Auteursarchief: marlies

Week 6



Na  het weekend werken, vorige week, had ik deze week gelukkig maar 2 diensten.
De eerste moest ik combineren met de cursus: welkom bij Thebe, deel 1.
Ik reed daarvoor naar een andere locatie en maakte kennis met nieuwe collega’s vanuit heel Brabant en met allerlei verschillende functies. Een waardevolle bijeenkomst.
De tweede dienst combineerde ik met overleg met degene die mij gaat “sturen”.
Een goed, snel en effectief overleg, waaruit we samen verdere stappen nemen.
Deze week begon nog een andere welzijnswerkster op de afdeling en met zijn drietjes willen we de functie goed en duidelijk neer gaan zetten.
Buiten het werk om heb ik ons huis nog lekker schoon gemaakt, allerlei boodschapjes gedaan en ging ik met de kids uiteten!  Kees had die dag vanuit zijn werk een kookworkshop.
En verder lag ik nog veel op bed (samen met Pepsie en Maxi!), rustig aan op knappen, ik voel gelukkig wel echt vooruitgang.
Evaline ging een dag met Tim mee om te beleven hoe een dag op HBO Civiele Techniek gaat.
Een goede dag waarop zij een duidelijk beeld heeft gekregen van de manieren van les geven, het werken in projectgroepjes en van verschillende leerlingen hun verhaal gehoord heeft.

Week 5


4 middag-avonddiensten en de eerste ochtend-middag dienst.
Deze week werd ik verder ingewerkt op mijn nieuwe werkplek.
Het reizen is prettig: het schept ook letterlijk wat afstand
De werktijden overdag zijn fijn, donderdag was mijn eerste ochtend-middagdienst
Dat ik tijdens mijn middag-avonddiensten niet thuis eet, daar moet ik zelf aan wennen, gelukkig pakken Kees, Tim en Evaline dit samen echt supergoed op.
Het contact met de bewoners is steeds leuker nu ik ze al een klein beetje beter mag leren kennen.
Van slag af, uit mijn balans geslagen had ik flink last van een stevige verkoudheid/griep.
Gelukkig, met hulp van wat pijnstillers en heel veel rust thuis, ging het leven gewoon door.

Allerlaatste keer

Het afscheid van de mevrouw bij wie ik vier jaar was, was afgelopen woensdag.
Van te voren mocht ik mee rijden in de rouwstoet.
In de aula zag ik zoveel mensen die ik in die vier jaar ook had leren kennen. Ik besefte daar gelijk hoe “intiem” het contact is gegroeid in dit gezin.
Tijdens de uitvaart heb ik mijn stukje met gedichtje kunnen vertellen.
En het lukte om dit duidelijk en rustig te doen, op dat moment zonder traan.
De traan biggelde daarna over mijn wang en zo was het goed.
Wat vond ik het fijn om dit met hen te delen.

Echt een heel bijzonder en mooi einde en afscheid van vier heel intensieve maar fantastische jaren:
– zo een fijn plekje zal ik nooit meer vinden
– zo een bijzondere band die ik met deze mevrouw voelde was echt uniek
– als ik opnieuw zou moeten kiezen zou ik het zeker weer zo doen
– nee, ik heb geen spijt van de keuzes die ik maakte en de grenzen die ik in de laatste periode zelf overging om er echt voor haar te zijn
– en tóch nu  heel erg blij met de keuze om zorg te mogen verlenen aan cliënten in een instelling

Gordijnen en verlichting


We hebben na lang nadenken eindelijk de knoop doorgehakt: we willen gordijnen.
Aan de achterkant van ons huis hadden we nog niets voor de ramen geregeld.
De gordijnen waren vóór de kerst al besteld en kwamen van de week binnen.
Blij met deze keuze: het dempt gelijk wat geluid in de uitbouw.
De gordijnen dicht geeft een heerlijk knus gevoel.

