Weer goed, wat fijn om dat te mogen schrijven. Hebben we de paasdagen gezien dat het luik goed reageerde op de losse chip aan een halsbandje, dat was al fijn. Dinsdag ging ik met haar naar de dierenarts en kreeg zij een tweede chip. Dit keer in haar nek, dicht bij het luik.
En het werkt!!! Helemaal blij zijn we nu. Pepsie loopt rustig in en uit wanneer zij wil en alle rust is bij haar terug gekeerd.

Als de dierenarts zegt dat haar chip goed is.
Als de fabrikant laat zien dat het luik goed is.
Dan gaan we niet verder zoeken. Dan moet Pepsie het maar zelf uitzoeken.
Dan ligt het dus aan haar gedrag.
We hebben de kattenbak nog laten staan, hoewel zij hier geen gebruik meer van maakt. Intussen merken we allemaal dat zij weer “normaal” naar binnen komt. Dit is fijn, Ik wacht het nog even af wanneer het regen is: dan is zij niet graag buiten en vlucht naar binnen. Maar, tot zover lijkt alles weer gewoon gewoon zoals het hoort.
Op de vensterbank voelt zij zich nu een stuk veiliger en dat betekend dat zij hier echt rustiger van is. De ergste onrust achter de rug, nu hopen dat het zo blijft.

Nog niet klaar. Met Pepsie ging ik maandag naar de dierenarts. Zij vertelden mij dat haar chip goed werkt en nog op dezelfde plaats zit. Uit Engeland kwam een nieuw luik opgestuurd. Maar dit reageerde hetzelfde als het luik wat wij nu hebben. Intussen lijkt de rust bij Pepsie wel wat terug gekeerd. De achtertuin afgesloten voor de andere kat: die heb ik nog een maal mogen weg jagen. De vensterbank in de woonkamer is weer een fijne plek: door het gaas komen daar geen katten meer dicht bij haar. Hoe nu verder? Toch een tweede chip erbij, denk ik.

Het gaat niet goed. Pepsie is er zo onrustig van dat ze een aantal dagen niet meer kon stoppen met mauwen. Dit werkte bij mij op mijn zenuwen, rust en humeur.
– in huis was er niets verandert waardoor ze onrustig zou kunnen worden
– eten deed ze normaal
– bij een extra goede lichamelijke inspectie kwam ik niets bijzonders tegen
Wat mij betreft geen reden om zo onrustig te zijn. Ik hield haar nog beter in de gaten dan anders en wat bleek: het kattenluik reageerde niet goed op haar. Zo stond ze regelmatig buitengesloten om niet naar binnen te kunnen. Nieuwe batterijen bleken niet de oplossing. We hebben besloten het luik open te laten.
En ja hoor… grrr pfff hrmmm… “stoom uit mijn oren, bliksems uit mijn hoofd”… de r*tkat van de achterburen kwam weer binnen om te eten, plassen en buiten in onze achtertuin te vechten met Pepsie. Baal, baal, baal.
Maar ook aan de voorkant wordt zij dwars gezeten: een kat van de overburen komt op de vensterbank aan het raam tikken waarop Pepsie zo schrikt dat ze deze week zelfs een keer van de vensterbank afviel. Ze staan dan te blazen en mauwen naar elkaar, zo naar.
Gisteren hebben veel tijd besteed aan dingen rond Pepsie.
– In de voortuin op de vensterbank hebben we gaas gespannen: geen kat die daar op durft (hopen wij) en zo krijgt Pepsie daar haar rust terug.
– In de achtertuin hebben we een groot gat in de schutting tijdelijk dicht gemaakt, hopende dat die kat van de achterburen nu niet meer onze achtertuin in komt
– In huis heb ik de kattenbak terug geplaatst, zo hoeft zij niet angstig buiten een plekje te zoeken. Hier heeft ze gelijk dankbaar gebruik van gemaakt.
– Kees heeft het kattenluik nagekeken: hier lijkt niets mis mee. Ik ga met Pepsie naar de dierenarts om de chip te vervangen, in de hoop dat het luik hier beter op reageert.
Het verhaal wordt vervolgt, we hopen dat we snel alle problemen op kunnen lossen, want zo is het niet fijn: Pepsie haar onrust heeft helaas invloed op ons allemaal.

Ja, ook deze week wist ik haar weer te vangen met mijn camera!

Wat is ze eindeloos veel gezellig dicht tegen mij aan, wanneer ik beneden op de bank onder mijn dekentje kruip! Soms, wanneer ik te druk bezig ben, komt ze me gewoon vragen om weer even te rusten. Gek lief beest!