Vandaag wil ik stil staan bij het feit dat het intussen vier jaar geleden is dat papa overleed. Net als voor mama is er ook voor papa nog steeds plaats in ons leven voor hem. We denken aan hem, praten over hem, we kijken foto’s van hem en zo… zal hij altijd een beetje in ons door blijven leven. Tim kan mij nog wel eens verrassen door spontaan over papa te beginnen. Hij kan zich een aantal dingen nog goed herinneren. Lief, dat iemand mij zei: het geeft wat troost dat papa en mama nu samen kunnen zijn.

Hoe het met de ziekenboeg is? Vandaag moest ik Tim en Evaline allebei ziek melden, hetzelfde grieperige als ik. Intussen heb ik maar net genoeg tijd gehad zelf te herstellen om ook voor deze zieke kindjes te gaan zorgen.