Ruim een week later zijn we nu. Na de allerlaatste behandeling van de manueel therapeut aan mijn nek. Op donderdagochtend werd ik na al die maanden voor het eerst wakker zonder pijn in mijn nek.
Het is ditmaal dus écht de laatste behandeling geweest. Spieren en wervels op de plek waar ze horen. Ik heb nog even gevraagd hoe groot de kans is dat er opnieuw wervels verschuiven: die kans is bijzonder klein. Het dossier is gesloten en hoeft ook niet mee als we gaan verhuizen. Yeah… ik merk dat mijn energie nu niet meer in pijn gaat zitten en in aangepast handelen, maar dat ik ze nu  gewoon kan gebruiken voor alle gewone dingen en dat is toch wel heel fijn 🙂

Vanmorgen was ik nogmaals bij de manuele therapeut. Na nog wat kleine correcties zou alles nu toch echt goed moeten zijn in mijn nek. Spieren zijn sterk genoeg getraind, wervels staan netjes boven elkaar. Zal er dan nu toch een tijd zonder aangepast leven en zonder pijn aanbreken?

Zoals ik vorige week al schreef: opnieuw naar de manuele therapeut. Ik heb nog te vaak last van mijn nek en hoofdpijn om er tevreden mee door te leven. Vanmorgen was ik er. Hij luisterde mijn verhaal, schrok van de klachten die ik nog over heb. Deed uitgebreid onderzoek en jawel… krik-krak… op twee plaatsen werden wervels recht gezet. Het was (toch!) echt niet goed. Wauw… wat ben ik blij dat ik geweest ben. Nu nog de spieren er omheen oefenen, maar dat gaat me wel lukken. Zou het dan toch nog goed komen met me?

Vanmorgen een ochtendje voor mij:
De huisarts verwees me opnieuw door. De manueel therapeut moet eens kijken of mijn nek nog wat meer opgeknapt kan worden. Ik heb toch nog wel snel hoofdpijn en rust nog veel. Hoewel ik verder wel veel aan kan hoor, maar toch is het nog niet naar mijn zin.
De tandarts stelde me gerust: een scherfje van mijn kies af hoefde alleen gepolijst te worden, phew!
De kapper knipte mijn pony en de schoenmaker had goede poets voor mijn laarzen.
Nog even bij het graf geweest en het ziet er opgedroogd ook allemaal super uit.
Vanmiddag hielp Tim mij: stenen uit de tuin, naar achter gebracht. Het hek weer op zijn plek. Boompje naar buuf. Gras uitgegraven om deze op beter plekje terug te zetten. Daarna de grond egaal. Morgen verder!

De afgelopen weken heb ik twee maal in de week flink gesport. Op maandagavond aquarobics en op donderdagochtend baantjes zwemmen. Ik ga nu goed het verschil in mijn spieren voelen. Alles voelt lekker stevig en doet weer zo een beetje wat ik allemaal wil. Op zijn tijd neem ik nog wel wat rust, maar ik lig nog maar weinig extra op bed. Het werken op de twee ochtenden gaat nu ook gewoon lekker, ik kan ook hierin weer alles doen wat ik hoor te kunnen doen. Fijn!

Komende vrijdag is het 12 weken geleden dat ik gevallen ben.
In die tijd heb ik plat gelegen, manuele therapie gehad en uiteindelijk heb ik het sporten ook weer op kunnen pakken. Hoe het nu gaat?
Overdag kan ik zo een beetje alles wel weer doen. Alle huishoudelijke klussen, zware arbeid, sporten en de zorg voor de kinderen. Maar ik de avond ben ik vermoeid. Dan voel ik alles weer pijn gaan doen of verkrampen. Ik lig dus nog altijd gelijk met de kinderen op bed. Dan slaap ik niet gelijk, maar door het rusten trekt de pijn weg. Dan val ik prettig in slaap en wordt weer verfrist en verkwikt wakker. Op deze manier hoef ik geen pijnstillers te slikken.