Update rug

Komende vrijdag is het 12 weken geleden dat ik gevallen ben.
In die tijd heb ik plat gelegen, manuele therapie gehad en uiteindelijk heb ik het sporten ook weer op kunnen pakken. Hoe het nu gaat?
Overdag kan ik zo een beetje alles wel weer doen. Alle huishoudelijke klussen, zware arbeid, sporten en de zorg voor de kinderen. Maar ik de avond ben ik vermoeid. Dan voel ik alles weer pijn gaan doen of verkrampen. Ik lig dus nog altijd gelijk met de kinderen op bed. Dan slaap ik niet gelijk, maar door het rusten trekt de pijn weg. Dan val ik prettig in slaap en wordt weer verfrist en verkwikt wakker. Op deze manier hoef ik geen pijnstillers te slikken.

Stilte

Er is grote stilte in onze huizenjacht.
Nu het bord “verkocht” in de tuin staat weten alle mensen uit de buurt ons te vinden. Zij horen ons nieuwsgierig uit waar wij heen gaan, aan wie het verkocht is. Tja… het is verkocht aan de woningstichting. Vanaf 16 november zijn wij de huurders van deze woning. Maar waar we naar toe gaan???? Ik zeg dan steeds:
Kees kijkt overal, ik het liefste in deze wijk.
Kees wil een huis opnieuw helemaal opknappen, ik wil het liefste een woning waarin het allemaal al klaar is.
En tja… zolang we daar samen nog niet uit zijn! Het kan dus allemaal nog wel even duren 🙂

Yeah

Vanmorgen samen met Kees me gebogen over alle dingen voor de komende week. En dat valt nog niet mee, zo na een rustige – zonder ritme- week. Woensdagmiddag zal er het verjaardagspartijtje voor Tim en Evaline zijn. Zaterdag slaapt Tim een nachtje bij scouting (halloween) en zondag is hij dan jarig. Tussendoor heb ik mn gewone dingen en natuurlijk de -na de vakantie altijd luiscontrole- in de verschillende groepen op school!

Klere-gedoe

Vandaag aan het eind van de dag riep ik: missie geslaagd!!!
Zo aan het begin van een nieuwe koude periode werd het tijd om eens de kleding van de kinderen te passen. Zoals ik allang gedacht had moest er van de nodige kleren afscheid genomen worden. Dus onze missie: op jacht naar nieuwe schoenen, jassen, truien, t-shirts, rokken, mailliots en broeken voor de kinderen. Voor mij was er een nieuwe winterjas. Voor Kees een nieuwe motorjas. Wat ziet hij er lekker fel uit zo hè??

Vrijdag

10.00 uur lokale tijd:
De wasmachine, goed gevuld, draaide vlijtig zijn rondjes. De droger blies de vorige was warm en droog. Het stoofvlees stond op een kookplaatje tevreden te pruttelen. De kinderen gingen samenwerken om kruidnootjes te bakken. Ondertussen schalde op de achtergrond de radio op 100%NL. Ik was met een sopje in de badkamer om de kranen weer glimmend te poetsen en het toilet weer naar bloemetjes te laten ruiken. Buiten aten de vogeltjes hun buikjes rond aan de vetbolletjes. Dicky drentelde vrolijk overal tussendoor.

Dino-dag, de foto’s

Dino-dag, het verhaal

Dat was even schrikken: een wekker die ons tot de orde riep. Maar achteraf was dat maar goed ook. Vandaag gingen we naar Naturalis. Daar waren Dinodagen. We waren niet de enige en om half drie kon er niemand meer naar binnen. Het was vol.
We gingen eerst de film over Dino’s kijken…. dat bleek een uitzending van Klokhuis.
We gingen vervolgens bij professor Bobo op bezoek. Hij nam in een spannend avontuur de kinderen mee naar Zwitserland om er een Dino op te graven. Terug in Leiden gingen ze die in elkaar bouwen en een Dino-dans doen. Dit vonden wij wel superleuk.
Bij het smincken mocht je zelf vertellen wat je wilde en zo kreeg Evaline de roze Dino-mama en Tim een stoere Dino die net als hij zelf de bek open en dicht kon doen!
Bij het knutselen koos Tim voor het maken van een kijkdoos. Evaline ging voor de mobile. Als de knutsels thuis afgemaakt zijn… laat ik er vanzelf de foto’s wel weer van zien.
Het verhaal over het opgraven van Dino’s en de plaatjes erbij boeiden vooral Tim, hoewel het voor beide leuk was om eens te voelen hoe zwaar zo een versteend stuk bot nou eigenlijk is.
Bij de Dino-quiz hadden we bijna alle antwoorden goed. De afstandbediening had verschillende lichtjes en werd groen bij een goed antwoord.
Tussendoor hebben we een boterhammetje gegeten. Aan het eind kozen ze allebei zelf een souvenir van hun eigen zakgeld.
Kortom… een fantastische Dino-dag!!!

For ever friends

Zo ver weg is Australië, maar met een verjaardag worden Tim en Evaline nooit vergeten.
Zo lief dat er alweer post was voor hun. Een mooie kaart en bijzondere stikkers.
Thank you very much, dear friends 🙂

Helemaal

De vogeltjes hebben de vetbolletjes “helemaal” leeg gesnoept.
Vanmiddag gingen we naar het dorp. Evaline dat stuk “helemaal” op de skates. Dat ging heel goed.
Tim is deze vakantie “helemaal” verdiept in zijn fotoalbums. Van de tijd vóór digitale fotografie, toen plake ik braaf alles nog netjes in.