Deze week was het hoogtepunt toch echt wel de lunch van dinsdag.
Samen met mijn eindeloos lieve geweldige peettante.
Zij kwam vanuit Zutphen met de trein, ik was er op tijd om haar vanaf achter de hekjes bij het perron op te halen.
Samen liepen we naar het plekje waar we 2 jaar geleden ook al lekker gegeten hadden.
Het was samen super fijn. Herinneringen ophalen, vertellen waar we nu staan en onze dromen voor de toekomst. Ik kreeg cadeautjes mee voor de kinderen en gaf haar een mooi cadeau mee terug. Maar elkaars gezelschap was het mooiste cadeau.
Woensdagmiddag was er ook een met een gouden randje: ik nam mijn overbuuf mee naar het tuincentrum. Heerlijk om daar samen te snuffelen. Zij zocht er haar cadeautje uit wat ik eind van de maand mag geven als zij 92 wordt.
Donderdag ging ik zwemmen met mijn geweldige vriendinnetje. In de avond lekker op stap met Kees.
Gisteren was ik met Kees en Evaline in de stad en scoorde er een heerlijk nieuw vest.
Vandaag waren we bij de verjaardag van mijn twee neefjes. Alweer een lekkere lunch, hihi!
En toch weet ik stiekem stilletjes, de afgelopen 10 weken, intussen 4 kilo af te vallen, trots!
Pepsie en Maxi zijn vanwege de temperatuur en de vele regen steeds meer gezellig binnen te vinden. Ik had nog net plek in mijn eigen bedje deze keer!!!
Categoriearchief: Algemeen
Week 44
Deze week kwam mijn lieve vriendin gelukkig uit het ziekenhuis weer terug naar huis.
Ik werkte daarom deze week 4 middagen. De komende week werk ik weer andere tijden.
Ik doe hierin vooral wat goed is voor haar en een beetje werkt voor mij.
Ik deed een bakkie met mijn lieve oude overbuuf en besloot met haar snel een keer naar het tuincentrum te gaan.
Ik ging op bezoek bij mijn beste vriendinnetje en had er zo een fijne ochtend.
Natuurlijk ging ik ook nog lekker wandelen met mijn maatje, de zon scheen volop, donderdag en daar hebben we heel erg van genoten.
Het was Halloween. Mijn (ex)buuf/vriendin vertelde dat zij vorig jaar zo genoten had van dit feest. Dit jaar zei ik: dan doen we het toch samen? En wat maakten we er samen een feest van!
Verkleed als twee heksen met pannen vol snoep maakten we er samen wat geweldigs van. Dit gaat vast volgend jaar weer in de herhaling! Zo superleuk om te doen!!!
Tim is vrijdag 20 jaar geworden. Samen zongen we hem wakker en in de avond, gingen we bowlen. Op zaterdag gingen we uiteten. Hij wilde graag sushi. Ik was al eens in Waalwijk bij Kengzo geweest en nu gingen we daar met zijn viertjes naar toe. Buikjes vol gegeten met alleen maar lekkers.
Week 43
Een week waarin ik alle was van de vakantie weg werkte. Waarin ik het huis schoonmaakte.
Ik ging naar de kapper. Wandelde in het zonnetje in het heerlijke bos met mijn vriendin. En op zondag vierden we het grote feest van de verjaardag van Tim en Evaline.
Bij de voordeur ruimde ik de resten van de zonnebloemen op, daar staan voor de winter nu viooltjes. Ik haalde samen met Evaline gezellige bloemen voor in huis.
3x reed ik heen en weer naar het ziekenhuis, waar mijn lieve vriendin was.
Evaline en ik probeerden cupcakes te bakken die koolhydraatarm zijn, maar dat was ernstig mislukt. Gelukkig was de rest van het eten voor de verjaardag allemaal wel goed gelukt en heeft iedereen zijn buikje vol lekkers kunnen eten.
Spannende zondag
Dit was een van haar cadeautjes: een piercing in haar oor.
Al twee jaar heeft ze het er over. Nu maar de knoop doorgehakt.
Ik had al een afspraak voor haar gemaakt, maar dat wist ze lekker niet!
Ooit had ik het zelf ook geprobeerd, toen werd het net als een gaatje in je oorlel geschoten. Dit ging mis en ik liet de boel rustig genezen.
Evaline was eerst aan de beurt en was echt heel dapper.
Ik vond het zo mooi en had zoveel heimwee naar de mijne dat ik ter plekke besloot dat ik met haar mee zou doen. Kijken of het met piercen wel goed gaat.
Allebei een helix in onze oor. Trots!!!
We deden mee met een actie en hebben gewonnen: een piercing naar keuze gratis. Dat zet ons wel aan het denken: waar willen we er nog eentje?
26 jaar
Alweer een jaar geleden gaven we een prachtig feest om de liefde te vieren.
Dit jaar zijn we vooral heerlijk met zijn viertjes en genieten van elkaars gezelschap op weg naar ons vakantieplekje.
Week 41
Deze week was het zover, maar voordat de zaal heerlijk gevuld met 27 man was… OP vrijdagmiddag was er nog maar 1 aanmelding. Paniek voelde ik. Wat te doen.
Ik besloot om toch eenmalig de WhatsApp groepen te gebruiken en mensen te vragen om zich af of aan te melden. Hier kwamen vele reacties op. Heel veel afmeldingen (ook goed om te weten) en gelukkig ook aanmeldingen.
De BHV-specialist had een geweldige presentatie over brand, preventie en alle vragen die we hadden. Een avond waarop mensen verrast werden met informatie.
Blij en dankbaar dat we het hebben laten doorgaan!
