De griep-restanten… ik probeer ze moedig weg te werken.
Enerzijds rustig mijn gewone (werk) dingen op te pakken en de wandelingen die ik zo graag maak, toch weer op te pakken. Anderzijds door toch extra rust te nemen en tijd voor herstel.
Maxi zoekt mij dan trouw op, maar ook Pepsie lijkt mij stevig in de gaten te houden.
De korte wandeling in het bos, met een paar stops om op adem te komen, maar wat was het genieten van de zon en blauwe lucht.
Deze week, na lang, weer af kunnen spreken met mijn vriendinnetjes. We aten een heerlijke kha lunch, met pompoensoep, quiche en salade en het toetje maakte ik van bosvruchten met mascarpone/slagroom.
De ukelele afgestoft, alles bij gekletst, mijn lieve buuf en ik maakten weer muziek.
Intussen 20 en 19 jaar geleden. Bizar dat we al zo lang geen nieuwe herinneringen meer maken. Dat we elkaar al zo lang niet geknuffeld, gekoesterd en gezien hebben.
Ruimte voor herinneringen, zachte liefde en verwondering. Het leven gaat door, zelfs toen 20 en 19 jaar geleden de wereld leek stil te staan.
Categoriearchief: Algemeen
4444
Bericht 4444.
Zoveel stukjes heb ik al gemaakt in dit blog.
Voor mij werkt dit als een soort extern geheugen.
Hier kan ik alles gemakkelijk terug vinden.
Gestart op 22 april 2006. Intussen bijna 17 jaar dus!
Zo leuk om te zien hoeveel verschillende dingen ik heb kunnen vertellen.
Hoeveel mooie foto’s ik heb kunnen maken en er bij plaatsen.
Week 5
Op zondag liep ik samen met Kees een klein rondje door ons bos.
Snel buiten adem, pijn bij diep inademen. Maar… na een poosje herstellen thuis, was ik toch wel erg blij om dit gedaan te hebben.
Maxi waakt trouw bij en over mij, wanneer ik thuis ben is hij veel in mijn buurt. Zo zorgt hij er vast voor dat ik echt de rust neem om op te knappen en aan te sterken.
Alweer zo een lekkere maaltijd. Wat eten we toch gevarieerd. Telkens nieuwe recepten die om proberen vragen en dan weer een succes blijken te zijn. Heerlijk.
Een korte wandeling met mijn vriendin en een lunch op mijn werk met lieve collega’s maakten mijn week compleet.
week 4
Een heerlijk bosje voorjaar in huis, voor Kees. Hij was alle regen en donkere dagen zo zat…
Hoe kun je de luchtmachtbasis in Nieuw Millingen autarkisch maken? 20 weken werkte Tim hard aan dit onderzoek, samen met een klasgenoot. Deze week was de presentatie van hun verslag. Met zijn 3 drie waren we getuige van dit bijzondere moment. Dikke trots en herinneringen waren deel van mij. Trots op Tim en zijn prestatie. Maar ook herinneringen aan Kees zijn presentatie, want daar mocht ik toen samen met zijn ouders en broer ook bij zijn.
We hadden cadeautjes voor Tim geregeld, in alle vertrouwen dat het goed zou komen. En als je dan dit mag afsluiten met een 7,7 weet je dat het goed was. School is nog niet klaar voor hem, nog een paar toetsen mogen gemaakt worden.
Nog niet helemaal opgeknapt van de gemene griep. Vooral veel te snel moe, erg benauwd, bij diep inademen pijn in mijn borstkas. Ik werkte mijn gewone uren, maar op verschillende momenten. Vanwege vergaderingen en de presentatie van Tim (die op mijn vaste werkdag was). Had de rest van mijn leuke door de weekse dingen afgezegd. Dat was prettig, zo heb ik tijd om te herstellen van werk en die resten van de griep. Maxi mijn trouwe gezelschap, volgde mij in bed, op de bank, aan mijn bureau en aan tafel.
Week 3
De griep houdt mij stevig in zijn greep.
Ik slaap veel, neem goed drinken, maar door misselijk eet ik minder.
Ik stoom en spoel met zout mijn neus.
Hoesten is gemeen, een droge lastige hoest.
