Gizmo is dood. Dinsdag vond ik hem in zijn hok. Hij was niet ziek, het was echt heel plotseling. Bovendien kunnen konijnen al gauw zo een zes jaar worden en hij was nog maar twee. Heel verdrietig waren we afgelopen dinsdag toen het gebeurt was. Evaline en Tim hadden vooral moeite met de schrik. Zomaar opeens dood. Met elkaar hebben we er een mooi afscheid van gemaakt. We deden hem in een doosje met wat hooi. Tim legde er wat gras bij en Evaline nog een paar bloemetjes. Het was echt helemaal Evaline haar beestje en zij was ontroostbaar.

In Honslersdijk had Kees een uitstapje met de collega’s van de gemeente waar hij nu werkt. Ze gingen naar de Wollebrand. Op deze site staat een mooie presentatie van het waterskiën met hulp van een kabelbaan. Het gaat met een vaartje van 30 km per uur. Het schijnt erg leuk geweest te zijn, maar het water blijft hard als je er op valt met die snelheid. Ze mochten een wetsuit aan en de foto’s (die ik wat later toegestuurd kreeg) hiervan vertellen natuurlijk wel luid en duidelijk dat Kees een maatje 56 intussen wel verdiend! Ow… op de tweede foto kijkt Kees naar de camera en op de derde foto is hij de man helemaal links!

Een aantal weken geleden heb ik van Kees een heel nieuwe computer gekregen. Hij had alles geïnstaleerd en alle data overgezet. Met veel plezier ging ik aan het werk op een machine die wat sneller was dan mijn vorige. Maar deze week ging er iets helemaal mis met de harde schijf. Een nieuwe harde schijf en opnieuw alle installaties van programma’s en data verder, ben ik weer “in de lucht”. Gelukkig is er geen data verloren gegaan. Tjonge, het voelde net als elektriciteit: als je opeens zonder zit, merk je pas hoeveel gebruik je er van maakt. Nu snel alle stukjes plaatsen, joepie!!!

Zelfs hier komt het voor: mijn computer is gecrashed. Nu even gauw een berichtje vanaf een andere computer. Zonder foto’s want daar kan ik nu niet bij. En ik heb nog wel drie stukjes om te schrijven! Een berg werk voor mijn webshop, alles moet maar even wachten. En zo kwam het dat ik vanmorgen dan maar eens op mijn gemakkie ging winkelen, grin! Maar… het komt allemaal weer goed, zegt mijn lieve en handige man! Dus… tot gauw!!!!

Samen zaten ze daar, zo met elkaar. Verdiept in een spel op de computer. Alle aandacht gevestigd op het scherm. Toen ik ze zo zag, kon ik het niet laten om daar een foto van te maken! Ik was ondertussen de spulletjes van het avondeten op te ruimen.

Nadat Tim, Evaline en ik vanmorgen naar de gezinsviering geweest zijn, waar Tim als voorbereiding op zijn eerste communie al veel interesse in toont, gingen we vanmiddag naar de dansschool. Daar mocht Evaline voor het eerst een demonstratie geven. Zij niet alleen natuurlijk, maar samen met alle kids van haar groep van de kidswing. We mochten er ook nog kijken naar andere demonstraties. We kregen nog een proefles kidswing voor alle kindjes en ouders die mee waren. Tussendoor was er ruimte om zelf ook te dansen. En zo dansten heel onverwacht Kees en ik samen de quickstep. Grin… dat viel niet mee… drie jaar dansles is na 10 jaar erg ver weg gezakt!!! Maar… het nam niet weg dat we er toch wel heel veel plezier in hadden! Tim heeft de foto van ons samen gemaakt.

Deze week jarig: Bram en Shane
Foto van het dansen van Evaline

Voor sportkleding was al ik klaar: beide hadden ze al goede of nieuwe kleren gekregen. Maar voor de rest van de kleding hebben we vandaag een start gemaakt. Eerst mochten ze alle kleren nog passen die ze hadden. Zo kon ik goed zien dat ze allebei in het afgelopen jaar flink gegroeid zijn. Helaas voor mijn portomonee: weinig wat nog goed paste om er de komende herfst en winter mee door te komen. Maar Tim en Evaline vonden het helemaal niet erg. Eigenlijk hadden we vandaag een pyama-dag. Maar ze eindigden de dag in een nieuwe pyama. Toen bleek dat er nieuwe kleren aangeschaft zouden moeten worden, waren ze niet meer te houden.  Snel waren ze aangekleed en gingen we op de fiets naar het dorp. Nu hebben ze weer de mooiste pyama’s van de hele wereld met ook nog nieuwe pantoffels. Dat moest wel even op de foto en ze gingen er dit keer helemaal voor!!!

Vanmiddag waren de kinderen samen vrij. Na nog wat spelen bij en met hun vriendjes was het tijd om even rustig bij te komen van de afgelopen week. Ingrediënten waren: een goede film, lekker drinken en een zakje chips. Dat alles in het heerlijke bed van papa en mama. Tim wilde de regen niet zien en deed zelfs de gordijnen dicht en een lichtje aan. Knus!!!

Na zes weken vakantie was het moeilijk om weer goed in het ritme van de schooltijden te komen. Maar vandaag voelde ik het: het ritme is er weer. De kinderen gewoon op tijd wakker, klaar om naar school te gaan. Er werd weer snel gegeten. Maar er werden ook niet te veel plannen meer gemaakt om te gaan doen. Als je de hele dag (zoals in de vakantie) hebt om leuke dingen te doen… dan valt het niet mee dat het nu steeds spaarzame uurtjes zijn: zo net die uurtjes tussen school en het avondeten in. Het lukt ons weer. Hoera!