Auteursarchief: marlies

Week 26


Een heerlijke wandeling in ons bos, samen met Kees. Genoten van de frisse natuur na de eerste regen. Een vlinder in de zon fladderde om ons heen. Helaas niet zo’n scherpe foto.

Met 20 bewoners en 10 vrijwilligers, familie, collega’s als begeleiding gingen we vanuit Dongepark naar Kaatsheuvel. Bij RVS de Kegelaer mochten we kijken naar een training van de paarden voor de show in de Efteling. Door Damad Horse Show werd een spectaculaire show gegeven voor onze bewoners. We hadden zelf gemaakte paardenkoekjes mee genomen en mochten deze geven toen er met de paarden mocht worden geknuffeld.
Wat hebben de bewoners genoten. Wat was het een fijne middag.

Deze week maakte ik een salade van rauwe andijvie, uitgebakken spekjes, brie en pecannoten.
Samen met Evaline een nieuwe naaimachine gekocht.
Samen met Tim naar een stoffenwinkel in Schiedam gereden om er materiaal te kopen voor een jas die hij wil gaan naaien. Wauw hoe leuk is dit?
Ik mag ze beide gaan leren wat ik ooit van mijn moeder geleerd heb: kleding naaien.

Week 25


Vaderdag 2023 Samen hebben ze het alweer gedaan… een super origineel tshirt gemaakt voor Kees. Op de ene foto even een klein overzicht van allerlei verschillende die eerder gemaakt waren. Zo leuk dat ze steeds weer iets nieuws weten te verzinnen. Een waardevolle traditie!
We genoten met elkaar van een brunch, samen met Kees wandelde ik vanwege de warmte vroeg in de ochtend al een fijne wandeling. In de avond nog de bbq aan gehad. En verder heel rustig aan. De warmte is ons even een beetje te veel.

En bij die wandeling, langs een van de vijvers in het bos deze prachtige waterlelies op de foto gezet.

In de tuin komt de roos tot bloei, wauw zo fijn.
Ons avondje samen reden we naar Surrea. De langste dag van het jaar. En wat zagen we veel dieren… niet alleen de vogels, spinnen, torren, bijen, vlinders, muggen, maar ook mieren en konijnen, een koppel zwanen met jongen, fuut, meerkoet… En natuurlijk zagen we langzaam de zon de lucht oranje kleuren.
ik werkte gewone tijden deze week en had even het gevoel dat ik niet meer achter alle feiten aan t rennen ben, Gelijk kwam mijn creativiteit weer terug… zo goed te merken.
We gingen wel over naar een nieuw ECD en een nieuw roosterprogramma, maar dat was voor mij niet te ingewikkeld. Ik heb er juist collega’s mee op weg geholpen.

Daar ligt ze dan. Hij geconcentreerd aan het werk. Vanmorgen was het zover. Wegens wat wachttijd was ik er nu wel echt helemaal klaar voor. Hij heeft het ontwerp zelf gemaakt. Zo mooi geworden. De ukelele.. voor mij zo belangrijk. Door het oefenen houd ik mijn handen sterk en soepel. Daardoor heb ik van de reuma minder pijn. Dus gebruik ik minder pijnstillers. Kan ik meer en heb ik weer terug wat zelfvertrouwen. Een ode aan muziek in mijn leven… ik zou me geen raad weten op een dag zonder muziek. Dikke blij met het resultaat… nu mooi laten genezen.
Bijna elke week samen met mijn lieve buuf muziek maken en soms wat zingen… een van de hoogtepunten.
En verder poetste ik deze week het huis, genoot van de zon, de gezelligheid in ons mooie gezin,

Week 24


Het bos, ons bos, onze achtertuin. Het is er zo heerlijk. Op de warme dagen in de schaduw van de bomen. De velden met graan staan volop in bloei maar er tussen vele klaprozen.
Deze foto’s van een wandeling met Kees.


Deze foto’s ook uit hetzelfde fantastische bos, maar dan van allemaal gezichten in de bomen! Tijdens een wandeling met mijn geweldige vriendin.

Lekker buiten eten, vlees op de bbq, wat kha brood en veel groente erbij: smullen maar!
Ik maakte van fruit en wat zoetstof een fris waterijsje. Mijn heerlijk ontbijt met zomerfruit, jammie.

Pepsie en Maxi, rustig in onze tuin. Zoeken schaduw, koele tegels of juist even een zacht kussen op. De warmte komen zij zo gelukkig goed door!

Wauw wat een verrassing, zomaar in onze eigen tuin. Dat ik gek ben op klaprozen, weet iedereen wel, heb er niet voor niets een tattoo van! Daarom extra genieten van de mooie cadeautje…
En verder deze week een stevige hoofdpijn weg gewerkt. Een paar heerlijke dagen in Dongepark geweest, met een extra avond in verband met een goede teamvergadering.
Ik ging ukelele spelen met mijn lieve buurvrouw en op bezoek bij een fijn mens. Mooie gesprekken, klaar staan voor elkaar. Zo maken we samen de wereld weer een beetje mooier.

