Auteursarchief: marlies

Jaaroverzicht 2023

 

  
 
Een jaar voorbij gevlogen, maar voldoende tijd voor ontspanning.
Dit jaar elke maand een foto: Marlies in haar geliefde bos.

Op mijn werk alweer 3 jaar in dienst. Ik werkte nog altijd op dezelfde afdeling, mijn werkzaamheden zijn wel wat verandert. Belangrijk voor mij is de balans tussen administratief en actief bezig zijn met het welzijn van de bewoners.

In september begon mijn opleiding Tactiel Stimulering. Spannend om wat nieuws te gaan leren, maar wat ben ik enthousiast. Blij dat ik deze stap heb mogen en kunnen nemen. Lesdagen ben ik in Eindhoven. Daar een gedeelte theorie en een gedeelte praktijk. Thuis mag in vanaf lesdag 6 oefen behandelingen geven. Heb intussen 30 verschillende mensen op mijn behandeltafel gehad. Ik mag behandelingen ontvangen, theorie leren en een werkstuk schrijven.

Wandelen deed ik super graag en heel erg veel, met Kees, Tim, Evaline, mijn vriendin, de hondjes. Eindeloos fijn!

De ukelele, hij bracht mij kracht terug in mijn handen, plezier in het bewegen van mijn vingers. Serieus minder pijn welke doorwerkt op mijn hele lijf. Het eerbetoon omgezet in een tattoo. Dagelijks werd er door mij geoefend, helaas de laatste weken wat te druk door de opleiding, maar ik voel het kriebelen… het komt goed! Samen met mijn buurvouw bijna elke week geoefend, dat waren gouden uurtjes.

Het schijnt, wanneer je eenmaal corona gehad hebt, je weerstand minder is. Nou bij mij is dat wel echt zo. In februari en november opnieuw corona gehad. In mei nog eens mee gedaan met de griepgolf. Toch elke keer weer taai genoeg om er overheen te komen. Hersteltijd is wel langer dan een paar dagen, maar telkens weer zie en voel ik de vooruitgang.

De andere hoogtepunten van dit jaar waren:
Samen met Kees 30 jaar getrouwd zijn, de vakantie met zijn vieren naar Frankrijk, de vakantie met Kees naar Callantsoog.
Maar ook de lunch met tante Marthy, de reünie van neven en nichten van de fam van Kees en de fam van mijn moeder.
We vierden met ons viertjes Valentijnsdag, vierden bescheiden carnaval, we hadden dikke pret met Halloween en natuurlijk vulde ik de schoenen met Sinterklaas.

Hersteltijd is soms ook juist iets leuks doen, creatief bezig zijn is voor mij een levensbehoefte. Dit jaar maakte ik natuurlijk wel weer zelf de kerstkaarten maken, klaar in augustus vanwege mijn opleiding. Samen met Evaline kocht ik een naaimachine en kroop hier vaak achter om iets speciaals te naaien. Eenmaal in de week is het mijn beurt om te koken en dat lukte best heel goed dit jaar. Ik las de hele serie van de zeven zussen. Had plezier in het maken van een leuke krans voor de deur. Ik poetste het huis schoon, samen met Evaline en tuinierde met grote regelmaat, soms met hulp van Kees en Tim.

Knuffelen met Pepsie en Maxi loopt als een rode draad door ons dagelijks leven heen.

Kees werkt nog altijd met plezier in Zevenbergen. Een aantal dagen vanuit huis en een aantal dagen in het gemeentehuis. Hij zwemt 2x in de week. Wandelt 3x per dag. Kookt 4x in de week.
Kluste zich een weg door de garage en verkocht de aanhanger en zijn motor.

