Na een warm bad, lekkere massage en goede nacht gaat het alweer een stuk beter met mij. Ik hoest nog flink, maar de spierpijn wordt een stuk minder.
Vandaag wilden we eigenlijk een museum ingaan, maar het was zulk lekker weer dat we besloten om naar Groenendaal te gaan. We wandelden door het bos en gingen nog even langs de dieren in de kinderboerderij. Het was echt heerlijk. En dat laten de foto’s dan ook zien!

Gisteren werd ik geveld door een flinke kou en daar bij horende grote spierpijn, wat koorts en veel hoesten. Vandaag heb ik de kinderen naar oma gebracht. Tim verteld: we gingen eerst naar een speeltuintje. We mochten de kruiwagen, schep en hark mee nemen om in het zand mee te spelen. We kregen chippies, ik heb lang en lekker gespeeld met auto-tjes. We mochten ook nog televisie kijken. Toen we weggingen kregen we voor in de auto ook nog een snoepje.

Vanmorgen reden we door wind en regen naar het stoommachinemuseum. Frans en Nel gingen ook mee, wat wel enorm gezellig was. Er was een heel grote schoorsteen die we van verre al zagen en zo wisten we goed waar het museum was. Binnen waren een heleboel verschillende stoommachines.  Er werd verteld over de machines en de meeste machines werden ook aan gezet. Zo konden we zelf zien hoe machtig die machines werken en hoe soepel het allemaal loopt. Goed onderhouden en vooral ook veel te doen voor de kinderen maakten het allemaal echt de moeite waard. Het grote vuur werd brandend gehouden door de stoker. Tim en Evaline mochten helpen hier bij en kregen een stokers-diploma mee. In het stoom-lab konden zel zelf een stoommachine in werking zetten. Bij Evaline ging een draaimolen draaien, bij Tim een echte boormachine. Bij de smid mochten ze zelf het vuur hoog stoken en kregen ze het diploma voor hulp-smid. Voor Tim maakte de smid een knoop in een stuk ijzer, wat hij aan een koord kon hangen. Voor Evaline maakte hij een afdruk van de stoomfabriek in een stuk hout. Ook een gat werd er in gebrand en een koord eraan. Bij de smid kregen ze ook nog twee in elkaar gedraaide spijkers. Beide gingen ze glunderend weer mee naar huis. Dit was echt een heel geslaagde dag.

Na zeven jaar ouder-kind zwemmen was het vandaag echt de laatste keer. Evaline mocht haar diploma gaan halen. Het werd een leuke les. Papa en Tim aan de kant om te kijken. Zodra ik ook maar even de mogelijkheid zag was ik er, eerst met Tim en later met Evaline. Elke week dat half uur samen. Ik genoot ervan met volle teugen en had best wat moeite met het afscheid. Maar ik ben wel heel erg trots op hun behaalde resultaat. Beide zijn ze voorbereid op de zwemlessen.
Voor dit diploma moeten ze:
Lees verder →

Deze pop vind het leuk als je met heur haar speelt. Vanmiddag deden we het zelfs met zijn drietjes. Allemaal even enthousiast! Van overal kwamen de haardrogers, spelden en borstels om de pop zo mooi mogelijk te maken.

Deze week jarig: geen idee
Foto van een beestje wat op de muur zat, mug?

Genoten heb ik vandaag. De hele dag. Iedereen was thuis en we deden alleen maar leuke dingen met elkaar. Vanmorgen eerst in pyama, lekker kleuren en spelen. Vanmiddag met zijn 4en naar het zwembad geweest en erna mochten ze nog even televisie kijken. Moe maar voldaan lagen ze daar… op hun eigen zo vertrouwde plekje. En mijn hart sloeg een keertje sneller van geluk. Zulke fijne mensen wat heb ik ze gemist van de week en nu waren ze er weer, alledrie.

Elke avond lees ik voor. Na het tanden poetsen, als ze in pyama zijn. Nog even knus tegen elkaar aan en samen genieten van de tekeningen en verhalen in een leuk boek. Nu zijn we alweer een poosje lid van de bibliotheek en het valt me op dat het elke keer hetzelfde gaat. Voor 3 weken kun je per kaart 6 boeken lenen. De eerste zes dagen lees ik dan steeds een nieuw boek voor. Eén voor Tim en ook één voor Evaline. Na die 6 dagen pakken ze de leukste boeken nog eens en in de laatste week pakken ze steeds hetzelfde, dat ene, hele mooie boek. Dan lees ik dat zelfde boek een aantal avonden achter elkaar voor. En dan is het tijd om de boeken te ruilen en weer opnieuw te beginnen!

Alweer bijna 23 jaar geleden ging ik uit het ouderlijk huis. Na een kleine periode bij de verkeerde man gewoond te hebben streek ik neer in dit huis op stand. Uiteindelijk woonde ik er vijf jaar. Vanmorgen ging ik terug naar vroeger. De huisbaas van toen woont er nog steeds. Zij is nu zo rond de negentig, maar ik mag in mijn handjes knijpen als ik ook op die manier oud mag worden. Nog altijd helder van geest, scherp van tong en vol belangstelling naar de wereld om haar heen. Een heerlijke koffievisite, en zo was mijn ochtend op een heel leuke manier gevuld.