Week 23


Wat is het bos weer eindeloos heerlijk groen, fris en vol bedrijvigheid.

Samen naar de dierenarts. De jaarlijkse controle en een jaarlijkse vaccinatie.
Pepsie maakt t erg goed, voor haar 11 jaar is zij super vitaal. Alles dik in orde met complimenten.
Maxi gaat redelijk. Heeft nog regelmatig dexacortone. Is nog een beetje aan t aankomen, weegt nu 6 kg. Maar is verder gezond genoeg.


Waterlelies, wilde orchideeën, vele groene kikkers… het bos is vol leven en dat zagen mijn lieve vriendin en ik bij onze heerlijke schaduwrijke en koele wandeling.
Ik speelde ukelele met mijn lieve buurvrouw. Heb mijn deel in het huis schoonmaken aangepakt. De voortuin wat geveegd, de achtertuin wat geveegd. En nog de ramen gezeemd. Dat doe ik in het ritme van de ramen zemer die bij ons komt, ongeveer eens in de 6 weken. Zij doen dan buiten aan de voorkant. Heerlijk en zo blij dat ik dat niet meer hoef te doen.
Het werk was weer fijn, lekker mijn gewone ritme van 3 dagen opgepakt.

Wat een prachtige verhalen. Deel 1 deed ik het voor t eerst: in plaats van een leesboek een luisterboek. Het abonnement op Storytel is een cadeautje voor mijn verjaardag. De luisterboeken zijn goedkoper dan de papieren exemplaren of dan de digitale.
Zo blij dat ik dit door Evaline heb mogen ontdekken. Het luisteren vind ik heerlijk. Handen vrij, focus op het verhaal en mij eindeloos laten meeslepen. Dus… ik ben om en ga voortaan vooral luisteren naar boeken!!! Nu bijna aan het einde van deel 2.

Vakantie 2023


Wat een liefdevolle, waardevolle start was dat op mijn verjaardag. Eerst wakker gemaakt met een liedje, samen met zijn 4 ontbijten en wat een mooie cadeautjes stonden voor mij klaar.
Een 2e paar steunzolen, een echte thermosfles en met Evaline was ik naar een bijzondere winkel geweest om er zelf te mogen kiezen wat mij zo mooi leek. Bij Lichtpuntje was er zoveel keuze. Het uitstapje samen hier naar toe was al een cadeautje! Veel kaartjes, (soms met inhoud), berichtjes via Whatsapp en op Facebook… maakten het tot een vrolijke fijne dag.
En later op de dag kreeg ik van Kees mijn (lievelings)bloemen: een prachtige bos Fresia’s in een mooie vaas.


In de ochtend ging Tim naar zijn werk, Evaline naar school en wij pakten alle belangrijke spulletjes in. We reden met een (lunch) pauze richting Callantsoog.
Eerst nog de boodschappen gehaald in Julianadorp.
Bij het park aangekomen bleek ons huisje nog niet beschikbaar. Dus besloten we alvast een strandwandeling te maken. In plaats van 16 uur, konden we 18.15 uur ons huisje in.
De auto op de parkeerplaats, de spullen in bolderwagens.
De taken verdeeld: Kees ging koken, ik ruimde het huisje in.
In de avond keken we samen nog een aflevering van de Mandelorian en daarna de rust in bed gevonden.

Bleek er in de ochtend een heel ontbijtpakket voor ons klaar te staan, met excuses van het lange wachten. Wat een mooi gebaar, dit weten we te waarderen, hoewel het natuurlijk wel super jammer is dat wij dit niet eten (op die ene appel na). Maar dat konden zij niet weten.










Het Zwanenwater. Op woensdag zou de mooiste dag van de week zijn. Dus kozen we er voor om op die dag 6 km te wandelen. Een fototocht door een heel mooi gebied van Natuur Monumenten. 3 vogelkijkhutten, 2 uitzichtpunten, vele verschillende soorten natuur, het heerlijke zonnetje. Zoveel bloeiende planten, bomen, struiken, met even zoveel beestjes als bijen, libellen, vlinders. Er was wel veel wind, die was koud. Maar wat was het hier mooi.
Zo genoten.
Terug bij ons huisje is die laatste foto het uitzicht. Vele wilde bloemen, en achter de bomen het uitzicht op eindeloze vertes.


