Vaak doen we het niet, zo samen een avondje uit. Dus is het extra leuk als we dan wel gaan. Kees en ik hebben eerst de kinderen bij opa en oma achtergelaten. Zij hebben daar heerlijk gesmuld van pannekoeken en mochten extra lang opblijven, gingen wel lekker in hun eigen bed slapen. Kees en ik gingen naar Rotterdam. De werkgever van Kees organiseerde daar een fantastische avond voor het personeel. En reken maar dat we hebben genoten. We waren in Schelling’s, een cabaret restaurant. Het cabaret was super en het eten heel erg lekker. Het was grappig om met onbekenden de tafel te delen, zo krijg je weer eens nieuwe gesprekken. Maar het was vooral leuk om een aantal bekenden weer terug te zien en te spreken. Inmiddels werkt Kees alweer 3 jaar bij deze baas en is het bedrijf enorm gegroeid. Leuk om te zien hoeveel personeel met partner er nu was. We waren veeeeeel te laat thuis, maar hebben we een heerlijke avond gehad, vandaag maar een beetje rustig aan dus, grin!

Kees is gek op lichtjes. En helemaal op veel lichtjes bij elkaar zoals deze takken. Ik weet dat hij ze dan ook echt echt niet kan laten liggen in de winkel: ze moeten mee naar huis, anders krijgt hij er zo een spijt van. Dit maal was het Tim die tegen Kees zei: papa vind je deze lichtjes mooi? Zullen we ze dan maar mee nemen! Zo goed kent hij ons al, grin.

Vanmiddag was het Sinterklaasfeest. Bij oma op haar werk. Tim en Evaline waren er helemaal klaar voor. Allebei hebben ze een heel mooie tekening gemaakt voor Sinterklaas en Evaline wilde verkleed als piet. Na een klein poosje wachten met limonade en een zakje pepernoten kwam Sinterklaas. Met wel drie Pieten. Er werd luid gezongen. Het grote boek is alweer weg, maar Sint was zo slim om een klein zakje met namen mee te nemen van de kinderen die even bij hem mochten komen. Hierna werden de kadootjes uitgedeeld. Evaline en Tim gaven hun tekening toen ze het kadootje kregen. Evaline mocht zelfs even voor de foto op de schoot van Sinterklaas. Ze mochten even wachten met het open maken en dan als iedereen zijn kadootje had gingen ze met zijn allen aftellen en mochten de pakjes eindelijk open!!! Daarna nog even wat zingen en toen ging Sinterklaas weer weg. Een fantastisch feest waar we nog lang met een lach op terug zullen kijken.

Na de judoslip, het a-diploma, het wereldrecord was het nu tijd voor het eerste rapport. Tim kan trots zijn op zichzelf… alles voldoende of goed. Ik zit hier helemaal te glimmen achter de machine!!!

Vorige week bezweek ze, onder alle spanningen van school en Sinterklaas. Maar deze week gaan we het gewoon weer opnieuw proberen: Evaline gaat halve dagen naar school. En voor vandaag ging dat wel goed. En zo hing er vanmiddag toch weer een jas aan de kapstok grin!

Van school uit hebben we de opdracht gekregen om het te volgen, maar het lukt ons niet om het elke avond te kijken. Dan kijken we het op een ander moment op http://www.omroep.nl/nps/sinterklaasjournaal/  Vanmorgen zaten Tim en Evaline heel gemoedelijk samen te kijken, want ze houden het bij het journaal allemaal wel heel spannend hoor!

Deze week jarig: Timo
Foto van een heerlijke pannekoek

Vandaag ging Evaline kleuren aan tafel. Wat is ze toch nog steeds een klein meisje, grin, als ze zo ingespannen bezig is. Tim ging lezen en werken in zijn boekje van Maan Roos Vis. Een boekje wat eens in de twee weken bezorgd wordt. Hij voelt zich dan helemaal gewichtig dat er ook voor hem post bezorgd wordt! Het boekje volgt het onderwijs op school, maar ook de actualiteit… dit maal gaat het over sint en piet.

Evaline is weer wat aan het opknappen. Ze wil wel nog heel graag heeeeeeel dicht bij mij zijn. Bij alles wat er gebeurt op een dag: dicht bij elkaar. Om haar wat te helpen verwen ik haar wat extra met deze aandacht. Dus zaten we vanmorgen samen even televisie te kijken: bij elkaar!!!

Werd ik van de week al verwend, was vandaag de beurt aan Tim. Hij kreeg een kaart in de brievenbus. Toen hij zag dat er een Kever op stond wist hij gelijk van wie die kaart wel moest komen, hihi. Hij kreeg de felicitaties voor zijn zwemdiploma en er zat wat geld bij om wat moois van te kopen. Dat hebben we natuurlijk gelijk gedaan, hij kon bijna niet wachten en wilde eigenlijk tussen de middag al gelijk naar de winkel. Hij heeft er na lang zoeken uiteindelijk deze Jeep voor gekozen. Na de aanschaf hadden we geen kind meer aan hem, hij speelde elk vrij moment nog met de Jeep tot hij dan uiteindelijk naar zijn bed moest. Nu staat de Jeep naast zijn bed: kan hij er nog even naar kijken!