2 Schemerlampen in de kamer, ze passen zo leuk bij de lampen boven de eettafel.
Kees maakte er een standaard voor en dat we ze via de app aan kunnen zetten, ook weer net als al die andere lampen met fel wit of zacht wit licht.

Afscheid


 
Vrijdag was de laatste “werk” dag bij mijn lieve vrienden.
Als je 4 jaar lang 4 dagdelen in de week samen doorbrengt voelt dat niet meer als werk.
Ik had voor hun dochter en haar gezin geregeld dat er een bos bloemen gebracht zou worden.
Voor haar partner had ik een fles whisky gehaald en bij de Zuivelboerderij kaas, worst en nootjes voor erbij.
Ik gaf de sleutel van hun woning terug, die ik al zo lang aan mijn sleutelbos had hangen.
Ik kreeg een prachtige Anthurium, een heel lief pakket met daarin allerlei persoonlijke dingen.
Een kandelaar met de tekst: “good memories last for ever”,
een theebeker met daarin mijn naam gegraveerd,
een blik met daarop de tekst “blik van waardering”
Er was zoveel liefs bij, met zoveel zorg voorbereid en uitgekozen: een moment waarop ik helemaal vol schoot toen ik het aan het uitpakken was.
We namen afscheid van elkaar, voor mijn lieve vriendin was dit de dag waarop ze haar lang gekoesterde wens in vervulling zag gaan: euthanasie.
Afscheid in het teken van opluchting dat het einde voor haar nabij was, blijdschap over alle mooie herinneringen, verdriet om het naderend afscheid.
Heel heftig en heel bijzonder om dit proces zo samen met hen mee te mogen maken.
Bij de uitvaart mag ik nog een stukje vertellen over onze avonturen en ik sluit dit af met een mooi gedichtje wat ik voor haar geschreven heb. Ik hoop dat ik dat met droge ogen kan!
Het kaarsje brand, ik ben in gedachten veel en dicht bij hun.

Spannend


En dat er dan een kaartje in de bus ligt voor mij!
Dat is wel superleuk.
Maandagavond ben ik begonnen op de plek waar ik al een keertje was gaan kijken.
Het was alsof ik in een warm bad terecht kwam. Ik werd ingewerkt door een lieve fijne collega en voelde met haar en de andere aanwezige collega’s een enorme klik.
Het contact met de cliënten ging als vanzelf. Alsof de 14 jaar ervaring die ik met hen heb gewoon nooit “slapende” is geweest.
Het voelde allemaal zo vertrouwd. Alles is nieuw en ik zit nu met een hoofd vol nieuwe informatie, maar… het was niet vreemd.
Ik moet deze werkplek leren kennen, maar het werk kan ik wel!
Mijn kracht en talenten worden weer op de goede manier ingezet.
Dit geeft wel heel veel blij!

Deze week

 
De laatste weken waarin ik bij mijn lieve vrienden geen activiteiten meer kon doen, heb ik na de ochtend bij hen altijd het sporten opgezocht. Wandelen, fietsen, fitnessen… alles was oke als het mij maar weer in balans bracht. Afgelopen maandag fietste ik een rondje door de stad. Ik bracht een bibliotheekboek terug wat Evaline had gelezen voor haar lijst, ik haalde het bestelde koolhydraat-arme brood voor Kees op. En wat leuk als er dan twee boeven thuis op je zitten te wachten! Dat geeft veel beetjes blij!!!

En eind van de week zag de amaryllis in de vensterbank er prachtig mooi uit!
We hadden deze 2e kerstdag gekregen van het vriendinnetje van Evaline die de dag toen bij gezellig bij ons geweest is. Super leuk toch?

Met Evaline gingen we naar een heel bekende school voor een open dag. Zij ging kijken bij de technische opleidingen voor Bouwkunde, Ruimtelijke ontwikkeling en Civiele techniek.
Goede voorlichting gaf haar alweer een stukje duidelijkheid. De komende maanden gaan we bij nog meer opleidingen kijken, ze twijfelt nog zo over haar keuze.