Een week geleden is het alweer, dat we Pepsie uit het asiel mee namen.
We hebben haar leren kennen als een heel lief en aanhankelijk beestje. Zij reageert goed op onze aandacht, ook op onze opvoeding. Als zij in huis rond loopt staat haar staart recht omhoog, met het puntje een beetje krom. Haar snorharen staan naar voren. Ze zit graag bij ons allemaal in de buurt, haalt een knuffel bij iedereen. Speelt graag met ons met het speelgoed. Ligt tevreden spinnend in haar mandje.
Vanaf de eerste dag is ze aan mij gekluisterd. Ben ik boven, is zij dat ook, ga ik naar beneden dan komt zij ook.
Ga ik zitten, zit ze bij mij op schoot. Ben ik in huis op verschillende plekken aan het poetsen, dan geeft ze het op en zoekt een eigen lekker plekje. Nu en dan krijg ik een trappelmassage, ik las dat ik dit als een complimentje moet zien: Het vertrouwen naar de mens is uiteindelijk zo groot, dat de kat zich over durft te geven aan dit stukje kittengedrag. Want kittens doen dit bij de moederpoes als zij melk nodig hebben.
Tijdens de maaltijden is zij niet aan het bedelen, maar weet wel razendsnel een gevallen stukje brood of vlees op te ruimen. Nu knoeien wij niet zo heel vaak, gelukkig!
Krabben of bijten heeft ze helemaal niet gedaan, als zij iets niet prettig vind draait zij zich om en verlaat de plek. Wij zijn gewend haar dan ook gewoon te laten gaan, zoals we bij Dicky ook deden.
Overdag als er niemand thuis is, is zij rustig. Niet mauwend (aldus de informatie van de buren) en het huis ziet er niet uit als een ravage als ik terug kom.
We houden goed de deur naar buiten toe gesloten zodat zij niet gemakkelijk zal ontsnappen, maar tot nu toe lijkt ze niet veel interesse te tonen in buiten.
Ze kletst regelmatig en liet ons kennis maken met haar verschillende mauw-tjes. Het lijkt er op dat we haar goed kunnen begrijpen, ze reageert heel goed op ons. Als ik haar naam roep reageert ze snel, alert en direct. Dus laten we deze naam, gekozen door het asiel, lekker zo.
In het asiel werd ons al vertelt dat zij van zachte dingen houdt. Een mandje voor aan de verwarming leek me wel wat voor haar en is inderdaad helemaal haar plekje geworden. Wel wilde ze er graag een fleecedekentje bij en dus hebben we dat maar geregeld!
Ze is gek op het kattengras wat ik voor haar gekocht heb, ze snoept er veel van.
Natuurlijk is beweging goed voor haar en de eerste dagen was ze helemaal moe van al dat traplopen, hihi! Nu gaat ze steeds meer spelen en hebben we wat speeltjes voor haar gekocht. De groene hanger hadden we zelf ooit eens gemaakt en daar is ze helemaal verzot op: aan het sleutelkoord een belletje en een klein bolletje wol.
In de kattenbak had ik eerst grind. Dat vormt van de plas/poep een bal waarin de lucht opgesloten zit. Maar zij graaft erg in de bak en maakte steeds die ballen kapot. In het asiel had ik gezien dat ze houtkorrels gebruiken. Dus ik dacht… ik wil dat wel eens proberen. Pepsie reageerde daar gelijk heel goed op. Elke dag doe ik een beetje korrels in de bak en als zij heeft gepoept gooi ik alles leeg, maak de bak lekker schoon en kan deze er weer een dag tegen.
Een borstel voor kort haar had ik ook nodig en nu heb ik haar 2x geborsteld deze week. Zij lijkt dit wel erg lekker te vinden en daar ben ik blij om, wij houden niet zo van al die losse haren.
Kortom: Pepsie is een geweldig lieve en gezellige huisgenoot, helemaal wat we er van verwachten. Het fijn om onze dierenliefde weer in te mogen zetten en helemaal als je zoveel liefde en gezelligheid terug krijgt!!!

Toch had ik even de kriebels, toen ik vanmiddag met Pepsie naar de dierenarts in Rijen reed.
Vanuit het asiel krijg je bij deze dierenarts gratis een check up om te kijken of je dier niet iets extra’s heeft meegenomen uit het asiel.
Natuurlijk kennen wij wel een aantal symptomen die duiden op ziekte, maar toch…
Ze heeft een mooie glanzende vacht. Haar ogen staan prachtig helder. Haar oren netjes schoon. Een gaaf gebit. Een gezonde neus. Haar lijf werd verder nagekeken op lymfeknopen, respiratie (ademhaling), haar hart werd beluisterd. Hoe is ze in bewegen en hoe goed is haar gewicht in verhouding tot haar bouw.
Alles was oké! Toch opluchting bij ons allemaal. Wat heerlijk dat wij een heel gezonde kat hebben.
Op dit moment weegt ze 3.15 kg en dat is voor haar bouw precies goed. Houden zo dus!
Voor iets tegen vlooien en teken moet ik nog pipetten aanschaffen want die ik nog over heb van Dicky zijn te zwaar voor haar.
Voor ontwormen kan ik de tabletjes (die ik nog over heb van Dicky) wel gebruiken, maar dan door de helft.
Inenten hoeft pas weer in juni volgend jaar. Ik krijg daar automatisch een herinnering voor.
De zak brokjes die we van het asiel mee kregen ga ik lekker op maken, daarna kan zij over op gewone brokjes voor volwassenen.
Ik vroeg nog hoe zij denken over een belletje. Nou dat moeten we echt maar beter niet doen. Het bandje is naar in haar nek en kan irritatie geven. Van het geluid zou ze zelf heel geïrriteerd van kunnen worden, dus nee, geen belletje.
Oh en we zijn allemaal zoooo blij met haar en zij blijft maar kopjes geven en ons opzoeken dus weten we het zeker: deze liefde is wederzijds!

Pepsie, ze is zooo lief. Ze knuffelt met ons allemaal. Speelt lekker met de speeltjes die ik vanmiddag voor haar kocht.
Liet ons de nacht lekker slapen. Terwijl ik met de was bezig was, kwam ze er gezellig bij zitten.
Het eten smaakt haar erg goed, gelukkig. De brokjes kregen we mee van het asiel, degene die ze gewend was te krijgen.