Wat vliegen de weken in een hoog tempo voorbij.
Ruimde ik gisteren alle bloemen op, was mijn verjaardag alweer bijna 2 weken geleden!
Deze week was ik druk met opknappen. Een flinke engerie-dip hakte er stevig in.
Samen met een van van buurtpreventie-kern-team en 2 mensen van gemeente liepen we een rondje door de wijk. Op zoek naar de regels waar binnen we kunnen melden. Groen wat overhangt, tegels die losliggen en dat soort dingen. Na de meldingen werd er gelijk door de gemeente actie ondernomen en is het meeste al opgelost, dat is snel!
Helaas, alweer geen inspiratie voor de foto opdracht, dan maar niet.
Op zoek naar iets heel anders kwam ik van de week dit geweldige hoedje tegen. Maakte een mooie foto van mezelf, waar ik nou eens een keer heel blij mee was, heb ik gelijk lekker gedeeld op alle sociale media!
Auteursarchief: marlies
Pepsie
De wasmand! Lekker ding, altijd in dozen of manden liggen!!!
Deze week naar de dierenarts geweest voor de jaarlijkse vaccinatie.
Complimenten over haar glanzende vacht en haar gezonde gewicht: leuk!
Maxi
Och, wat hadden de dierenartsassistente en ik elkaar verkeerd begrepen.
Ik reed naar Chaam om Maxi op te halen naar de dierenarts in Rijen.
Voor zijn eerste vaccinatie.
Dat bleek pas te kunnen bij 9 weken (of 800 gram lichaamsgewicht.
Helaas een ritje voor niets. Nu gaan ze Maxi goed wegen en wanneer hij voldoende gewicht heeft ga ik opnieuw.
50 jaar
Een heerlijke start van de dag: met zijn viertjes ontbijten. Een stroopwafel-cup-cake en een beschuit aardbeien! Jammie!
Dan ga ik werken. We vieren samen onze verjaardagen met een kopje koffie op een terras.
Een lunch met haar partner en dochter erbij: super lekker en gezellig.
In de avond gaat Evaline eten met haar mentorklas. Het weekend hebben we samen wat lekkers gegeten.
De hele dag verwend met bloemen, cadeautjes, telefoontjes en berichtjes op internet.
Van Kees kreeg ik een boom: een wilde lijsterbes, van de kinderen een hanger met hun eerste tandje erin. Aan iedereen nog een dikke dankjewel!!!
Sla
Sla uit de tuin.
Sla met brie, aardbei, cashewnoten met honingmosterd-dressing.
Sla met peer, gerookte kipfilet, tomaat en balsamico-dressing.
Sla met tomaat, komkommer, mais, bacon en tuinkruiden-dressing.
Plakjes stokbrood ingesmeerd met olijfolie gemengd met knoflook en peterselie.
Spotify 2017
Deze week lekker romatisch: Paper Thin van Astrid S.
Maxi
Lief he?!!!
Komende week is hij 8 weken.
In overleg met de dierenarts hebben we samen besloten Maxi nog niet mee te nemen naar ons huis.
Pepsie heeft katten-nies-ziekte. Dat is voor kittens erg gevaarlijk. Die reageren daar nog veel heftiger op.
Ik haal Maxi op, breng hem voor de eerste vaccinatie bij de dierenarts. Dan breng ik hem weer terug. Als hij 3 maanden is mag hij de tweede vaccinatie. Ook die regel ik zelf, bij onze eigen dierenarts. Een week daarna (als er anti-stoffen aangemaakt zijn), kan hij veilig genoeg mee naar ons huis.
Nog even geduld dus, maar alles wat goed is voor zijn gezondheid gaat uiteraard voor.
CBR
Deze week ging ik naar het CBR voor een rijtest.
Naar aanleiding van mijn eigen verklaring waarin ik had verteld dat ik voortaan bij het auto rijden een orthese nodig heb, werd ik opgeroepen voor een rijtest.
Dit is geen examen.
Op mijn rijbewijs komt een extra code te staan.
De code laat zien dat ik bevoegd ben te rijden met de orthese.
Zo kan ik nooit hierover discussie krijgen met wie dan ook.
De test gaf mij een gevoel van zekerheid dat ik het inderdaad nog gewoon goed kan: auto rijden.
Ik heb genoeg kracht in mijn armen die ik via mijn handen aan het stuur kan overbrengen.
Dus geen stuurbekrachtiging noodzakelijk.
Dit werd via een speciale meter gemeten.
Mijn wijsvinger gaat ontspannen mee maar heeft duidelijk zijn functie verloren.
Die functie wordt opgevangen door de andere drie vingers en duim.
Zo goed dat ik functioneer als normaal.
Dit werd bekeken en beoordeeld tijdens een half uur durende rit in mijn eigen auto.
Dus… geslaagd voor de test, zoals ik al verwacht had.
Op naar nog vele mooie veilige kilometers!
Gewrichtje
Aan de chirurg schreef ik deze week een berichtje.
Zij was niet bekend met deze orthese en ik had beloofd mijn ervaring te delen.
Een deel van de brief:
*****
De eerste week had ik in mijn hele hand veel spierpijn.
Mijn onderbewuste dacht vast: ik voel, dus ik kan alles.
Het systeem moest even leren hoe de vinger nu beweegt.
Ik was echt onhandig met misgrijpen of dingen laten vallen.
Dan is er een omslag. Mijn systeem heeft het begrepen.
Wanneer ik weet dat ik mijn vinger ga belasten, doe ik de orthese aan.
Hij blijft goed op zijn plekje zitten. Wanneer mijn handen nat worden zit hij los. Dat went snel.
Ik was al gewend tuin- en huishoudelijk werk met handschoenen aan te doen, dat is nu extra fijn: zo kan ik hem niet kwijt raken.
Ik draag de orthese zoveel als ik denk dat goed is.
In mijn omgeving heeft eigenlijk niemand meer in de gaten dat ik de orthese gebruik.
Mijn fijne motoriek is soms wat lastig, dat neemt mijn middelvinger over.
De grove motoriek is gewoon normaal.
Juist door het kunnen blijven gebruiken van het pip-gewricht stoot ik nauwelijks mijn vinger.
Van de week bij de huisarts was de conclusie: het ganglion is nu klein.
Ik heb dagelijks niet meer de gemene scherpe nare pijn meer.
Kan daardoor mijn normale activiteiten goed doen en lekker slapen in de nacht.
Samen uit
Genoten deze week van het prachtige weer. We gingen naar een terrasje en aten een lekker ijsje.
De foto van die avond, gebruikte ik ook voor de foto opdracht: buis.
Ik schreef erbij: waar de buis stopt!