Na het weekend werken, vorige week, had ik deze week gelukkig maar 2 diensten.
De eerste moest ik combineren met de cursus: welkom bij Thebe, deel 1.
Ik reed daarvoor naar een andere locatie en maakte kennis met nieuwe collega’s vanuit heel Brabant en met allerlei verschillende functies. Een waardevolle bijeenkomst.
De tweede dienst combineerde ik met overleg met degene die mij gaat “sturen”.
Een goed, snel en effectief overleg, waaruit we samen verdere stappen nemen.
Deze week begon nog een andere welzijnswerkster op de afdeling en met zijn drietjes willen we de functie goed en duidelijk neer gaan zetten.
Buiten het werk om heb ik ons huis nog lekker schoon gemaakt, allerlei boodschapjes gedaan en ging ik met de kids uiteten! Kees had die dag vanuit zijn werk een kookworkshop.
En verder lag ik nog veel op bed (samen met Pepsie en Maxi!), rustig aan op knappen, ik voel gelukkig wel echt vooruitgang.
Evaline ging een dag met Tim mee om te beleven hoe een dag op HBO Civiele Techniek gaat.
Een goede dag waarop zij een duidelijk beeld heeft gekregen van de manieren van les geven, het werken in projectgroepjes en van verschillende leerlingen hun verhaal gehoord heeft.
Categoriearchief: elisabeth
Week 5
4 middag-avonddiensten en de eerste ochtend-middag dienst.
Deze week werd ik verder ingewerkt op mijn nieuwe werkplek.
Het reizen is prettig: het schept ook letterlijk wat afstand
De werktijden overdag zijn fijn, donderdag was mijn eerste ochtend-middagdienst
Dat ik tijdens mijn middag-avonddiensten niet thuis eet, daar moet ik zelf aan wennen, gelukkig pakken Kees, Tim en Evaline dit samen echt supergoed op.
Het contact met de bewoners is steeds leuker nu ik ze al een klein beetje beter mag leren kennen.
Van slag af, uit mijn balans geslagen had ik flink last van een stevige verkoudheid/griep.
Gelukkig, met hulp van wat pijnstillers en heel veel rust thuis, ging het leven gewoon door.
Spannend
En dat er dan een kaartje in de bus ligt voor mij!
Dat is wel superleuk.
Maandagavond ben ik begonnen op de plek waar ik al een keertje was gaan kijken.
Het was alsof ik in een warm bad terecht kwam. Ik werd ingewerkt door een lieve fijne collega en voelde met haar en de andere aanwezige collega’s een enorme klik.
Het contact met de cliënten ging als vanzelf. Alsof de 14 jaar ervaring die ik met hen heb gewoon nooit “slapende” is geweest.
Het voelde allemaal zo vertrouwd. Alles is nieuw en ik zit nu met een hoofd vol nieuwe informatie, maar… het was niet vreemd.
Ik moet deze werkplek leren kennen, maar het werk kan ik wel!
Mijn kracht en talenten worden weer op de goede manier ingezet.
Dit geeft wel heel veel blij!
Jaaroverzicht 2019
Dit jaar gekozen voor de foto’s van mijn Blog Challenge. Een stukje wat ik elke week ging schrijven dit jaar, waarbij ik een passend plaatje probeerde te maken of te zoeken!
Dit jaar ging ik fitnessen en daar heb ik ook best veel over geschreven, want ik ben en blijf daar zo enthousiast over. Langzaam en op een laag niveau ging ik beginnen. Elke keer weer probeerde ik mezelf uit te dagen en steeds verder mijn grenzen te verleggen. Ik ben trots op het resultaat. Ik ben krachtiger in mijn spieren aan het worden. Mijn conditie is enorm verbeterd en ik heb er elke keer weer zoveel plezier in!
Met mijn vriendinnetje wandelde ik trouw weer elke week. Intussen wisselen we het wandelen af met zwemmen in het (lekker warme) zwembad. Als zij mee doet met de les aquajoggen, zwem ik mijn baantjes. Samen plezier en kletsen in de auto en na haar les dobberen we nog wat na in het water. Heerlijk.
Mijn grote liefde Kees. Elke week gaan we een avond samen op stap. Regelmatig heb ik er wat over geschreven. Buiten deze avond doen we natuurlijk nog veel meer samen. Ik kruip graag in zijn armen (het mooiste plekje van de hele wereld!) en hij maakt mij altijd aan het lachen. Hij is gewoon mijn aller- allerbeste vriend.
De verbouwing gaat gewoon rustig nog altijd door. We zijn al zover gekomen, maar hebben zeker nog veel plannen om uit te werken.
Ik deed mee met een fotowedstrijd. Mijn bevroren zeepbel was tentoon gesteld. Wat kijk ik hier met trots op terug.
Kees ging vanuit zijn werkplek in Den Haag uiteindelijk een overstap maken naar een nieuwe werkplek. In Zevenbergen is hij onderdeel van het project waar ze de haven aan het uitgraven zijn. Een veelzijdige job met veel passie is hij hier aan het werk.
Tim liep een geweldige stage en maakte er ook zijn vakantiewerk van. Trots op zijn goede resultaten. Hij werkt nog altijd bij de slagerij en is regelmatig op stap naar of met vrienden.
Evaline heeft haar Mavo diploma gehaald en is gestart op Havo. ZIj ging aan het werk bij de gezondheids- natuurvoedings-winkel. Vakken vullen, telefoon aannemen en kassa draaien. Alles mag zij er doen en ze gaat er met zoveel plezier naar toe. Heeft echt haar plekje gevonden daar.
Tim en Evaline gingen Sky Diven. Dat was wel echt een belevenis hoor!