Maar ik voel langzaam weer vooruitgang.
Een witte wereld, leuk voor de foto’s.
Op donderdag was ik weer naar mijn werk, zo ongeveer geprobeerd.
Op vrijdag door de staking in het OV en alle sneeuw, Evaline naar school en haar werk gereden.
En vandaag, zaterdag, met Kees een wandeling door ons bos gemaakt.
Bevroren plassen, sneeuw krakend onder onze voeten, de zon die vrolijk scheen.
Een heerlijke wandeling, maar gelukkig het kortste rondje.
Ik was nog erg benauwd onderweg en had veel pijn toen we thuis kwamen.
Maar… deze wandeling nemen ze ons niet meer af!
Week 2
De koorts jaagt mijn lijf aan, vanaf vrijdag heeft de griep mij te pakken. Benauwd, keelpijn, misselijk en koorts. Nu maar hard werken aan herstel, opknappen en aansterken.
Vorig weekend met Kees een fijne wandeling bij Surrea gelopen.
Deze week na lang weer een wandeling met mijn vriendinnetje gelopen. Een beweegroute waarbij we samen alle oefeningen deden die onderweg te doen waren.
En verder niks, de rest moest ik afzeggen. Zelfs het examen voor jiu jutsu van Tim kan ik niet bij zijn.
Week 1
Een nieuwe serie voor dit jaar… regelmatig een foto van mij.
Deze eerste in ons vertrouwde, geliefde bos. Na veel regen lekker nat!
Wel mijn jas open, het was “warm” buiten,
Deze week was ik weer gewoon naar mijn werk. Daar heb ik opgeruimd.
Eerst de kasten met spullen van de AB van de afdeling. Veel weg gedaan of naar de afdelingen terug gebracht waar t van geleend was. Daarna alle kerstspullen. Er was zoveel dat we een keuze gemaakt hebben… de mooiste dingen bewaard, de rest is weg.
Thuis poetste ik het huis lekker fris. Een nieuw recept voor in de oven gemaakt, was echt super lekker. Uiteraard gewoon koolhydraatarm, dat houden we nu alweer ruim 3 jaar vol. Ik blijf netjes op mijn gewicht, voor Kees gaat er nog altijd gewicht af. Zo trots op hem.
Verder had ik flink wat herstel-tijd nodig en genomen. Samen met mijn buuf weer heerlijk de ukelele gespeeld. We zijn intussen halverwege het eerste boek en zo blij met onze resultaten!
Week 52
Wat genoten we van een spelletjes avond met elkaar. Kopje kerst-thee erbij.
Prachtige cadeautjes onder de boom. Tim kocht voor ons alle drie. Evaline kocht voor ons alle drie. Wij kochten voor ons alle vier. Een avontuur om aan te gaan: wassen zonder plastics. Allemaal fijne producten voor haar en huid. Ben zo benieuwd.
Op Eerste Kerstdag was ik aan het werk. Een mooie dienst samen met collega’s en bewoners.
Thuis had Tim lekker gekookt, alweer een nieuw recept met gegrilde spruitjes, puree van koolrabi en schouderkarbonade.
Verder deed ik deze week even niet zoveel. Vooral werken en herstellen.
En als je dan de laatste werkdag van t jaar naar huis rijd en deze prachtige zonsondergang mag zien, dat is dan toch wel een cadeautje die op de foto moest!
Tim was gezellig deze hele week thuis en knapte lekker op.
Evaline was veel aan het werk, maar de woensdag was even voor ons samen om wat dingen te regelen.
Kees is flink verkouden, gelukkig door testen, te weten dat t geen corona is.
Week 47, 48 en 49, foto 2022
Waar is de muis nou? Kees had op zijn computerscherm een filmpje van muizen aan gezet. Pepsie was helemaal gebiologeerd. Vloog zelfs een keer naar t scherm. Toen het filmpje uit ging heeft ze zeker nog een half uur zo gezeten. Nu en dan ook naast en achter het scherm gezocht.
Dit keer bij mij. Een heerlijke middag samen met mijn vriendinnetjes. Ik maakte worteltaart met walnoten. Een salade van tonijn en alles natuurlijk kolhydraatarm. Het was leuk om te bakken.
