De roos in bloei, een gezellig hoekje met veel roze bloemen, de braam al een heel eind rijp.
De appel aan het groeien, mijn boompje met besjes en allerlei kruiden met kleur.
Onze heerlijke plekjes om te zitten. De druiven die groeien en tot slot de blauwe besjes die al bijna rijp zijn. Wat een paradijsje is het toch om hier te mogen zijn
Auteursarchief: marlies
Corona-tijdverdrijf
Diamond Painting… hij lag al een poosje. Wat was dit fijn om te doen. Lekker met een beetje muziek aan of een podcast om te luisteren. En de 2e foto: ja hij is helemaal klaar! Trots!
Ukelele spelen ging de eerste dagen niet zo goed, stram in mijn lijf, geen concentratie. Maar ook dat lukt weer helemaal.
Ik keek tv en vooral films waaronder Grease… blijft een geweldige film!
Het eerste tijdschrift van mijn bladcadeau kwam binnen: precies goed! Lekker lezen.
Ik kleurde eindelijk weer eens, dat was ook wel erg leuk om weer op te pakken.
Ik genoot van een korte wandeling door het park.
Maakte foto’s en foto’s van alles!!!
Pepsie en Maxi bleven flink uit mijn buurt en uit mijn kamer. Was ik buiten in de tuin, dan waren ze wel gezellig bij mij. Pas de laatste dag van isolatie zochten zij mij op en toen ik dan naar bed wilde…. helaas pindakaas, geen plaats!
Corona-bewegen
Elke dag een kwartier Nederland in Beweging.
De eerste dagen lukte het kwartier niet eens, maar toch doorgezet en intussen lukt het kwartier weer. Terwijl ik voor corona met gemak 2x een kwartier deed, naast mijn normale bezigheden.
In huis kon en wilde ik niets doen. Isolatie is immers niet voor niks. Maar de tuin, daar heb ik wel lekker in kunnen werken. Snoeien, onkruid wieden, gras maaien, vegen… heerlijk.
Waar ik voor corona er in 1 dag helemaal mee klaar was, heb ik er nu 4 dagen over gedaan.
Maar het lukte, ik genoot van bewegen, zon, buiten zijn en het resultaat.
De wandelingen buiten mistte ik heel erg. De laatste dagen kozen Kees en ik een rustig tijdstip en liepen samen. Afstand houdend van de enkele mensen om ons heen.
Bewegen is belangrijk voor mijn reuma, maar het hielp vast ook om te herstellen van corona!
Corona-eten
We aten samen door ieder op zijn kamer in te loggen op Teams.
Evaline maakte het eten klaar en bracht het dan bij onze kamers.
Het ontbijt was eigenlijk altijd wel op mijn kamer.
De lunch deden we bij mooi weer buiten op afstand.
Evaline maakte de bordjes klaar, die we dan zelf mee naar buiten namen.
Het avondeten precies zo. Een dag maakte Evaline lekkers op de bbq.
Op de dagen dat Evaline aan het werk was en Tim al uit isolatie, verzorgde hij de maaltijden.
De eerste dagen was ik flink misselijk, heb niet zo veel gegeten. Na een aantal dagen lukte het eten weer een beetje, gelukkig. Intussen in mijn eetlust wel weer helemaal terug.
Corona-ziek
Op een schoolfeest, daar gebeurde het waarschijnlijk.
Tim heeft Corona gekregen.
Hij ging gelijk in isolatie, met veel klachten als koorts, hoesten, neusverkouden, hoofdpijn.
Elke dag deden wij een zelftest, gewoon voor de zekerheid.
Ik werkte door, was elke dag negatief getest.
Op woensdag was ik al beroerd aan het worden, keelpijn, koorts en hoofdpijn.
Een test positief, op donderdagochtend, voor de zekerheid een andere gedaan, alweer positief.
Dus ging ik ook in isolatie.
Kees had die dag ook een positieve zelftest en ging ook in isolatie.
Evaline bleef overeind en bleef negatief testen.
De eerste dagen die volgen heb ik koorts, hoofdpijn, keelpijn, neusverkoudheid, pijn in mijn holtes, misselijk, slaap slecht, mijn hele lijf doet zeer (reuma, spierpijn, algehele malaise), hoesten en ik heb het benauwd en ben zo moe.
Kees heeft mildere klachten, werkt een beetje vanuit huis en mist zijn geur en smaak.
Tim is na 10 dagen isolatie redelijk opgeknapt. Doet weer wat nodig is, is nog wel snel moe.
Ik ben dankbaar dat er een ziekenhuisopname nodig was om het herstel in te zetten.
Ik ben dankbaar dat ik op mijn werk geen collega’s of bewoners besmet heb.
Ik ben dankbaar dat het huishouden (door Evaline) en op het werk alles gewoon door gaat.
Ik ben dankbaar voor alle lieve berichtjes van mensen om mij heen, die mij gesteund hebben, een hart onder de riem staken en mijn geklaag wilden aanhoren!
Na 10 dagen in thuisisolatie, ben ik vandaag weer “vrij”.
Wat werd ik plots behoorlijk ziek van corona. Ik doe mijn best om op te knappen en voel gelukkig ook vooruitgang. Voor nu nog heel snel moe, hoofdpijn en wat benauwd.
Foto 2022
Deze week: schoenen in de modder.
Week 23
En na een heerlijke week vakantie, waarin ik feest vierde, uitrustte en we met elkaar de schutting gezet hebben, mocht ik deze week 5x naar Dongepark.
Ik werkte volgens een redelijk vast rooster en deed wat extra om wat min-uren weg te werken.