Tim is aan het werk bij gemeente Breda en gaat daar dagelijks met veel enthousiasme naar toe. Hij doet 1x in de week jiu jitsu en gaat 1x in de week bolderen. Daarnaast regelmatig op stap voor een lange wandeling in een of ander prachtig natuur gebied. Hij naaide regelmatig leuke dingen op de naaimachine en heeft daar veel complimenten mee verworven. Hij doet vaak dingen met verschillende vrienden en komt vol verhalen weer thuis.

Evaline is nu aan het 2e jaar van haar studie begonnen. Zij weet zich goed staande te houden, dikke trots! Zij gaat regelmatig bolderen, wandelt regelmatig met Kees mee en gaat fitnessen. Ze spreekt vaak af met vrienden en helpt nog altijd in ons huishouden met een stukje poetsen.
Ze werkt bij de gezondheidswinkel op 2 vaste dagen in de week, maar doet soms wat extra als er zieken of vakanties van collega’s zijn.

Kortom: stil zitten zit er niet in, bij ons alle vier niet!!!
Op naar een nieuw jaar vol mooie avonturen!

 

Week 52


Naast de gezellige kerstdagen hebben Kees en ik gewoon gewerkt.
We reden samen met overbuurman naar onze “oude” overburen, die verhuisd waren en ons hadden uitgenodigd om eens langs te komen.
We reden samen naar Lunteren. Daar hebben Leo en Jolanda een vakantiehuisje gekocht.
Zij hadden ons uitgenodigd om eens langs te komen.
Het werd een dag met een gouden randje. Fijne gesprekken, lekkere lunch en een stevige wandeling in de veluwe. Naar het middelpunt van Nederland, langs een kunst-trap en de muur van Mussert.
De reis viel bepaald mee vanwege de vakantieperiode. We hebben nauwelijks file gehad.
Vandaag eindigde deze leuke maar best intensieve week met een extra rottige pijn-dag. Dan maar even in de rust-stand en mijn lijf laten herstellen.

Tweede kerstdag


Dit jaar bij ons.
Bij de koffie hadden we lekkers uit de kerstpakketten van Tim en mij… leuk om te delen!
Bij een glas fris/port had Tim wat worst meegenomen uit Noorwegen, van rendier, eland en walvis. We hadden wat kaas uit Oosterhout en ik maakte een kerstkrans: zie foto en sterren van foccacia.
Voor het voorgerecht hadden Frans en Nel gezorgd.
Het hoofdgerecht maakte ik: romige kip met gele wortel nasi, ovengroente, gewone rijst en aardappelkroketten. Evaline hielp mij met opwarmen. In de romige kip had ik Kastanjechampignons gedaan, eentje had de vorm van een hartje!
Voor het nagerecht hadden Sander en Krista gezorgd.
In de avond genoten we met volle teugen van het optreden van de Streamers.

Week 51


Het is gelukt. Na flink herstel en steeds een stapje verder maken, lukte het om weer een wandeling in het bos aan te kunnen. Dit was super fijn, het weer werkte dan ook echt mee.
Het is al zo lang zacht weer, dat er nog steeds paddenstoelen te zien zijn.
De zon speelde zo mooi door de bomen op die ene stronk: dat moest op de foto!
Verder werkte ik deze week met plezier mijn 16 uur.
Ging ik wandelen met mijn vriendin. Maakte het huis, de voortuin en mijn auto schoon.
Gaf verschillende (oefen)behandelingen en zorgde dat ik genoeg tijd nam voor herstel.

Week 50


Deze week mijn werk gewoon kunnen doen. Dat is fijn want het is er druk zat!
Een goed evaluatiegesprek gehad waarin we met elkaar tevreden kunnen terug kijken op de afgelopen maanden waarin ik vele stappen voor de afdeling kon maken, ondanks mijn kleine aantal uren die ik aanwezig was wegens mijn opleiding.
Deze week daarnaast bezig met herstellen. Na corona ben ik nog ongelooflijk snel moe. Niet dat je dan je steeds een beetje meer moe voelt, nee opeens is de batterij gewoon leeg.
Mijn stekkie op de bank, waar ik dan heerlijk geknuffeld wordt door Pepsie en Maxi is eindeloos fijn.


