Categoriearchief: maxi

Week 5


Op zondag liep ik samen met Kees een klein rondje door ons bos.
Snel buiten adem, pijn bij diep inademen. Maar… na een poosje herstellen thuis, was ik toch wel erg blij om dit gedaan te hebben.
Maxi waakt trouw bij en over mij, wanneer ik thuis ben is hij veel in mijn buurt. Zo zorgt hij er vast voor dat ik echt de rust neem om op te knappen en aan te sterken.
Alweer zo een lekkere maaltijd. Wat eten we toch gevarieerd. Telkens nieuwe recepten die om proberen vragen en dan weer een succes blijken te zijn. Heerlijk.
Een korte wandeling met mijn vriendin en een lunch op mijn werk met lieve collega’s maakten mijn week compleet.

week 4


Een heerlijk bosje voorjaar in huis, voor Kees. Hij was alle regen en donkere dagen zo zat…

Hoe kun je de luchtmachtbasis in Nieuw Millingen autarkisch maken? 20 weken werkte Tim hard aan dit onderzoek, samen met een klasgenoot. Deze week was de presentatie van hun verslag. Met zijn 3 drie waren we getuige van dit bijzondere moment. Dikke trots en herinneringen waren deel van mij. Trots op Tim en zijn prestatie. Maar ook herinneringen aan Kees zijn presentatie, want daar mocht ik toen samen met zijn ouders en broer ook bij zijn.
We hadden cadeautjes voor Tim geregeld, in alle vertrouwen dat het goed zou komen. En als je dan dit mag afsluiten met een 7,7 weet je dat het goed was. School is nog niet klaar voor hem, nog een paar toetsen mogen gemaakt worden.

Nog niet helemaal opgeknapt van de gemene griep. Vooral veel te snel moe, erg benauwd, bij diep inademen pijn in mijn borstkas. Ik werkte mijn gewone uren, maar op verschillende momenten. Vanwege vergaderingen en de presentatie van Tim (die op mijn vaste werkdag was). Had de rest van mijn leuke door de weekse dingen afgezegd. Dat was prettig, zo heb ik tijd om te herstellen van werk en die resten van de griep. Maxi mijn trouwe gezelschap, volgde mij in bed, op de bank, aan mijn bureau en aan tafel.

Week 50, 51, foto 2022


De koude buiten, het warme binnen. Pepsie en Maxi liggen vaker in de zon in t raamkozijn.
We eten nog alle dagen zo lekker, soms wel eenvoudiger (minder ingrediënten) om toch de kosten wat lager te proberen te houden.
Wandelen blijft een feestje. Hoewel ik wel minder lang op pad ben als de eerste helft van het jaar.

Bonus, wanneer het goed voor mij is, wanneer het voor hen gemakkelijk uitkomt, mag ik ze ophalen. Yuki San en Myka San. Met hen op pad is een feestje. Zo lang zelf gedacht een hond te willen. Maar nu er niet meer aan beginnen: ik ga immers lichamelijk er alleen maar op achteruit. Wat als ik er dan niet meer zelf voor kan zorgen. Nu mag ik met deze lieverds op stap. Zo blij mee.



Bij -6 bevriest de bellenblaas. En dat vast leggen is een koud klusje, maar zo blij met de resultaten van deze actie… de ene bel werd in 9 minuten een hartje… dat ontroerde mij dan weer! Mooie foto’s voor foto 2022!
Ik werkte mijn uren met plezier, ontving een prachtig kerstpakket.
Met Kees maakte ik muziek en hadden we samen fijne gesprekken.


En natuurlijk weer zo een heerlijke wandeling in ons bos. Elke keer weer een sprookje.

Week 46


Na een heerlijke vakantie mijn eerste week in het nieuwe werken op de afdeling.
Wel wennen, maar ik weet t zeker, dit gaat helemaal goed komen.
De rust thuis genomen om te herstellen van de werkdagen. Heerlijk met de katten om mij heen.
Op woensdag ging ik voor het onderzoek voor borstkanker. Geen pretje, wel een veilig idee.