Samen met mijn vriendinnetje ging ik zwemmen.
Samen met de kinderen ging ik fitnessen.
Ik was een extra avond bij mijn lieve vrienden, zo kon hij naar de verjaardag van zijn kleindochter. Samen met haar werd het een gezellige avond met spelletjes en wat te knabbelen.
De steigerhoutenbuis die Kees aan het plafond maakte voor de lampen heb ik samen met Evaline gezellig gemaakt met hedera, bloemen, lintjes en balletjes.
Week 40
De week waarin het echt herfst is geworden buiten. Regen, kille ochtenden, donkere dagen.
Op maandag fietste ik naar Breda. Ik haalde Evaline op en samen gingen we even de stad in.
Natuurlijk moesten we op de terugweg wachten op de trein. Dat heb ik nagenoeg altijd bij spoorwegovergangen.
Op donderdag reed ik samen met Kees naar Zutphen. Het was de uitvaart van mijn geweldig lieve peetoom. Een mooi afscheid was het. Ik was erg blij dat ik er bij mocht zijn.
Het stukje op de kaart vind ik zo mooi, dat ik het hier bewaren wil…
Liefde heeft dat eeuwen-oude,
dat nooit verandert of verdaagt,
het onbeschrijfelijk vertrouwde,
dat om geen enkele uitleg vraagt.
Stil en vol van alle herinneringen die in mijn hoofd sprongen.
Over alle vakanties die ik bij hen heb mogen zijn, toen het thuis gewoon niet ging.
Over alle verjaardagen die we samen gevierd hebben.
Over de mooie gesprekken die we gehad hebben.
Over alles en nog veel meer. Intens verdrietig dat aan die leven een einde is gekomen.
Ongelofelijk dankbaar voor alles wat ik mocht ontvangen en mocht geven.
Dankjewel lieve oom Cees voor alles.
Het afscheid is eind van de middag. Kees en ik besluiten om samen in Zutphen wat te eten voor we weer naar huis rijden. We maken er een bijzonder moment van.
Want het is ook 3 oktober, 30 jaar geleden dat wij voor het eerst samen uit gingen.
En zo lief, de kids lieten nog even zien dat zij thuis samen alles goed geregeld hebben. Zo trots op ze!!!
Pepsie is weer heerlijk veel bij ons binnen en ligt graag op haar vertrouwde plekje op de vensterbank!
Allerlei week 39
Op woensdag stond ik er weer klaar voor: alle leuke dingen die mijn leven biedt ook weer op te pakken.
Tussendoor waren Pepsie en Maxi heel veel heel dicht bij mij. Heerlijk om zo met hen samen op te trekken.
Ik liet voor de buurtpreventie de nieuwsbrief en de uitnodiging voor alweer een fantastische activiteit afdrukken en bracht deze samen met mijn team bij iedereen in de brievenbus.
Op mijn telefoon een heftige update waarin ik veel aanpassingen deed, allemaal voor nog meer gebruikersgemak en veiligheid.
Met Kees ging ik op pad en bekeken we materiaal voor het stuk aanrecht in onze koffiehoek.
We keken ook naar koffiemachines, alles ter voorbereiding van zijn nieuwe op te pakken klus.
Met Evaline ging ik een paar fijne boodschappen doen, we hadden dit samen de afgelopen drukke periode wel een beetje gemist.
Met Tim en Evaline ging ik sporten. Het is geweldig om dit weer lekker met zijn drietjes te doen.
En daar was dan de uitnodiging om een keer bij Frans en Nel langs te komen.
Wat hebben we die lang niet gezien. Kees en ik reden er samen heen en gooiden ons programma thuis gewoon om. Alles kon wel wachten tot de volgende dag. Wat hadden we slecht weer onderweg, maar gelukkig was het alweer een veilige goede reis.
Bloemen
Bloemen in overvloed!
Ik had wat te vieren en deelde bloemen uit!!!
Eerst bloemen voor de lieve zorgen en alle hulp die Kees, Tim en Evaline mij gaven om goed op te knappen en zo snel mogelijk weer beter te kunnen worden.
Daarna bloemen voor het geduld op mijn werk bij mijn lieve vrienden.
Ik kreeg ook van hen beide alle tijd die ik nodig had om weer te herstellen.
Ik vier dat ik weer beter ben. Dat ik nog snel moe ben, gaat wel slijten. Dat alles nog niet helemaal zo soepel loopt, komt vanzelf wel goed.
Afgelopen woensdag stond ik weer klaar voor iedereen, overal.
Voor het eerst in zo lang, zo ziek geweest… laat de volgende keer maar nog langer op zich wachten!!!!
Oei
Een korte week, een kort verhaal. Weinig foto’s.
Oei…
Het is lang geleden dat ik echt zo ziek werd.
De chronische kaakholteontsteking heb ik al zo lang in de hand.
Met de goede en slechte dagen van reuma kan ik best goed uit de voeten.
De overgang maakt het soms wat lastig, ook daar kan ik mee leven.
De keelpijn die mij van de week onderuit haalde was echt niet leuk meer.
Ik dacht bij het opstaan nog dat ik wel alles zou kunnen oppakken.
Niets bleek minder waar.
Woensdag lag ik de hele dag in bed, donderdag en vrijdag ook.
Zaterdag geprobeerd wat dingen op te pakken, maar jee…
ik ben gewoon zonder energie in een lijf wat overal pijn doet.
Ik moest vier verschillende leuke afspraken afzeggen, ging niet naar mijn lieve vrienden.
De foto: Maxi die als altijd lekker nieuwsgierig overal komt kijken en deze week heel veel dicht bij mij in de buurt te vinden was.