Eén van de lievelingskostjes van Tim is witlof. Met ham en kaas uit de oven. Vandaag at Kees niet thuis en heb ik de kids verwend met een stukje vlees, gebakken aardappeltjes en de witlof dus! Ze hebben zitten smullen. Daarna hebben we de lampionoptocht gelopen met elkaar, maar helaas heb ik daar geen goede foto’s van kunnen maken. Even afwachten wat de fotograaf gemaakt heeft. Die foto kan ik over een paar dagen bekijken en eventueel tegen (veel?) geld kopen. Op de kermis hebben we alvast een rondje gelopen om te kijken wat ze morgen willen gaan doen. Dan gaan we met opa en oma naar de kermis!

Regelmatig wordt ik verrast door de inhoud van de zak van mijn jas. Onderweg vinden de kinderen dingen die ik dan mag bewaren. Maar ook de speldjes van Evaline zijn nooit echt lang in heur haar en verdwijnen dan in mijn zak. Vandaag was dit de inhoud, grin! Bijeen gesprokkeld door Tim en Evaline.

In de tuin leven er veel beestjes en de spinnen kan ik niet op één hand tellen. Prachtige exemplaren zijn er bij. Kees heeft deze foto gemaakt. De kinderen gaan regelmatig op onderzoek uit en vertellen me dan de stand van zaken. Vaak vangen ze een beestje in een doosje en bekijken die met een vergrootglas. Maar wee dat zo een spin het waagt om zonder toestemming zomaar op hen terecht te komen… dan schrikken ze gewoon hoor!

Jarig deze week: oom Jan en Raymond
Foto gemaakt door Tim van een lamp 😉

Na lang en goed overleg met Evaline hebben we met elkaar besloten om een nieuw konijn voor haar te kopen. We hebben er nu eentje uitgezocht van een half jaar oud, die al gewend is buiten te leven. Zodat hij nu gelijk buiten mag blijven. Snoepie is een naam die Evaline zelf verzonnen heeft. Omdat hij zo lekker van het gras ging zitten snoepen, grin!

Vrijdag maakten we een start met de herfst-tafel. We gingen kastanjes zoeken, samen met vrienden. In het kastanjebos (zei Evaline) Hihi een bos van wel 3 bomen! Maar… ik moet toegeven als je met een flinke zak vol kastanjes thuiskomt… dan zal het wel een bos geleken hebben!!! Maar we vonden ook heel veel eikels, niet daar op diezelfde plek. Misschien het weekend nog wat denneappels, beukenootjes en mooie blaadjes rapen in het bos?!

Dat ik flinke pijn in mijn hoofd had, dat kan ik niet ontkennen. Maar dat ik zo scheel keek… of lag het ergens anders aan? Ik had die ochtend net muis nummer 26 van dit jaar, opgeruimd. Toen ik naar buiten keek zag ik het blaadje op de grond ook al aan voor een muis… hrmpf. Na een flinke dosis pijnstillers en een paar uur slaap kon ik wel weer een beetje om mezelf lachen. Hoewel ik nog steeds griezel van al die muizen rond en vooral in onze schuur.

Het wordt alweer echt een beetje najaar. ’s Avonds mag de verwarming nog wel even aan. Woensdag heb ik het programma maar weer naar de herfst-temperatuur geprogrameerd. Ook de kachels nog overal even ontlucht. Toch wel weer knus zo!