Auteursarchief: marlies

Saai, lekker en leuk


Saai is het om mij heen: blaadjes van de bomen, de vrolijke kleuren van de zomer zijn weg. Was het deze week ook nog somber weer met veel bewolking en regen.
Alle lichtjes in de tuin en in huis helpen best wel. Maar ik bedacht mij dat ik ook behoefte had aan kleur en kocht een vrolijke bos tulpen. Natuurlijk zat Maxi hier heel dichtbij, nieuwsgierig als hij is!!!

Tim was een dagje naar zijn oom en tante. Evaline was als altijd op vrijdag aan het werk. Kees en ik samen, maakten daar lekker gebruik van en gingen samen (koolhydraatarm) eten bij LaPlace. Ik koos voor erwtensoep en een salade van gebakken champignons. Kees had vlees en een lekkere salade van rode kool erbij. Het was heerlijk samen dit te kunnen doen, zomaar een keertje.

Was op RTL Z een stukje over het bedrijf van mijn geweldige zwager. Natuurlijk heb ik dit opgenomen en in de avond, toen we allemaal thuis waren, hebben we het met zijn 4en gekeken. Ook Maxi keek mee, hihi!

Spannend


Daar ging ik dan, op naar het overleg om samen met de roostermakers mijn rooster te gaan maken. Voor januari diensten waarbij ik ingewerkt wordt. Voor februari niet zoveel diensten omdat er niet genoeg uren meer vrij waren. Dat betekend voor maart en april dat ik dan extra veel werk om uiteindelijk aan voldoende uren te komen: gemiddeld 24 uur per week.
In een ochtenddienst van 5 uur en een avonddienst van 6 uur lastig in te delen.
Het was fijn om dit samen bij de computer te doen, in plaats van telefonisch.
Het was daarna nog even heen en weer mailen, maar nu staat het er allemaal.
Ik werk een ochtend/middag of een middag/avond dienst.
Het ene weekend werk ik wel, dat is dan de zaterdag en de zondag.
Het andere weekend ben ik vrij.
Feestdagen moet ik ook doen, dit keer doe ik pasen en ben ik met pinksteren vrij.
Weer nieuwe collega’s ontmoet. Weer extra zin gekregen om hier aan het werk te mogen gaan.
Ik kijk er zo naar uit om met hen samen te werken voor het welzijn van de bewoners.

Week 49


Diep in gedachten bij mijn lieve familie. Een lastige dag was het voor hen. Ik stuurde liefde, licht en kracht.

Tim ging een dag met Kees richting Zevenbergen. Tim liep een dag mee met een van de collega’s van Kees. Hier staan ze klaar om samen buiten een kijkje te nemen naar het uitgraven van de haven. Wat heeft Tim veel gezien, gehoord en geleerd. Een bijzondere dag was het.

Bij het maken van de kerstkaartjes ben ik niet alleen, maar houden de katten mij gezelschap!
Alle kaartjes zomaar klaar voor 5 december en lekker op tijd op de bus gedaan. Trots op het resultaat! Evaline maakte de kerstbal van de tekst die ik haar gegeven had. Ik maakte de voorkant van een stempel met watervaste inkt en ingekleurd met brushstiften.

Met Kees een wandeling door de binnenstad van Breda, het blijft toch prachtig zo, die verlichtte haven.

Wat leuk: Spotify maakte voor mij een afspeellijst van alle liedjes die ik afgelopen jaar veel geluisterd heb. En ja, het was echt geen verrassing: ik luister erg graag, net als vorig jaar naar Guus Meewis.

Wat superfijn dat ik altijd weer even langs mag rijden voor vragen of een beetje hulp. De eigenaar van de garage waar wij hier vanaf het begin naar toe gaan staat echt altijd voor ons klaar. Dit keer was het om het piepen van mijn stuur. En dat blijkt “alleen maar” ouderdom te zijn, gelukkig!!!

Spannend


Thebe, Elisabeth… dat was best spannend.
Een goed arbeidsvoorwaardengesprek werd het. En ja… ik ga daar aan het werk.
Wat kijk ik hier naar uit. Ik heb niet voor niks 14 jaar ervaring in het werken met mensen met PG. Ik ben blij dat mijn droom, om wat voor deze mensen te mogen betekenen opnieuw vorm gaat krijgen. Wat heb ik zin in deze uitdaging. Deze week rij ik opnieuw naar Goirle. Ik ga kennismaken met de roostermakers en samen bekijken hoe mijn uren per week ingevuld gaan worden. En dat zullen wisseldiensten zijn, in ochtend, middag en avond. In weekenden en op feestdagen ga ik ook aan het werk. Een nieuw jaar beginnen met een nieuwe baan, wauw!