Prachtige paddenstoelen in het bos naast de plek waar we ons kerstpakket mochten ophalen. De kerstmarkt waarbij je werd voorzien van wat te drinken en te eten, was erg gezellig. Samen met mijn collega’s. Een korte wandeling met elkaar, was even nodig om alle herrie van de andere 300 collega’s te verwerken. Wat kwamen we mooie paddenstoelen tegen.

Week 49


Een klein cadeau voor de kinderen: ieder zijn eigen kerstboompje voor op de kamer.
Natuurlijk gevuld met lichtjes en ballen. Eigenlijk te leuk om niet zelf ook te hebben.
Maar nu geniet ik samen met hun, dat is ook goed!
Met vriendin weer een heerlijke wandeling gemaakt.
Maxi knuffelt veel en komt me steeds weer gezellig op zoeken als ik op de bank een moment van rust en herstel neem.

Wow, al 3 jaar lang mag ik samen met fantastische collega’s, geweldige vrijwilligers en betrokken mantelzorgers iets betekenen voor de leukste, liefste, bijzonderste, mooiste, aardigste bewoners van Dongepark. Dat schreef ik op facebook. Dankbaar, wat vliegt de tijd.
De foto van het terrein naast het gebouw waar ik vele pauzes in te vinden ben. Of met een wandeling met een bewoner.
Alles goed voorbereid, en daar mocht ik weer. Opnieuw 2 dagen oefen behandelingen mogen geven aan collega’s en vrijwilligers. Elke keer leer ik weer zoveel. Elk mens anders, elk moment anders. En zoveel leuk om te doen, mijn enthousiasme blijft maar stromen en groeien!
Daarnaast heb ik deze week tijd genomen om het huis schoon te maken en de eerste kerstkaarten op de bus te doen.

Week 48


Reünie, na 20 jaar waren we dan zomaar eens bij elkaar.
Eerst wat ongemakkelijk, beetje wennen. Maar al gauw kwamen de verhalen los.
Neven en nichten van mijn moeders familie.
We hadden lekker eten en erna een fijne wandeling.
En verder zorgde ik voor ruime tijd voor herstel, dat heb ik nog nodig.
Eind van de dag is mijn batterij leeg en lig ik al vroeg op bed.
Overdag neem ik regelmatig een pauze op de bank onder een dekentje, met gezelschap!
Ik wandelde een korte wandeling met mijn vriendin.
Kreeg een van de verplichte behandelingen voor mijn opleiding, waar ik erg van genoten heb.
En de avond dat ik had overgewerkt en na mijn werk naar huis wilde… eerst krabben, zucht!

Week 47


Hoera, Sinterklaas is weer in het land, natuurlijk ook dit jaar gezellig de schoentjes gevuld.
Wat was dit een lekker eten. Pizza met als bodem een kha wrap.

Op maandag bleef ik nog een dagje thuis. Knapte rustig verder op.
Op dinsdag ging ik naar Eindhoven. Ik mocht 1 behandeling geven en kreeg daar fijne feedback op. Daarnaast mocht ik 2 behandelingen ontvangen. Daar kikkerde ik wel van op!
Na het eten op mijn gemakkie met een extra pauze vanwege de vermoeidheid rustig naar huis gereden. Het was de moeite waard, maar wel pittig.
Woensdag was dan ook voor herstel. Donderdag na zo lang weer gewerkt, dat was superfijn.
Vrijdag was voor herstel. Maar ik ging ook met mijn auto de schade laten taxeren en een afspraak maken voor reparatie (pas eind januari).

