
Een dagje achter de schermen (tv-ds-computer).
Kamer en spullen van school opgeruimd.
Alle spulletjes voor het kamp ingepakt.
Klaar om weg te gaan, maar nog even op de foto voor mama (als achtergrond op mijn buroblad!).
Tim wordt weggebracht door Kees.
Evaline heb ik zelf weg gebracht. Ook hier nog even een fotootje en dan mag ik gaan!
Bibbidi Bobbidi Boo
Einde schooljaar

Vandaag was het zover, nog maar één ochtend naar school geweest.
Alle spullen uit hun laatjes liggen nu op een berg op tafel.
Dat gaan we nog eens rustig bekijken en uitzoeken.
Morgenavond gaan ze allebei op scoutingkamp.
Tim gaat een week naar Boskoop en heeft het thema “tijdreizen”.
Evaline gaat een week naar Rhenen en heeft het thema “circus”.
Kees is nog twee weken aan het werk vooraleer hij vakantie mag vieren.
Zes weken vakantie… na een intensief schooljaar waarin we ongelooflijk veel nieuwe dingen te ontdekken hadden. De kinderen allebei hun draai gevonden op school en in de groep. Kees een lekkere werkplek in ‘sHertogenbosch en ook ik zit allang niet stil meer. Fijn 🙂
Donderdag

Vandaag zijn ze begonnen. Eerst werd het hout gerepareerd, begin volgende week wordt alles buiten geschilderd! De steiger in de achtertuin, daar had ik al ruimte voor gemaakt, gisteravond.
Tim maakte van klei een tegel met reliëf. Als je goed kijkt zie je de figuren: Jerommeke, Lambick, Tante Sidonia, Suske, Wiske en Schanulleke. Ik vind al die creatieve dingen zo gaaf, die hij maakt.
Van groep 4b kreeg ik een mooi cadeautje, met de tekst:
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand.
Wie is de beste hulpmama/papa van het land?
Het antwoord zie je in de spiegel.
Evaline mocht dit spiegeltje voor mij versieren, dat had ze goed geheim kunnen houden. Leuk! Glunder, glim!!!
Feest

Alle verjaardagen van juffen en meneren worden vandaag gevierd. Spelletjes in de klassen, limo met lekkers getrakteerd: dat is nog eens leuk naar school gaan!
Tim maakte een leuke hanger met kaartje voor zijn juf.
Evaline maakte voor een paar juffen een mooi kaartje en voor haar meneer een heus schilderij.
Dinsdagse dingen

Vanmorgen was ik druk met alle apparaten en meer dingen te ontkalken. Volgens Kees smaakt de koffie dan daarna toch extra lekker!
Vanmiddag begon ik met de voorbereidingen voor het kamp van scouting; alle kleding die nog gemerkt moet worden, in alles naai ik een bandje met hun naam erop. De laatste spulletjes gekocht: zonnemelk, antimuggenspray, een gezellig vakantieboek, een bidon voor Tim, en nog wat kleine dingen.
Vanavond waren er geen 10-minuten gesprekken meer op school. Je mocht sámen met je kind het rapport komen ophalen. Bijzonder om zo al die kinderen samen met ouders te zien. Een kort praatje met de juf of meneer kon er gelukkig nog wel vanaf. Allebei een prachtig rapport met allebei een paar dingen nóg beter dan de vorige keer. Ja, hier zijn ze zelf bijzonder trots op en ik zit hier helemaal te glimmen achter de computer. Van opa en oma kregen ze gelijk een lief kado: we belden met oma. Ik gaf hen ondertussen wat Nel stiekum al had voorbereid en ik mee naar hier had genomen. Op afstand, maar dan even lekker gewoon héél dichtbij 🙂
Zes?

Ja, vandaag wordt zij alweer zes jaar. Gisteren waren we bij haar op visite.
Door het kamp van scouting moeten we het feest volgend weekend helaas missen.
Het eerste jaar was ik haar oppasmoeder. Ze paste er goed bij in ons gezin.
Nog altijd kijk ik met zoveel plezier terug op die tijd. Nu is ze al druk met zwemdiploma en leren herkennen van letters, gaat ze een nachtje op scouting kamp en dan volgend schooljaar naar groep 3: vóór de kerst kan ze lezen.
Een foto van toen, met zijn drietjes.
Avondeten
Kampvuuravond


Het einde van het scoutingseizoen. Vanavond afgesloten met bij elk kampvuur een leuk spel.
Ze gingen spijkerbroek hangen in een touw.
Tim deed een spel mee waarbij je met stokken de blokjes moest omgooien.
Evaline werd een mooie vlinder.
Dan nog even spelen in de grote kampvuurkuil met vuur.
Volgende week gaan ze op kamp, zaterdag weg, vrijdagavond weer thuis.
Wil ik….

Ja… ik wil!
Juni 2010… schreef ik een stukje waarin mijn verlangen naar hier.
Een plaatje van de voordeur erbij.
Een jaar later stel ik mezelf opnieuw de vraag: wil ik nog steeds….
Ja… ik wil!
Ja… ik wil, met heel mijn hart en ziel. Voorlopig nog en voor héél lang.
Een nieuw plaatje van de voordeur erbij.
We hebben ongelooflijk veel plezier gehad het afgelopen jaar.
De energie barst zowat mijn lijf uit.
Hebben we goed gedaan, een jaar geleden de keuze voor deze provincie, deze stad, deze straat, dit huis, deze school? Ja, ja, ja, ja en ja.
We leerden de omgeving kennen, in het begin nog met de navigatie.
We leerden de mensen kennen, in het begin nog met een ‘harde G’.
We leerden de lesmethodes op school kennen, in het begin nog met vallen en opstaan.
We leerden de school met activiteiten kennen, in het begin nog met schroom.
We leerden de reis naar het westen kennen, in het begin nog met veel te veel mee voor onderweg.
We leerden de keuzes te maken: wat doen we wel, wat doen we niet mee, in het begin nog te voorzichtig.
We leerden de gastvrijheid kennen, in het begin nog zo verbaasd hierover.
We leerden de winkels kennen, in het begin nog verrast dat alles zo dichtbij is.
We leerden het huis kennen, in het begin nog zoeken naar een aangenaam klimaat en waar de spulletjes fijn staan.
We leerden de taal kennen, nu met zachte “G”, “ik ben het beu” en “wa is da?” “wa heb’ie daan dan?”
Oosterhout is anders dan Lisse. Oosterhout is wat we er van verwacht hadden, een jaar geleden.
Toen was het huis voor mij “liefde op het eerste gezicht”.
Nu is die liefde verdiept en nog uitbundiger geworden.
De voordeur met onze namen er op, met ons lampje er naast.


