De batterij was leeg en ik gaf hem een nieuwe. Een foto om te proberen of het toestel weer goed was! Dus, zo ziet Tim mijn slanke kuiten 🙂

Evaline: gisteren naar de huisarts, zo een nare hoest: kreeg hoestdrank en neusspray
Had al koorts en vanavond zelfs 38.6
Tim: gisteren naar de huisarts, blijft maar hoesten: ook hoestdrank en neusspray
Had al koorts, vanavond 38.4
Gelukkig waren hun longen, holtes en oren schoon.
Ikke: al twee weken aan het hoesten en proesten
Het advies voor dit virus: uitzieken. En dat gaan we nu dan maar braaf doen!
En Kees, die is wat gammel, maar lijkt voorals nog te sterk om ook mee te gaan (lucky him!)

Een peugeot 306 break!
Hij is vanaf vandaag van ons!

 
Hij met sterke armen en benen, doet het grove en zware werk.
Ik help ondertussen overal en nergens.
Grasmat eruit, hekwerk weg en gaas uit de grond.
Tuin is klaar voor…? Dat wordt samen denken.
Konijn weg doen is veel werk hoor!

 
Vele redenen, niet erg moeilijk afscheid.
Gebracht naar de dierenopvang.
Voor hun straks een fijn nieuw plekje.

Soort: Besmettelijk virus.
Snelheid: Breidt zich snel uit.
Waar: In alle ruimtes van huis. Zelfs buiten in de tuin.
Verschijnselen: alles extra goed schoonmaken.
Naam: voorjaarsschoonmaak.
Positief: alles gaat weer blinken, omgeving ruikt aangenaam fris.
Negatief: geen tijd voor vakantie, kinderen, blog.
Duur: tot alles klaar is, een dag of vier.

Het koste wat tijd, geduld en vooral veel pijnstillers, maar… ik ben er weer! Gisteren besloot de pijn in mijn kies echt weg te trekken.
De week heb ik netjes gedaan wat er van me verwacht kon worden.
Vrijdag hadden we een oergezellig etentje en gisteren hebben we de corsomarkt gezien. De bloemencorso maar een jaartje overgeslagen.
Eten bij wie?
Tim at bij zijn vriend C, Evaline at bij haar vriendje J, Kees at bij zijn maatje W en ik bij mijn goede vriendin E. En het fijne: ze wonen allemaal op het zelfde adres!

Ja, het is hier zeker stil. Weinig inspiratie heb ik om een gezellige blog te schrijven. Dan vandaag maar even geen gezellige. Tuurlijk geniet ik van de lente, de zon, blije kinderen. Mijn gewone ritme met leuke extra dingen. Maar toch… het is stil.
Stil in mijzelf gekropen hoop ik van harte dat de ontsteking in en onder mijn kies nu eens wil ophouden met pijn doen. Het weekend ging het allemaal wel, maar deze week… het wil maar niet stoppen.
In overleg met de tandarts, die ik gisteren in alle verdriet gebeld heb, zit ik nu dik onder de pijnstillers.
Heb nog even geduld, zei hij. Dus nu ben ik stil.

De oppas voor de kinderen.
Wij naar de Terp in Valkenburg.
Wij genoten van een fantastische avond verzorgd door twee bedrijven die samen gegaan zijn.
Er was een geweldig optreden van DJOI.