En zoals je al ziet op de foto’s: donderdag was minder zonnig. Minder warm, nog een beetje meer wind. We wandelden langs het strand naar het centrum. Daar is een museumboerderij. Wat zag het er hier lekker ouderwets uit. Mooi ingericht, veel informatie over Callantsoog en zoveel handwerk. Prachtig. De weg terug door het dorp gedaan. Bij elkaar alweer 5 km gelopen.



Rond 10 uur verlieten we netjes op tijd ons huisje. We kregen nog een zak bloembollen mee als aandenken! In Medemblik bezochten we het kasteel Radboud, Met een duidelijke audiotour kregen we veel informatie over het kasteel en de omgeving.
Een lunch aan het water van het IJsselmeer, was fris maar wel lekker.

In Hoorn zette Kees mij af bij het station. Daar kwam een lief nichtje naar toe. Samen maakten we een wandeling via de havens, door de winkelstraten. Lekker bij gekletst en genoten van elkaars gezelschap. Kees reed door naar Zwaag, waar hij zijn neef bezocht en er een prachtige gitaar kocht.
De reis naar huis was lang. Door de vele files reden we er een uur langer over.
Maar eenmaal thuis had Tim het eten voor ons gekookt.
Evaline had de zorg voor het huis en de dieren op zich genomen, dat had ze zo goed gedaan. Dat was superfijn thuiskomen.


Ons ontbijt net als thuis: Kees een kha brood met ham en ei, voor mij yoghurt met kha meusli en fruit.
De lunch net als thuis:  voor Kees kha brood en voor mij sla.
Het avondeten maakten we gewoon lekker zelf: een ei-wrap gevuld met kip, spinazie en tauge. Nasi van nasivlees, nasigroente en bloemkoolrijst. Een frikandelsalade. Met toe een bakje optimel kwark met wat fruit.

Week 21


Een wandeling door t park vlakbij ons huis. Mijn nieuwe vrolijke, gezellige jas op de foto!
Nog niet topfit ging in terug aan t werk.
Dat was zwaar, chaotisch, hectisch: in halen wat bleef liggen, de gewone dingen oppakken en voorbereiden voor mijn weekje vrij. Maar het was ook zo hartverwarmend om te horen hoe iedereen, bewoners en personeel, zoooo blij waren dat ik er weer ben.
Dankbaar dat ik op zo een fijne afdeling mag werken.

Vrijdag maakte Kees een heerlijke lunch met gebakken ei. Genieten met de beentjes omhoog in de zon!
Voordat we de lange reis zouden maken naar de reünie van alle neven en nichten van Kees, wandelde ik nog even een rondje door de wijk en het park vlakbij ons huis.
Een wandelmeditatie nam mij mee terug naar rust, het nu en ontspanning.
De reünie was net als een paar jaar geleden een waar feest. Zoveel respect, zoveel herkenning, zoveel verhalen, allemaal alweer zoveel mee gemaakt om te delen en iedereen kon zijn verhaal doen. Een barbecue gaf Kees en mij de ruimte om gewoon mee te kunnen eten.
De lange reis, het late naar bed gaan: meer dan de moeite waard!
En dan vandaag gewoon een hersteldag. Ook prima.

Week 20


Moederdag 2023, een brunch met zijn viertjes, lieve cadeautjes… wat een fijne start van de dag.
In de middag kwamen Kees zijn ouders, namen gezellige tuinbloemen mee.
Een wandeling met zijn vieren in het heerlijke Surrea.
Tim maakte voor het avondeten sheperdspie waar we allemaal van genoten.
Een heerlijke dag was het.

Songfestival, trouw toch gewoon gekeken. Hoewel we in de halve finale Nederland onderuit zagen gaan. Het was samen erg knus op de bank en ook Maxi kwam er gezellig bij liggen.

Ziek, griep: hoofdpijn, buikpijn, koorts. Zo stond ik op, maandagochtend.
Boos en verdrietig… ik hoefde immers maar 2 dagen deze week, met 3 belangrijke vergaderingen. Maar het hielp niks, ik was gevloerd. Bij t ontbijt maken moest ik pauze nemen omdat ik sterretjes zag. Het was duidelijk: tijd om te investeren in herstel.
Na dagen op bed, eindeloos veel slapen, kroop ik uiteindelijk in de middagen op mijn ligbed in de tuin. Even ander uitzicht dan mijn slaapkamer. De hele week trouw bewaakt door Pepsie en Maxi.

Langzaam elke dag een beetje beter. Dan ook maar proberen om mijn conditie weer wat op te bouwen.  Een wandeling door het park extra vrolijk door de gele lis, boterbloemen en fluitenkruid.
En een korte wandeling door ons bos, samen met Kees, gisteren. Heerlijk al dat verse groen, die fijne zonnestralen en al die zuurstof.
Ik ben zeker nog niet terug topfit. Maar ik denk dat ik van de week wel weer werken kan.