De middag vloog voorbij en dankbaar dat we elkaar al zo lang kennen en het nog steeds fijn is samen.
Van Sinterklaas een bioscoopbon cadeau, we gingen naar de volgende Marvel-film en zaten 3 uur gekluisterd aan t beeld. Weer een spannend verhaal!
En verder nam ik de hondjes van de buuf regelmatig uit voor een lange wandeling. Dat vindt ik wel erg leuk om te doen. Samen met de buuf speelde ik op de ukelele. Samen met mijn vriendin wandelde ik. Met Kees liep ik regelmatig mee na het eten voor een korte wandeling.
Het werk bij Reuma Nederland heb ik toch afgezegd. Met een bezwaard hart, maar er kwam opeens zoveel tijd extra bij, die heb ik helaas niet tot mijn beschikking. Dan maar beter gelijk stoppen, voor ik fouten maak.
Op mijn werk extra gewerkt toen het team uit ging. Ik wilde niet mee omdat ik in de avonden niet zoveel waard ben. De harde werkers kregen lekkers, lief!
Eigenlijk gewoon trots op mijn lijf, maar eens een leuke foto gemaakt waarin ik zomaar een beetje strakke kleding aangedurft heb! En Tim maakte een foto van mijn sportieve half uur. Regelmatig doe ik via internet mee met Nederland in Beweging. Zo lekker om te doen en ik knap er altijd enorm van op.
Lichtjes, wegens de hoge energie kosten dit jaar niet teveel. Maar wel een klein beetje.
De weekopdracht voor mijn foto was lichtjes.
En een heerlijke maaltijd van kip met een puree van koolraap. Dat at ik denk ik voor t eerst van mijn leven en het was enorm lekker, die gaat in de herhaling!
De kerstboom staat weer, gezellig!
En dan die stoeltjes daarbij… ik verklap nog niks… maar reken maar dat we enorm plezier gehad hebben met elkaar. Eerst vanaf september al heel hard aan het oefenen geweest. Zo trots op dat we al ruim een jaar muziek maken met elkaar. Zoveel geleerd hebben.
De afgelopen week had ik vakantie. Mijn vakantiedagen zijn nu netjes op voor 2022. Kees werkte gewoon, Tim was op zijn stage, Evaline naar school en haar werk. Ik nam tijd om aan te sterken, nam de rust die mijn lijf opeiste. Ik zeemde de ramen, deed onze kerstkaarten op de bus. Ik heb gekeken welke hobby’s lukken op mijn eigen kamer. Beneden is t te koud om lang stil te zitten als ik creatief bezig ben. Nu een lekker puzzelboek, een serie op Netflix en een breiwerk opgepakt. Naast het sporten en het muziek maken op mijn ukelele en dwarsfluit. Genoeg uitdagen weer!!!
Brrrr… vanmorgen was het koud en buiten van alles bevroren. De roos deed nog een dappere poging toen het in oktober nog zo lang mooi weer bleef. De weekopdracht voor de foto was bevroren.
En vanavond eten we lekker stoofvlees.
We letten erg op de kosten voor energie en de boodschappen. Verder doen we weinig extra’s meer. Het vlees was in de aanbieding, dan toch maar meegenomen. Koken op een elektrisch plaatje zodat het niet een middag lang op het gas hoeft te staan.
Week 46
Na een heerlijke vakantie mijn eerste week in het nieuwe werken op de afdeling.
Wel wennen, maar ik weet t zeker, dit gaat helemaal goed komen.
De rust thuis genomen om te herstellen van de werkdagen. Heerlijk met de katten om mij heen.
Op woensdag ging ik voor het onderzoek voor borstkanker. Geen pretje, wel een veilig idee.
Onze avond samen, Kees en ik, was fijn. We bleven dit keer thuis, na een koele avondwandeling. Lekker samen muziek maken. Deze week namen we ook tijd voor een lange wandeling bij Surrea. De runderen liggen rustig bij elkaar, de paddenstoelen rijzen uit de grond en de bloemetjes stoppen maar niet met bloeien. Wat een prachtig gebied is het toch.
Tim ging zich oriënteren voor een master-opleiding. Evaline was druk met school en werk.
De week vloog voorbij!