Vanmorgen werd ik al op tijd gewekt door de kids. Met elkaar even ontbeten en toen gingen Kees en ik naar hoger regionen. Ja, pas maar op: besmettelijk hoor! We hebben zolder opgeruimd en uitgezocht. Heerlijk. Er staat een auto vol afval te wachten tot dit morgen weggebracht kan worden. Natuurlijk netjes gescheiden… hout, karton, plastic en electrische apparaten. Vanmiddag lekker spelletjes gedaan met elkaar en nu op naar een nieuwe (korte) week.

Voor jullie allemaal: fijne paasdagen!
Hier gaat het met alle knutsels van school wel lukken…
Deze zijn vanEvaline:
 
Deze zijn van Tim:
 

  
Op school was er van de week een paasviering. Een verhaal, een paar liedjes, een kaars die brandt en goede gedachtes. De ouders van de bovenbouw mochten er bij zijn. Tim en Evaline hadden de viering op dezelfde tijd en zo was ik lekker toch bij allebei!

  
Leuk vind ik dat: zo lekker tuttelen bij elkaar.
Vandaag deed ik het bij alledrie: manicure, pedicure en kapper.
Voor mezelf bleef het bij het verzorgen van mijn handen en voeten.

 
Op 1 april 1990 gingen wij samen wonen. In dit prachtige pand “op stand”. Op de eerste etage hadden we een studeerkamertje, een woonkamer een slaapkamer met balkon. We deelden de keuken en badkamer met andere huurders en huisbazen. Na anderhalf jaar vertrokken wij naar de flat. Het huis werd verwarmd door gaskachels en in de koude winter waren er olie-kachels voor de studeerkamer en de badkamer die beide zonder verwarming waren. De ramen schoof je omhoog voor frisse lucht. In 1984 ging ik er wonen. Ik gebruikte het studeerkamertje als slaapkamer en de woonkamer als woonkamer. De slaapkamer met balkon werd verhuurd aan een ander. Als ik terug denk aan die tijd, dan hadden we het er best fijn samen, hoewel de privacy later op de flat wel erg aangenaam was.

Vorige week zag ik ze al staan, echt zo een lenteplaatje. Tussen alle regenbuien en wind door verlang ik weer naar de zon.

Spannend vond ik het wel een beetje, we hadden elkaar lang niet meer gezien.
Leuk was de reis er naar toe, ik verheugde mij enorm op het bezoek.
En toen… was daar de geweldig leuke glimlach: een warm welkom in Fryslân.
Daar waren de lieve woorden, de omhelzing van een groet van oude bekenden.
De tijd vloog voorbij. We praatten heel wat af met elkaar… over vroeger, over mijn vader en moeder. Over het leven en de belevenissen van oom Bert en tante Yvonne, over nu en onze verhuisplannen, over hun kinderen. Tim en Evaline kregen zoveel de aandacht en genoten van de boeken die ze kado kregen, aten smakelijk mee met het avondeten en ruimden in de tuin blaadjes met een grijper. De reis terug ging lekker voorspoedig, zonder regen. Het was echt een heel bijzondere dag. Tankewol, oan’t sjen.

Deze week kregen de kinderen allebei hun rapport mee naar huis. Bij beide een ding om trots op te zijn dus mochten ze kiezen: 5 euro of een boek uitzoeken in de winkel. Slim als ze zijn werd het natuurlijk een boek!