Kees verzon zelf een recept van een heerlijke wortelstamppot van peen, gebakken uien en bloemkoolpuree. Een stukje vlees erbij, dat was smullen.

Week 19


Een heerlijke wandeling, in ons bos. Wel een klein beetje regen, maar de paraplu was ruim voldoende.

Yehaa…. het is gelukt. Een vest voor Evaline breien. Best een hele klus met reuma-handen… maar zo trots op t resultaat. Voor haar een zachte warme liefdevolle omhelzing als zij hem aan doet.
In het park de wilde hyacinten, zoveel kleur in de wereld, wat wordt ik er blij van.
Pepsie kroop in een mandje wat ik opzij gezet had om er schoon te maken, als het past, zit je er heel lekker in!!!

Deze week was dit t gerecht wat ik klaar gemaakt heb. Ovengroente gemengd met stukjes braadworst en mozzarella bolletjes. Het restje geraspte parmezaanse kaas eroverheen. In de oven en dan smullen maar!
Een week waarin ik 2 dagen werkte. Een gewone dinsdag en een bijzondere woensdag.
Wegens werkzaamheden was er op woensdag van 10-17 uur geen stroom op de locatie.
In de bus nam ik, samen met Evaline, drie bewoners mee. We reden naar het huis van een 4e bewoner en partner. We kookten samen t eten, hadden fijne tafelgesprekken en genoten van elkaars gezelschap. Een dag met een gouden randje voor ons allemaal.
Verder poetste ik het huis nog eens heel erg extra schoon, na alle incontinentie van Maxi.
Ik maakte de tuin weer netjes. Ging op verjaardagsvisite, liet twee gaatjes vullen, speelde ukelele met mijn buuf, ontwormde de katten en genoot van de eerste keren samen lekker buiten eten.

Week 18



Deze week werkte ik 2 dagen.
Had ik een afspraak voor controle van mijn steunzolen. Nu alweer 3 jaar geleden dat ik ze kreeg. En wat maakt het verschil. Ik loop er met heel veel plezier op. Zo dankbaar dat het lopen op deze manier heel goed gaat.
In de tuin is er steeds meer kleur te zien. Zo fijn dat de natuur aan t ontwaken is uit zijn winterslaap.
De regen kwam wel erg heftig naar beneden, een kijkje door het raam op de uitbouw en je zag de bellen knappen.

Het gras gemaaid, het onkruid tussen de tegels weg, geveegd.
Kees maakte de terrassen met de hoge druk reiniger daarna mooi schoon.
Tijd om alle meubilair weer op zijn plaats te zetten, kom maar door met het mooie weer.
En verder deze week, wandelde ik met vriendin, speelde ik ukelele met buuf, deed ik boodschappen met de kinderen, maakte ik de kamer van Evaline extra schoon.
Dat was hard nodig nadat Maxi er eind maart in geweest was toen hij ziek was, en daarna nog steeds deze kamer uitzocht om er te spugen, plassen en poepen.  Met een extra kattenbak erbij hoop ik dat het nu is afgelopen. Het avondje met Kees samen was erg fijn, we keken ook nog samen naar deel 3 van de Mandelorian. Spannend verhaal!

Week 17

Wandelen, dat deed ik deze week.

Op zondag liep ik met Evaline een heerlijk rondje in ons bos.
We genoten van samen zijn, goede gesprekken en het heerlijke weer.


Op woensdag liep ik met Tim een wandeling van 4 km door de Biesbosch.
Spannend, vorige keer liep ik er met Kees en was het veel glibberen.
Tim had zijn trekking-stokken mee en met ieder eentje in onze hand, hadden we verrassend veel houvast. We genoten van samen zijn, goede gesprekken en het heerlijke weer.
Het was er erg rustig qua mensen, maar de vogels wisten dat goed te compenseren!!!

Op zaterdag liep ik met Kees een wandeling door Surrea. Het was er fijn lopen, maar door wat dwalen maakten we de wandeling wel extra lang, bij elkaar al gauw 6 km. Gelukkig een bankje onderweg om even uit te rusten. De zon scheen zo hard dat het er zelfs wat warm van werd. We genoten van samen zijn en goede gesprekken.

Naast al dat wandelen en werken, genoot ik van het gezelschap van Pepsie en Maxi, die mij duidelijk maakten dat mijn bed een goed plekje voor mij was!!!
Ik maakte deze week asperges, wat zijn ze weer lekker dit jaar. Dat was smullen. Ook soep maakte ik en we genoten daar de andere dag enorm van.
Dat het koude weer langer aanhoudt dan vorige jaren, voel ik wel in mijn gewrichten. De zon doet ze zo lekker ontdooien. In de avond toch maar weer even de elektrische deken aan, voor ik ga slapen. Het bewegen helpt ook om soepel te blijven en dat merk ik nu extra goed.