziekje op de achtergrond.
Evaline heeft haar draai gevonden en is gewend aan de manier van contacten die de meiden hier ondeling hebben. Gaat op school enorm goed en is de vrolijke haarzelf. Zoals het er nu uit ziet mag Evaline al snel afzwemmen voor diploma B. Dat betekend dat zij daarin geen terugslag gehad heeft door de lange vakantie en de verhuizing. Daar ben ik natuurlijk heel trots op. Als Evaline op haar kamer speelt dan is dat vaak wat knutselen, haar zelf mooi met make-up maken of met playmobiel.
Kees is ondertussen dus klaar met het project in Rotterdam en is nu druk zoekende met zijn werkgever naar een passende nieuwe werkplek.
Deze week zijn we hier naar de tandarts geweest voor controle en ook hier ging alles net een beetje anders dan we gewend waren, grin.
De website voor de klant waar ik mee bezig ben nadert zijn oplevering en dus voor mij een einde aan het werken hieraan. Fijn, want de klant is enorm tevreden.
met Dicky is ook alles nog altijd goed. Hij zit tochwel meer binnen als het buiten kouder is, gezellig hoor 🙂
Op de foto de nieuwe motor van Kees. Een BMW van twee modellen nieuwer dan degene die hij had. Hij rijdt er erg graag op en dat is natuurlijk ook de bedoeling! Hij zal hem vooral ook blijven gebruiken voor woon-werk -verkeer.