Auteursarchief: marlies

Mijlpalen


Jaaaaaaaaa… ze heeft het gewoon gedaan, zo in een keer geslaagd.
Met in Havo 4 (het lastigste jaar van havo) zoveel gedoe met corona-thuis les-half op school les.
Met in havo 5 nog steeds geen gewone lesdagen en daardoor werd er een groot beroep gedaan op haar zelfstandigheid en discipline. Maar wat ben ik rete-trots… geslaagd met gemiddeld een 6.8
En nog een mijlpaal, althans dat hoop ik. Ik kreeg de 3e hepatitis B prik. verplicht bij deze werkgever. Na onze vakantie bloed prikken om te kijken of ik nu voldoende (levenslang) beschermd ben.

Week 23


Onze kabouter weet het hele verhaal, maar vertelde er niets over.
Toch kon ik het wel raden. Ik had een lieve buuf ergens mee geholpen.
Natuurlijk wilde ik er niets voor terug. Een paar dagen later een zwerfkei.
Kei Tof met een klaproos klapflapper erop, wauw zo ongelooflijk lief, de buuf schildert heel graag en dan ook nog eens op stenen!!!

De hangplant is zo uitbundig aan het bloeien, daar word je vanzelf blij van!
En jawel, gespot… zou het dezelfde zijn als al die voorgaande jaren? Onze kikker?
Eigenlijk een heel mooie foto van onze Maxi in het gras.
Maar eigenlijk ook niet zo mooi, het gras is in onze tuin en dus veel te hoog!!!

Allerlei week 22



Deze week was ik vooral gericht op het afscheid nemen en inwerken op mijn werk.
Daarnaast hen ik goed ruimte genomen voor rust.
In het weekend reden we naar mijn geweldige schoonouders.
Elkaar alweer lang niet gezien, ik mocht er mijn verjaardagscadeau ophalen.
De raamhanger gemaakt door een fantastisch nichtje. ZO ongelooflijk blij mee!!!!


Gek op klaprozen of volgens Lenette van Dongen: klapflappers.
Daar wordt ik zo blij van, dat was wel een tattoo waard.
En wat staan er overal veel van, zo geweldig dit.

Met Kees blijf ik heel regelmatig mee lopen, soms weer eens op een ander stukje.
En ik zal dat ook blijven doen, heb het hoofdstuk fitness afgesloten.
Helaas. Maar nu de sportscholen weer open mogen, verhalen ze de schade bij ons als klanten. Daar heb ik geen budget voor. Rest mij niets anders dan het abonnement op te zeggen.
Jammer, maar het is niet anders.

Dongepark


Na 6 maanden met zoveel plezier en enthousiasme geprobeerd iets goeds neer te zetten op de afdeling, was het moeilijk afscheid nemen. Ik heb daar fijne collega’s ontmoet. Ik heb daar geweldige bewoners ontmoet. Samen met ons team hebben we een stevige start gemaakt van een huiskamerproject. Ik was er nog niet mee klaar. Toch was daar een afscheid.
Ik nam voor de bewoners verse bloemen mee. Ze mochten deze zelluf in de vazen zetten. We praten samen over de soorten bloemen, zongen er liedjes van. Leerden van elkaar wat te doen met het afsnijden van de stelen. Het was een waanzinnige mooie middag.
Ik kreeg een boek vol lieve woorden en een bon voor iets zelf te kiezen.
Ontroerd ging ik huiswaarts.
Daarna kwam ik in een stroomversnelling.
Twee dagen in de week ga ik werken per 1 juni.
Of toch drie (in het weekend 2 middagen).
Drie dagen die ik werd ingewerkt door mijn naaste vaste collega’s.
Wat mooi om hen te leren kennen. Wat fijn om samen plannen te maken.
Wat bijzonder om elkaar te mogen inspireren.
De laatste, vierde werkdag was voor de inval-collega. Ook haar verhaal was voor mij belangrijk.
En toen was ik helemaal op de hoogte van alle andere/bijzondere/mooie dingen die op deze (voor mij) nieuwe afdeling zijn.

Alweer een jaartje ouder


Er waren prachtige bloemen…

Er waren prachtige (zelf gemaakte) kaarten…

Er was een heerlijke lunch met elkaar. Later in de middag spelletjes met lekkers.

Tim verzorgde een lekkere bbq…

En na alle liedjes die gezongen werden, app-jes, mailtjes, telefoontjes en vele felicitaties, was het nog even tijd voor een wandeling, bij zonsondergang.

Wandelen Fort de Roovere




We reden opnieuw naar een vestingstad. Dit keer naar Halsteren.
Een wandeling, eerst naar de uitkijktoren, elke traptrede had er iets in geschreven staan.
Een prachtig uitzicht hadden we zo! Daarna naar de brug waar de leuning gelijk aan het wateroppervlakte is. Het bleef droog, met dank aan de buien-apps die lieten zien waar het wel aan het regenen was!

Week 21 – vakantie


Een week vakantie, voor Kees en mij samen,
Ik ga per 1 juni naar een andere afdeling op dezelfde locatie.
Ik had nog geen vakantiedagen opgenomen in het afgelopen half jaar.
Collega’s waren bereid mijn diensten over te nemen.
Kees besloot ook tijd voor vakantie te nemen!
En zo genoten we van een week vakantie.
We waren nog flink druk met de verbouwing, samen met verschillende aannemers.
Daar buiten om genoot ik van tijd voor mezelf met een voetenbad, gezellige bloemen op tafel en natuurlijk fijne dagelijkse wandelingen.

Wilde ik voor de foto opdracht de achterkant van deze meerkoet  op de foto zetten, dook hij/zij net weg, grin!