Deze week jarig: Annelies, Esther, William, Alexander, Edward en tante Ciska
Foto van tulpen in onze tuin
Zakgeld
Nu Tim al een heel stuk op weg is met rekenen is het tijd geworden voor zakgeld. Per 1 januari krijgt hij elke week een vast bedrag. Hij schrijft in een schrift netjes op hoeveel hij krijgt en het totaal bedrag. Samen gingen we al een paar maal in de speelgoedwinkel kijken wat hij voor zijn bij elkaar gespaarde bedrag kon kopen. Deze week vond hij het de hoogste tijd om, voor de allereerste keer, iets te kopen. Hij koos voor wat lego en wat snoep. Een keuze waar wij wel erg achter kunnen staan!
Orchidee
Nu we met zijn drietjes de hele dag thuis zijn en niks anders doen dan beter worden, genieten we wel extra van de schoonheid van deze prachtige orchidee. Al zijn knoppen zijn uitgekomen, zo in het zonnetje natuurlijk een fantastisch gezicht!!!
Vier jaar
Vandaag wil ik stil staan bij het feit dat het intussen vier jaar geleden is dat papa overleed. Net als voor mama is er ook voor papa nog steeds plaats in ons leven voor hem. We denken aan hem, praten over hem, we kijken foto’s van hem en zo… zal hij altijd een beetje in ons door blijven leven. Tim kan mij nog wel eens verrassen door spontaan over papa te beginnen. Hij kan zich een aantal dingen nog goed herinneren. Lief, dat iemand mij zei: het geeft wat troost dat papa en mama nu samen kunnen zijn.
Hoe het met de ziekenboeg is? Vandaag moest ik Tim en Evaline allebei ziek melden, hetzelfde grieperige als ik. Intussen heb ik maar net genoeg tijd gehad zelf te herstellen om ook voor deze zieke kindjes te gaan zorgen.
Buiten
Buiten waait de wind om het huis. Vele buien regen vielen op ons hoofd vandaag, heen en weer naar school. Binnen brandt de kachel lekker warm. Mijn bedje: mijn beste maatje, gisteren en vandaag. De griep heeft mij ook te pakken. Gelukkig voel ik me alweer opknappen, want het valt niet mee om als mam alle rust te nemen om goed uit te zieken! Zorgen voor de kids, doe ik zoals ze gewend zijn. Maar huishouden en werk laat ik maar even voor wat het is. Kom maar op met dat mooie weer: wij zijn er klaar voor.
Gefeliciteerd
Deze week jarig: Rika en Carla
Foto van aanbieding uit mijn webwinkel
Veel
Veel wil ik delen vandaag, dus begin ik maar snel!
Allereerst de foto’s van de kids, klaar om zich in het carnavalsgewoel te storten. Op school hadden zij gisteren een fantastische ochtend, ik had geluk en mocht bij hen helpen. Zo proefde ik zelf de sfeer en genoot met hen mee. Vanmorgen kwam ik wat brak uit bed: polonaise is niet helemaal de sport die ik dagelijks beoefen, grin!
Vandaag waren we uitgenodigd bij Frans en Nel. Daar mochten we vandaag blijven eten, wat een bof dat zij pannekoeken hadden bedacht! Een waar feest voor de kids. Die smikkelden lekker hun buikjes rond. Frans bakte de pannekoeken, Nel en ik gingen een opruimklusje doen.
Maar bovenal wil ik even stil staan bij het feit dat het vandaag intussen alweer vijf jaar geleden is dat mama overleed. Eerst dacht ik: ik zoek wel een mooi en passend gedichtje, maar ik kon niet iets vinden wat naar mijn zin was. Gelukkig is er in ons leven nog steeds plaats voor haar. We denken aan haar, we praten over haar, we kijken foto’s van haar en zo… zal ze altijd een beetje in ons door blijven leven.
1 februari
Het is nu een beetje vroeg in de ochtend, maar ze staan online!!! De nieuwe aanbiedingen en de nieuwe producten in mijn webwinkel: http://www.mimpi-indah.nl In de aanbieding voor deze maand enkele miniatuur-instrumenten. Nieuwe producten zijn onder andere: leuke jurkjes en balletjurkjes voor kleine meisjes. Metalen vogels die iets met muziek hebben en nog wat bijzondere houten beelden.
Afgedankt
Ooit, in een grijs en ver verleden, tja dan praat ik over al gauw zo een 18 jaar geleden… hihi!!! Kochten wij onze eerste eettafel. Eentje op maat van onze toen wat kleine behuizing (op kamers!). Die tafel kreeg een tafelkleed. Dat heb ik toen zelf genaaid van een mooi lapje stof. De tafel verhuisde mee naar de flat. Uiteindelijk werd die tafel in ons huis vervangen door een groter en steviger exemplaar, het tafelkleed bleef. En achtervolgde ons naar de koopwoning waarin we nu wonen. En nu is hij afgedankt. Het vele wassen en strijken werd hem fataal. De kleuren niet meer zo kleurig als in den beginne. De stof niet meer zo sterk en stevig, helaas, de gaten vielen er in. We konden het niet langer meer aanzien. Maar hierbij dan toch een ode aan het tafelkleed dat vele gesprekken van ons gevolgd heeft, dat vele soorten maaltijden voorbij zag gaan. Dat ons en onze kinderen zag opgroeien. Dat de vele keren kliederen altijd weer even geduldig opving, zonder mopperen en zonder klagen. Zullen onze nieuwe ook zo lang mee gaan, net zo veel gaan beleven?
Noordwijk
Vandaag ging ik met de auto, gevuld met 4 kinderen, een bal, een frisbee, een schep en een tas vol handige dingen, op pad. We gingen op pad omdat de leraren een studiedag hadden en de kids vandaag niet naar school mochten. Het gevolg: wij hadden een eindeloos heerlijke middag. We genoten van de natuur in al zijn eenvoud. We hadden dikke pret met elkaar. We aten ook nog een ijsje als besluit.