Onze avond samen, Kees en ik, was fijn. We bleven dit keer thuis, na een koele avondwandeling. Lekker samen muziek maken. Deze week namen we ook tijd voor een lange wandeling bij Surrea. De runderen liggen rustig bij elkaar, de paddenstoelen rijzen uit de grond en de bloemetjes stoppen maar niet met bloeien. Wat een prachtig gebied is het toch.
Tim ging zich oriënteren voor een master-opleiding. Evaline was druk met school en werk.
De week vloog voorbij!

Week 38


Op mijn werk startte ik met de kookgroep. We maakten heerlijke bami.
Het was zo leuk om daarna weer het koor te mogen dirigeren.
Helemaal happy dat ik weer terug ben bij AB Centraal!
We hadden een tweede coachingsbijeenkomst over communicatie, wat weer mooie inzichten opleverde.
Op mijn eigen afdeling even wat minder uren: ik val in op een andere afdeling.
Hier werd ik enorm warm ontvangen en lekker ingewerkt door een fantastische vrijwilligster.

Dieren in het nieuws! De duif heeft al kleintjes die wij nu kunnen zien zitten.
Wij eten niet meer buiten (wat de katten erg jammer vinden, dat vonden zij ook erg gezellig). Dus brengt Maxi mij nu wat extra warmte!

In de tuin maaide ik het gras, snoeide ik de nodige struiken, plukte ik de appels… wat zijn het er veel dit jaar en wat zijn ze groot en heerlijk rood!!! Dat wordt smullen!
Met Kees ging ik niet samen op pad, maar hebben we samen goed gekeken naar onze uitgaves.
Waar kunnen we proberen wat minder te doen, zodat we financieel gezond blijven.
Soms wel lastige keuzes, maar het besef dat dit voor iedereen telt, maakt het wel dragelijk.
Mijn reuma speelt flink op… de omslag van het weer hakt er weer flink in.
Ik ben begonnen met veel warmte opzoeken in kleding, mijn elektrische deken in bed staat weer aan en ik neem wat vaker paracetamol.
Samen met mijn lieve vriendinnetjes hebben we bijgekletst, wat was het heerlijk elkaar weer te zien. Samen met mijn geweldige overbuurvrouw heb ik bijgekletst en ook nog lekker gespeeld met de jongens… wat worden zij toch snel al groot!

Week 34


De warmte, het einde van de zomer, Maxi komt zomaar vrijwillig mij al een aantal dagen om hem te kammen. Keer op keer flink wat haren uit zijn vacht. En dat terwijl hij lang het kammen maar helemaal niks vond!

Deze week stond in het teken van werken, de warmte trotseren, instorten, weer opkrabbelen.
Wandelen met mijn lieve vriendinnetje, ukelele spelen met mijn lieve buuf.
En met Kees maakte ik samen een wandeling bij Surrea. Wat een droogte, ook hier heel zichtbaar. Ik werkte samen met Evaline wat in de achtertuin en voortuin. Maar veel groeide daar niet door de warmte. Ik knipte haren, verzorgde voeten en zette als altijd de uitgaves van de afgelopen maand op een rijtje.  En verkocht een boek op marktplaats.

Week 31


De laatste vakantie dag vierde ik met oud- en huidige collega’s.
Met elkaar een lunch om samen bij te praten, te knuffelen en vooral te genieten van elkaars gezelschap. Het eten was erg lekker, bij Jansen en Jansen in Dongen.
Mijn lunch weer ingepakt om mee te nemen.
Van het bestuur kregen we een bon cadeau om er iets leuks voor jezelf van te kopen.
Ik koos voor een heerlijk zachte sjaal voor de komende herfst waarin vast de dagen weer wat koeler gaan worden!

