Onze tuin, wat genieten we er toch van.
Bij de lunch in het zonnetje. Bij het avondeten in het huisje.
Alles wat er groeit, bloeit en eetbaar is.
Wel hou ik alles zelf goed nat, bij geen regen dus water geven.
De roos blijft maar bloemen geven, bijzonder want ze staat hier al langer dan dat wij hier 15 jaar geleden kwamen wonen.
De paprikaplant, gekregen met mijn verjaardag, daar groeien nieuwe paprika’s aan.
De eerste blauwe besjes geplukt en op de foto gezet.
Na de frambozen en ondertussen zijn ook de bramen rijp om te snoepen, jammie.
In de avond gaan alle lichtjes aan, opgeladen door het zonlicht.
Dankbaar en blij met ons mooie plekje.

Eenmaal in de week kookt Tim, eenmaal Evaline, eenmaal ik en de rest doet Kees.
We eten trouw zonder koolhydraten, wat ons zover brengt. Vullen de koolhydraten aan voor wie dit wel nodig heeft. En zo lekker ziet ons eten er dan uit, restaurant waardig!

En plots was ik ziek. Totaal onverwacht, we hebben het allemaal niet zien aankomen.
Opeens op zondagmiddag 39 graden koorts en zoveel pijn in mijn holtes.
Maandag liep de temperatuur nog even verder op, dus met spoed naar de huisarts.
Antibiotica en speciale neusspray kreeg ik mee. Gelukkig deed de medicatie zijn werk, maar wat was ik ziek. De eerste dagen eigenlijk alleen maar in bed of op de bank doorgebracht, met nu en dan gezelschap van de katten. Op zaterdag moest ik wel gaan wandelen, want mijn lijf was stijf geworden. Op dinsdag en donderdag mocht ik kortere diensten werken, dat was wel heel fijn.
Kon ik toch verder met opbouwen en toch weer zijn waar ik zo ongelooflijk graag ben!

Hiep hiep hoera, mijn jaarcontract is omgezet naar een vast contract.
Dankbaar en zo blij dat ik het een jaar geleden heb aangedurfd.
Een nieuwe doelgroep, een vreemde organisatie, heel veel leren, proberen met vallen en opstaan. En nu… voor nu zou ik niet anders meer willen.
Wat een geweldige werkgever, wat een fantastische manager.
Wat een mooie, liefdevolle collega’s, wat een prachtige deelnemers.
Ik mag weer in mijn kracht staan, het stroomt, het geeft energie.

Elke week onze avond samen, waarop we verschillende dingen kunnen doen.
Muziek maken, boodschappen, praten, maar vooral afstemmen op elkaar.
Maar er is in de weekenden ook regelmatig tijd voor samen. Een eindje fietsen, samen op pad en de wereld verkennen, heerlijk.
Hier een avondwandeling in het bos waar het heerlijk koel was.

Wat zag ze er weer prachtig uit. Op weg naar cosplay. Zo leuk dat ik nog even heur haar mocht doen, met gispkruid, natuurlijk!
En de “onsie” is van een heerlijk dagje samen op pad. Eerst naar Tilburg en daarna nog in Breda geweest. Een lunch in het park met verse ingrediënten van AH, jammie!
Gelukkig is er nog tijd om wat samen op te pakken, tussen haar werk, hulp in ons huishouden, haar vriend, de verschillende vriendinnen en alle andere leuks door wat ze onderneemt!
En verder… heb ik in al mijn wijsheid besloten om te stoppen met Facebook en Instagram.
Zoveel verloren tijd die daar naar toe gaat. Maar het leverde me ook niets op. Dan zou ik er nog meer energie in moeten gaan steken en dat vindt ik zonde van mijn kostbare tijd.