Wat heerlijk die zon, ze maakt alles zo vrolijk en warm.
Vanmorgen maakte ik de website klaar, deed ik nog een paar klusjes voor en op school. Vloog ik met de stofzuiger door het huis.
Vanmiddag genoten we van de zon. Pakten met zijn drietjes nog wat dozen in. Gingen bij opa en oma de plantjes verzorgen om daarna een ijsje te halen in het dorp, jammie!!! Zomaar een rustige zonnige woensdagmiddag, fijn!
Geluk
91 is ze. Haar ken ik nu 26 jaar. Bij haar in huis woonde ik op kamers. Ze liet me vrij maar hield me stiekum wel wat in de gaten. Ik was dan ook nog maar net 17 toen ik bij haar kwam. Later huurden Kees en ik samen een hele verdieping bij haar. een fantastische vrouw. Geweldig, als ik later groot ben en oud mag worden.. nou dan graag zoals zij. Fit, wijs, gezond van geest en vermaakt zich nog elke dag. Geniet van de kleine dingen. Het contact is nooit verloren gegaan en nog altijd zien we elkaar een paar maal per jaar. Ze wist nog van onze dromen om “ooit” de randstad uit te gaan. Toen ze gister het kaartje kreeg.. begreep ze het. Vandaag belde ze me direct op om eens haarfijn te horen welk verhaal er achter het verhuiskaartje schuil ging. Ja… ze wenst ons veel, heel veel geluk, en dat meent ze. Ze vraagt me om haar niet te vergeten… ik hoef niet (meer) langs te komen zoals we gewend zijn, als ik maar af en toe bel. En met een zuiver geweten beloof ik haar dat. Lieve woorden klinken na en brengen een glimlach op mijn gezicht. Zij is geweldig.
Pret-les
Hans, wat ken ik hem al lang. Ook al gauw zo een 22 jaar. Ik leerde hem kennen bij scouting. Een tijd lang was hij voorzitter van het bestuur en ik zijn notuliste. We hadden het goed samen. Gingen als bestuur een aantal maal met elkaar op vakantie, reden de sponsorfietstochten en deden nog meer leuks. Later kwamen we elkaar weer tegen en haalde hij ons naar de zwemvereniging voor de zwemlessen van Tim. Nu intussen zes jaar geleden. De laatste twee jaar gaf hij zelf Tim les en vier jaar begeleidde hij Kees in zijn groep van conditiezwemmen. Vandaag een warme handdruk. Tim mocht nog één keer kiezen wat te doen bij de les… want ja… als je mama de meester kent heb je nu eenmaal een streepje voor 🙂
Het werd een pret-les met allerlei leuke en gekke oefeningen voor zwemvaardigheid III. Een warm afscheid met een knipoog naar de toekomst… we houden contact.
Vele zwem-juf/meester-vrijwilligers kwamen nog even bij me staan, met hun gelukswensen en een weemoedig: we zullen jou missen. Ik gaf hen wat kennis over beeld-denken met handige tips voor les-geven. Ik heb de vereniging geholpen met het automatiseren van de ledenadministratie met daaraan gekoppeld de financieële administratie. Maar juist door het persoonlijk contact met hen allen voelde het afscheid goed: twee kids met een vers diploma op weg naar een nieuwe plek en mijn blij hart vol goede herinneringen gingen mee naar huis.
Rechercheur
Vaderdag
Voor…
Voor… dat Nederland met 1-0 gewonnen had? Tja…
Voor… dat papa vandaag 80 zou zijn geworden? Tja…
Voor… dat Nel uitgewerkt is? Tja…
Voor… dat het morgen vaderdag is en we dat vandaag met Frans vierde! Jaaaa…
Voor… dat Evaline was geslaagd voor haar zwemdiploma! Jaaaa….
Voor… dat Tim was geslaagd voor zijn zwemdiploma! Jaaaa…
Voor…. dat we dit WK-barbeque-pakket hadden gewonnen bij de Super de Boer! Jaaaa…
Maar dan wel binnen vanwege de kou en buien. Heel smaakvol, heel gezellig en superleuk om dit te delen met Frans en Nel.
Nog een zwemdiploma
Vandaag deed hij reuze zijn best, hoewel niet alles vlekkeloos ging. Sommige dingen waren nog moeilijk zat eigenlijk… en tóch… Ook Tim is geslaagd vandaag voor het diploma zemvaardigheid II. Glunderend nam hij zijn diploma in ontvangst. Zijn vijfde zwem-diploma en toch elke keer weer een hele prestatie.