Vanmorgen begonnen we met een grote luiscontrole op school. Er is een uitbraak en alle klassen zijn nu gecontroleerd. Half elf reden vriendin en ik samen daarna naar de Ikea. Na een bakkie, lekker kletsen en slenteren kwamen we met handen vol bij de kassa! Snelkassa tegenwoordig: zelf scannen en pinnen voor betalen, blijft toch leuk om te doen. Na een onrustige nacht van heel veel onweer en 15 mm water waren we wat stil gevallen vanmiddag. De schade van de buien viel hier dus erg mee. Kees zag in ’s Hertogenbosch enorme ravage op een aantal plaatsen. De bibliotheek was weer aan de beurt en we ruilden weer allerlei fijne boeken. Eigenlijk gewoon een heerlijke, gezellige, rommelige dag dus!
Vroeger
Dat de kinderen op scouting zitten, was hen niet ontgaan. Zij had nog allerlei spulletjes van vroeger bewaard en kwam ons dat allemaal laten zien vandaag. Evaline paste in haar kabouter-uniform. Tim paste zijn verkennershoed. Een totem om het geheel af te maken en zo stonden ze opeens heel bijzonder op de foto. De kinderen genoten van al haar verhalen en werden er reuze enthousiast van, wilden alles horen en weten. Gaaf… verleden en heden kwamen samen.
Warm was het in de tuin, 33 graden in de schaduw, de gezelligheid was er niet minder om!
Verkeer en meer
Na een uitgeruste zondag een drukke maandag. in de ochtend werd ons huis weer spik en span. In de middag hadden Tim en Evaline de laatste keer skaten. Dit maal met maar 3 kids. De rest vond het blijkbaar te warm. 31.1 graden in de schaduw om 16.03 uur!
In de avond was ik bij de vergadering van VVN voor alle verkeersouders. Hierbij was een evaluatie van alle activiteiten van het afgelopen schooljaar. Daarnaast het afscheid van sommige toch wel bekende gezichten. Gelukkig werd het niet te laat. Nu tijd voor thee en lekker slapen!
Idee
Laatst was ik bij iemand die het zó had opgeruimd. Goed idee, dacht ik. Dus vandaag maar gelijk gedaan.
Alle rapporten, diploma’s en certificaten van de kinderen in een eigen multomap gedaan. Alles in van die insteekhoezen. Zo zit het op volgorde van jaar en alles netjes bij elkaar. Fijn!
Echte Bikkels
De afgelopen dagen lag de temperatuur overdag zo rond de 18 graden.
Het weer van de afgelopen dagen was flink wisselvallig.
Regen, hagel, onweer en af en toe wat zon.
Ook was er steeds flink veel wind.
Het weer maakte de uitdaging dan ook extra moeilijk en tóch hebben we het volbracht!!!
Vier dagen zwommen we in het water van het openluchtzwembad de Warande.
Gezellige muziek stond aan, vlaggetjes wapperden boven het water.
Elke keer weer die overwinning behaald. Gisteren was het moeilijkste: halverwege moesten we een kwartier uit het water vanwege de onweer. Tóch hebben we daarna de baantjes afgemaakt.
Extra trots zijn wij nu op ons zelf: als echte bikkels hebben we doorgezet. De medaille dubbel en dwars verdient!!! De foto’s waren van vanmiddag… toen scheen de zon ons vriendelijk tegemoet terwijl de wind onze huid koud blies.
Fietsen
Fietsen doen we graag. Voor de vakantie heb ik dan ook alvast een paar leuke routes gekocht. Allemaal zo rond de 30 km lang. Lijkt me fantastisch om ook op deze manier de omgeving goed te leren kennen!
Weet je het zeker, vroeg ik nog… jawel ze was heel zeker van haar wens: kort haar. Oke… dan de schaar er maar in. Een flink stuk ging er af, zelf is ze enorm blij. De reacties op school konden dan ook niet uitblijven en waren vooral heel positief want het staat haar dan ook echt geweldig goed 🙂
Tuinzaken
Gisteravond was ik alweer op school. Nadat ik in de ochtend had helpen schminken, in de middag de hercontrole deed van de fietsen van groep 8, was er in de avond de musical. Groep 8 deed de musical speciaal voor alle hulpouders en hulp-grootouders. Ook een aantal oud-leerlingen was aanwezig. Wat een heerlijk spectakel om naar te kijken… al die kids die daar zo hun best staan te doen op het podium. Naderhand was er nog een hapje en een drankje. Leraren en ouders lekker door elkaar staan en wat een gezelligheid is dat dan. Dan kwam je alleen naar de avond toe, je ging toch echt wel samen met een ander terug op huis aan.
In de achtertuin hebben we een gluurder, hihi… wat leuk hè zo een bloemetje die over de schutting heen komt kijken. Zijn blaadjes wat beschadigd van de hagelbuien. Het roze perkje in het midden groeit gestaag door met deze hoeveelheid vocht en af en toe zon: heerlijk weer voor de tuin! Deze witte bloemen stralen je tegemoet als je de tuin in loopt!
Skaten
Bij de OiB doen ze dit maal mee met het skaten. In samenwerking met de skeelerclub. Twee maal was de groep een stuk groter omdat de kinderopvang ook mee deed. Dit maal was het precies leuk te doen. Er was een elfsteden-route uitgezet. Het parcours was best pittig. Na ieder rondje mocht je een stempel halen. De kids hadden enorm plezier. Voor nog meer foto’s kun je hier klikken. Volgende week is dit alweer de laatste keer.
Verkeer
Samen met de groep planden we nog één vergadering dit jaar. Hoewel samen… eigenlijk zat ik nun bietje te drammen. De vorige vergadering kon toch niet de laatste zijn, we hadden het afscheid van mijn voorganger echt niet voorbereid. Gisteravond dus wel. We namen afscheid van K. die mij het afgelopen half jaar heeft ingewerkt. Zij was 8 jaar lang actief voor de werkgroep verkeer. Eén van de dingen die zij met de werkgroep regelde was: varkensruggen op de parkeerplaatsen vlak bij school zodat de verkeerssituatie daar enorm veiliger werd. Als kadootje kreeg ze dan ook een varkensruggetje. Maar dit maal niet van beton, maar van vlees! Een rollade verpakt als varkentje met verkeershesje op een parkeerplaats. Nou, die was toch wel mooi geworden hè?!
Vanmiddag deden we de hercontrole van de fietsen van groep 8, daarvan was nu de helft gelukkig al helemaal ok. De rest controleert de juf zelf, komende vrijdag.
Papa
Geboren: 19 juni 1930
Overleden: 06 februari 2004
Tussen alle feestgedruis door is er natuurlijk plek om even aan papa te denken.
Dat ik regelmatig even terug denk, schrijf ik echt niet altijd! Maar vandaag dus wel.
Of het nou gaat om zijn vrolijke lach, zijn “altijd voor iedereen klaar staan”, ons samen snoepen van vis, ons samen werken aan verschillende projecten. Het is gek dat je eigen leven zo door gaat, hij daar niet meer deel van is. Toch blijf ik hopen dat hij zo af en toe over mijn schouder mee kijkt en weet hoe gelukkig wij op dit moment zijn!