Week 48



Een week waarin ik 4 ochtenden werkte bij mijn lieve vrienden. Waarin ik wilde gaan zwemmen met mijn vriendinnetje, maar we mochten het water niet in. We gingen lekker shoppen bij de Makro, ook gezellig!!!
Kees maakte de tuin weer winterklaar met overal prachtige en gezellige lichtjes.

Sinterklaas vulde nog een keertje de schoenen, met een lekkere letter van kaas, jammie!
Wat goed dat Sinterklaas weet dat wij geen suiker/koolhydraten eten en ik nog altijd geen chocolade!

Kees en ik liepen een heerlijke wandeling door ons eindeloos bos met de zon op onze bol en de warme winterjas aan.

Vorig berichtje hierover nog niet gedaan, maar hier een foto van de piercing die Evaline en ik als prijs hadden gewonnen. Voor Evaline de tweede helix, voor mij de forward helix. Ik vind dit zo ongelooflijk leuk!!! Oef, dat smaakt naar meer!!

Overgang


In 2013 besefte ik dat een verschillende hoeveelheid kleine aanpassingen en klachten het gevolg waren van de overgang. De belangrijkste was natuurlijk de onregelmatige cyclus. Maar ook de vermoeidheid heeft me vaak flink dwars gezeten. Mijn humeur onder invloed van de hormonen heb ik veel beter onder controle kunnen houden als toen ik in de puberteit was en alles flink zwart of wit zag. Liefdevol loodste ik mijn lijf door deze lastige periode. Liefdevol waren Kees en de kinderen. Zeker bij de laatste menstruaties waarbij ik huilend van de pijn niet meer wist waar ik het moest zoeken en van de huisarts heel zware pijnstillers kreeg.
Langzaam bleven de migraine aanvallen steeds vaker weg. Langzaam werd het rustiger. Een kleine periode van ongeveer een half jaar heb ik een beetje last van opvliegers gehad, die duidelijk wat te maken hadden met de stress die ik op dat moment had.
Verder had ik last van pijnlijke borsten, een droge huid en hartkloppingen. Die hartkloppingen had ik ook in de puberteit. De droge huid verzorg ik vooral met baby-douche-crème en regelmatig een bodylotion.
En dan is het 29 november, De dag waarop ik een jaar lang geen menstruatie meer gehad heb. Officieel ben ik nu uit de overgang. En ik voel me blij, opgelucht en dankbaar,
Blij omdat het spel van de hormonen uitgespeeld is. Geen zware menstruaties meer die mijn leven ontregelden. Geen humeur-wisselingen meer die een druk op de relaties om mij heen hebben gelegd.
Opgelucht en dankbaar dat ik zonder veel (emotionele)  schade door deze periode heen gekomen ben. En intens dankbaar dat de relatie met Tim en Evaline goed is gebleven.
In mijn puberteit botste ik eindeloos, genadeloos en grenzeloos met mijn moeder (die op dat moment in de overgang was) tot ik het huis uitvluchtte… Wij konden niet meer samen zijn.
Ik mag verder in een fantastisch gezin, waarin we het goed hebben met elkaar.
Ik ben blij, opgelucht en dankbaar dat ik verder mag. Ik ga er van genieten, samen met Kees en samen met de kinderen.

Spannend


Whohaaaa… dat was echt wel heel spannend!!!
Op dinsdagochtend reed ik richting Goirle.
Een gesprek naar aanleiding van mijn sollicitatie naar de functie van activiteitenbegeleidster op de afdeling met Psychogeriatrische bewoners.
Een mooi gesprek waarin ik mezelf heb kunnen laten zien zoals ik ben.
Ik werd uitgenodigd om een keer een dienst mee te draaien op de afdeling.
Ik reed vrijdagavond opnieuw naar Goirle.
Een kennismaking met verschillende “bijna collega’s”, de bewoners en de werkwijze van de afdeling. Het maakte mijn enthousiasme nog groter en ik voelde vele ideetjes omhoog borrelen.
Zou het echt mogen? Dat ik op zo een mooi plekje aan het werk zou kunnen?
Terug een instelling in, waarbij de bewoner en zijn/haar wensen centraal mogen staan?
Ik hoop, duim, bid en hoor de komende week of ik mag komen voor het arbeidsvoorwaardengesprek.