Toch was er gelukkig tijd voor wandelen, ukelele spelen, boodschapjes doen en te herstellen.
Op mijn werk collega’s van de afdeling en van AB Centraal getrakteerd, samen met bewoners bij de borrelmiddag mijn verjaardag gevierd. Dat was erg leuk. Naast lekker drinken en lekkere hapjes had ik de top 40 van mijn geboortedag opgezocht en in spotify als lijst gezet. Deze hebben we geluisterd en vele liedjes werden herkend en mee gezongen!
Met Kees ging ik op onze avond samen lekker wandelen en na een kom thee nog even samen op de ukelele en hij op de gitaar.
Schutting
De hedera, het hek, het was allemaal al weg.
De hoogste tijd om de nieuwe schutting te plaatsen.
Beton palen en beton onderste rand.
Daarboven hout wat we eerst nog in de olie gezet hebben.
Tim, Kees en buurman plaatsten de schutting.
Evaline, buurvrouw en ik zetten het hout in de olie.
Samen bouwden we de schutting.
Wat zijn we blij met het resultaat. Wat ziet het er mooi uit.
Foto 2022
Deze week: naam van de stad.
BOEMELDONCK is de carnavalsnaam voor Prinsenbeek. Beide namen bestaan uit 11 elf letters.
De naam Boemeldonck is ontstaan uit de woorden Boemel (treintje dat bij alle stations en haltes stopt om reizigers in en uit te laten stappen, De Beek had destijds maar liefst drie Boemel-haltes), Boemelen (slenteren, op je gemak van de ene naar de andere herberg of kroeg lopen) en Donk (een hoogte in een meestal laag gelegen gebied).
Naam van de stad… m’n eerst gedachte: jammer dat t geen carnaval is.
Dan rij ik met Kees tegen een wegafsluiting aan, hij slaat met de auto een vreemde route in, en daar…. Carnaval wordt hier ivm corona nu met Pinksteren gevierd
Week 22
Op zondag ging ik samen met Kees mee met een wandeling van IVN.
Samen met een gids en nog 30 andere mensen en gidsen liepen we door “ons” bos. Wat was het heerlijk weer. Wat was het leuk om het bos door de ogen van anderen te bekijken. Wat was het leuk om informatie te krijgen over allerlei waar wij zomaar aan voorbij zouden lopen.
Een eindeloze start van mij (1 week) vakantie.
Kees en de kinderen hadden hun normale werk/school ritme.
Mijn verjaardag (alweer 55 jaar!!!) mocht ik starten met een mooie “lang zal ze leven” gezongen met een ontbijt op bed en cadeautjes. Van Kees mijn favoriete geurtje en een boek met muziek voor de ukelele. Van Tim een kussen voor buiten. Van Evaline de set compleet… van samen met moederdag kreeg ik van zilver hartjes oorbel-stekers, hartjes oorbel-creolen, hartje-ketting, hartje-armband, hartje-ring.
In de middag met Evaline boodschapjes gedaan voor het cadeautje wat ik van mijn schoonouders heb gekregen. En we deden samen een cursus.
In de avond mijn favoriete eten: sla. En met elkaar keken we naar alweer een nieuwe film uit de Marvelserie. In de bioscoop. Het was er rustig. De film haperde nu en dan. Om dat te compenseren kregen we vrijkaartjes voor nog een keer film kijken!
Dinsdag: samen met mijn vriendin. Vriendschap, rustgevend en gezelschap. Wat een mooie middag. We vierden mijn verjaardag en onze vriendschap.
Woensdag: een klein meidenfeest. Het voelt bijzonder om 55 te mogen worden. Bij 50 dacht ik nog… ach… Maar intussen met de kennis over mijn lijf (fybromyalgie en artrose) en hoe hier mee om te gaan (de reuma lijkt rustig op dit moment)… samen met het wegvallen van lieverds om mij heen. Ik ben heel dankbaar dat ik 55 mag worden. Dankbaar voor hoe vitaal ik nog mag zijn en kan genieten van zoveel moois in het leven.
Ik wilde dit vieren. Niet met veel mensen, maar juist met mensen die er hier dicht bij mij toe doen. En zij waren bij het meidenfeest. Wat vond ik het leuk om het in de ochtend voor te bereiden. Alles koolhydraatarm. Zo konden zij kennis maken met onze gewoontes. En wat hebben we genoten. Van elkaars gezelschap, van het lekkers en van het buiten in onze tuin met goed weer. Wat een energie, wat een feest, wat heerlijk. Ik kreeg een relax-pakket met een bladcadeau, thee, koekjes en een vrolijke beker. Zo lief, dat had dan ook weer niet gehoeven. Maar toch, dankbaar en blij met deze heerlijke middag.
Donderdag was het zo’n dag. Ik voelde hem al een paar dagen aan komen. De vermoeidheid denderde met mokerslagen door mijn lijf. Alles pijn, alles moe. Ik koos voor rust. Wat langer op bed, een poosje buiten in de tuin en een kleine wandeling met Kees mee.
Vrijdag, heerlijk weer, hebben Kees en ik een mooie wandeling gemaakt bij Surrea. We genoten van de rust, zon, wind en de natuur. De zwanen met kleintjes, wat was het leuk om daar naar te kijken. Het bos weer eindeloos lekker groen. Met de zon erbij een vrolijk gezicht!
De vogels floten om het hardst, heerlijk!
Pepsie en Maxi deze week veel om mij heen, lekker knuffelen of gewoon fijn bij elkaar zijn. Ik ben zo blij met hun gezelschap!