Het cadeau wat we aan elkaar gegeven hadden, bij 30 jaar getrouwd: samen uit naar Ed Struijlaart. Hij speelde de tijdloze muziek van Eric Clapton.
Wat hebben wij genoten van een heerlijke avond. Het was donderdagavond, vlakbij ons in Etten Leur. De zaal een klein beetje gevuld met alleen maar liefhebbers van deze muziek.
Na de voorstelling nog wat gedronken.

Week 46, corona


Maakte ik zaterdag nog een heerlijke wandeling met Tim door ons bos, voelde ik al wel wat keelpijn.
Zondag nog een dagje rustig aan gedaan, helaas… het mocht niet baten.
Ik ging met 38,5 naar bed. Veel misselijkheid, veel keelpijn, knetterende hoofdpijn en een gemene pijn in mijn holtes. Na een paar doorwoelde nachten, alles wat ik wilde eten of drinken eruit spugen, toch maar een test gedaan. En ja hoor… corona.

Vanaf donderdag kleine stapjes terug naar herstel. De misselijkheid is weg, eten gaat steeds een beetje beter. De ergste pijn is weg. Nu vooral moe, snel benauwd en nog een knetterende hoofdpijn. Het gaat de goede kant op, langzaam maar zeker.

Week 45, vakantie

Vakantie, een week lang hoefde ik niet naar het werk toe.
Heerlijk veel geslapen, lijf opgeladen, hoofd leeg gemaakt.
Het was een pittige periode met de start van de nieuwe opleiding, het huiswerk, het reizen… maar zo ontzettend leuk.
Deze vakantie was ik de enige die vrij was.
Tim een paar dagen ziek, ging eind van de week weer aan het werk.
Evaline alle dagen naar school en werken.
Kees alle dagen aan het werk, maar had de woensdag deels vrij kunnen maken.

Voor school maakte ik een presentatie. Trots op het resultaat.
Verder werkte ik alle theorie opdrachten uit, heb boeken verslagen gemaakt en organiseerde alle gegeven behandelingen en daarvan de verslagen netjes op een rijtje.
Voor Kees maakte ik een hoes voor over zijn piano. Heerlijk weer even tijd om achter de naaimachine te kruipen!
De dag dat Evaline thuis was voor de lunch maakten we van restjes een heerlijk hapje.

Fijn om tijd te hebben voor het koken van het eten. Hier een soort zelfgemaakte salade die super lekker bleek te zijn. Met witlof, appel, komkommer, augurk, knakworsten. De dressing van mct olie, mayonaise en mosterd. Een middagwandeling bracht een stukje prachtig blauwe lucht op de foto!




Een wandeling, samen met Kees, in de buurt van Valkenswaard, rond de Dommel. Wat genoten we van de vele eindeloze vergezichten. We liepen langs en door weilanden (met koeien) en zagen de watermolen. Deze heeft in de loop van tijd verschillende functies gehad. Natuurlijk paddenstoelen, en smalle paadjes die deze wandeling van 7 kilometer compleet maakten.


Voor de regen echt naar beneden kwam, waren wij bij het lithografie museum.
Een helder en duidelijk verhaal over het ontstaan van de drukkunst tot en met het heden waarin de chips hun intrede gedaan hebben. Een demonstratie waar we even op hebben mogen wachten, was zeker de moeite waard. Enorm interessant. Een fantastische dag, echt even een vakantiegevoel was dat!

Ik las alle tijdschriften die waren blijven liggen, maakte het huis lekker schoon. Deed alle boodschappen die nog op mijn lijstje waren blijven staan de laatste tijd. Ik keek mijn favoriete televisieprogramma’s. luisterde nieuw uitgebrachte muziek. Maakte de voortuin netjes en haalde de blaadjes uit de achtertuin. Las mijn geweldige boek uit. Speelde ukelele met mijn buuf, wandelde met mijn vriendin en genoot vooral van rust.
Even die broodnodige reset. Met een goed voornemen: hou de tijd voor mezelf goed in de gaten. Net als Maxi: ik ben er soms gewoon even niet.