Op vakantie was dit jaar eerst een prachtige tijd varen met Frans en Nel, in Friesland.
We gingen ook nog met zijn viertjes een midweek naar Brussel.
Evaline en ik waren in de ban van tattoos en piercings. We deden dat lekker allemaal samen en zijn steeds weer zo blij met het resultaat!
Voor de buurtpreventie hadden we een spannende avond georganiseerd in samenwerking met de brandweer. Elke maand probeerde ik mee te gaan met Zwerf Afval Pakken.
Een dieptepunt dit jaar was wel het overlijden van mijn lieve, lieve peetoom.
Een avond waar ik met zoveel plezier op terug kijk is Halloween.
En natuurlijk de eerste stappen die ik mocht zetten naar een nieuwe baan. Mijn lieve vrienden bij wie ik nu elke week 4 dagdelen ben, met haar gaat het niet zo goed. Tijd voor mij om verder te gaan. Een nieuwe start in het nieuwe jaar, spannend!
Allerlei laatste week
Langzaam richt ik steeds meer van mijn aandacht naar Goirle. Ik ging op intranet lezen wat een nieuwe medewerker allemaal moet weten. Ik kwam er ook 3 digitale cursussen tegen die voor mij klaar stonden. Natuurlijk kon ik, leergierig als ik ben, het niet laten om alvast 2 van deze te doen. Ik heb nu het certificaat voor HACCP en Hygiënisch werken voor intramurale medewerkers.
Op 2e kerstdag reed ik in alle vroegte naar mijn lieve vrienden. Wat een cadeautje was deze zonsopgang, wauw.
Soms moet je lastige keuzes maken
– ik ga 2x zoveel werken
– het schoonhouden is steeds zwaarder en wil ik niet zomaar aan Kees, Tim of Evaline vragen
– de lamp is aan vervanging toe en moet eigenlijk een ledlicht worden = heel nieuw aquarium = best duur
– ik haal er niet meer zoveel plezier uit als 8 jaar geleden.
De kikker en vissen zijn verhuisd naar een nieuw huis en worden daar vol liefde opgevangen.
Kees maakte in de garage een nieuwe extra werkbank. Ook de kraan werd verplaatst en er kwam een uitstortbak onder. Onder de werkbank een speciaal op de goede maat een zelf gemaakte ladenkast.
Spannend
Best wel even weer spannend!
Steeds zo een eerste keer.
Er was een overleg voor alle collega’s over het indelen van de zomervakantie.
Ik was er ook naar toe gegaan en ontmoette verschillende nieuwe en alweer leuke collega’s. De reis is goed te doen. Nu ik hem een aantal keren gereden heb.
Spannend
Daar ging ik dan, op naar het overleg om samen met de roostermakers mijn rooster te gaan maken. Voor januari diensten waarbij ik ingewerkt wordt. Voor februari niet zoveel diensten omdat er niet genoeg uren meer vrij waren. Dat betekend voor maart en april dat ik dan extra veel werk om uiteindelijk aan voldoende uren te komen: gemiddeld 24 uur per week.
In een ochtenddienst van 5 uur en een avonddienst van 6 uur lastig in te delen.
Het was fijn om dit samen bij de computer te doen, in plaats van telefonisch.
Het was daarna nog even heen en weer mailen, maar nu staat het er allemaal.
Ik werk een ochtend/middag of een middag/avond dienst.
Het ene weekend werk ik wel, dat is dan de zaterdag en de zondag.
Het andere weekend ben ik vrij.
Feestdagen moet ik ook doen, dit keer doe ik pasen en ben ik met pinksteren vrij.
Weer nieuwe collega’s ontmoet. Weer extra zin gekregen om hier aan het werk te mogen gaan.
Ik kijk er zo naar uit om met hen samen te werken voor het welzijn van de bewoners.
Spannend
Thebe, Elisabeth… dat was best spannend.
Een goed arbeidsvoorwaardengesprek werd het. En ja… ik ga daar aan het werk.
Wat kijk ik hier naar uit. Ik heb niet voor niks 14 jaar ervaring in het werken met mensen met PG. Ik ben blij dat mijn droom, om wat voor deze mensen te mogen betekenen opnieuw vorm gaat krijgen. Wat heb ik zin in deze uitdaging. Deze week rij ik opnieuw naar Goirle. Ik ga kennismaken met de roostermakers en samen bekijken hoe mijn uren per week ingevuld gaan worden. En dat zullen wisseldiensten zijn, in ochtend, middag en avond. In weekenden en op feestdagen ga ik ook aan het werk. Een nieuw jaar beginnen met een nieuwe baan, wauw!
Spannend
Whohaaaa… dat was echt wel heel spannend!!!
Op dinsdagochtend reed ik richting Goirle.
Een gesprek naar aanleiding van mijn sollicitatie naar de functie van activiteitenbegeleidster op de afdeling met Psychogeriatrische bewoners.
Een mooi gesprek waarin ik mezelf heb kunnen laten zien zoals ik ben.
Ik werd uitgenodigd om een keer een dienst mee te draaien op de afdeling.
Ik reed vrijdagavond opnieuw naar Goirle.
Een kennismaking met verschillende “bijna collega’s”, de bewoners en de werkwijze van de afdeling. Het maakte mijn enthousiasme nog groter en ik voelde vele ideetjes omhoog borrelen.
Zou het echt mogen? Dat ik op zo een mooi plekje aan het werk zou kunnen?
Terug een instelling in, waarbij de bewoner en zijn/haar wensen centraal mogen staan?
Ik hoop, duim, bid en hoor de komende week of ik mag komen voor het arbeidsvoorwaardengesprek.