Ook Kees is weer volop aan het werk gegaan deze week. Wij samen gingen weer op stap en dronken een lekkere kom koffie/thee met goede gesprekken. De kinderen hebben hun belofte gehouden, het vaderdag-nacht-shirt voor Kees is weer uniek en origineel geworden, dikke trots dat zij er nog altijd zo iets moois van weten te maken. En tja… soms moet Kees gewoon gek op de foto staan!

Oeps, dat was even schrikken… “vroeger” kreeg ik gewoon flink hoofdpijn en wist ik dat mijn bril maar weer eens nagekeken moet worden. De laatste weken was ik de glazen alsmaar aan het poetsen en het hielp maar niet. Bij de brillenwinkel bleek dat mijn zicht op alle manieren (sterkte, cilinder, lezen flink achteruit is gegaan. Meestal had ik een nieuwe bril na 2 jaar, maar deze heb ik intussen al ruim 3 jaar. De pijnstilling voor reuma doet ook genoeg voor de hoofdpijn, dus! Gelijk maar afgesproken met mijzelf om het gewoon ieder jaar even te laten opmeten. Kleine moeite, wellicht groot plezier! De keuze was lastig dit jaar, tussen 5 die ik echt wel leuk vind.
Dat doe ik dan gelijk met de controle van de zetting van mijn ringen. Dat doe ik ook jaarlijks.
Samen met Evaline onderweg voor deze boodschappen, aten we heerlijke kersen, wel 3 aan elkaar!

Op vrijdag reed ik samen met Evaline naar Sassenheim. In den beginne ging ik elke twee weken langs het graf. Later werd dat eens in de maand. 12 jaar geleden, de verhuizing naar het heerlijke Brabant, maakte dat ik nog 2x in een jaar ging. Intussen is dat nog maar 1x in een jaar. Het graf ziet er netjes uit, heb samen met Evaline de blaadjes verwijderd, het onkruid gewied. Daarna de stenen ingespoten met schimmelweg. Een wandeling door het dorp bracht ons een lekkere lunch en een praatje bij de boekhandel. Een oud-klasgenootje van mij die deze winkel doet. Leuk om haar even gezien en gesproken te hebben. Het graf netjes schoon gespoeld achter gelaten, een kaarsje bij Maria aangestoken en toen weer rustig terug naar huis gereden.

Kerstkaarten dit jaar met Diamond Painting. Lekker rustig met een mooi muziekje op of een podcast luisteren. Zo leuk om hier mee bezig te zijn. Samen met Pepsie en Maxi die er gezellig bij kwamen liggen!

Wat spannend en wat mooi. In ons bos zien we ze opeens op verschillende plekken hangen: kastjes voor vleermuizen. We hebben veel vleermuizen in onze buurt en zijn nu alleen maar heel blij dat ook in het bos mooie plekjes voor hen zijn.

Vakantie 2022, zomerweek 2



Kees en ik maakten een wandeling door het park en in de stad, langs het slotje.
De prachtige 3d tekeningen hebben we toch wel echt eer aan gedaan zo!
Hou ouder, hoe gekker!!!

Met zijn viertjes de volgende film uit de Marvel serie gekeken in de bioscoop.
Alweer een fantastische film, een gezellig uitstapje en genoten van de koelte in de zaal!

Met Kees wandelde ik door ons bos en zagen we deze prachtige koeien lekker liggen herkauwen. Deze moest wel op de foto voor de serie die ik van ons bos aan het maken ben, dit jaar!

Ik neem de broodnodige rust en tijd om te herstellen, deze week. Heb daarbij veel mijn bed gezien, maar ook Nederland in Beweging gedaan, ukelele gespeeld, diamond painting gedaan, gekleurd, gemediteerd en mooie muziek geluisterd. De katten zijn veel om mij heen, wat ik superfijn vindt. De lunch een keer met veel verwennerij: ik kan zo genieten van vis eten!

Als laatste uitstapje van deze vakantie gingen we naar Motion Experience in Eindhoven.
Gek op lichtjes, muziek, was dit toch wel een fantastische afsluiter.
Ik maakte vele foto’s, Kees maakte een filmpje.