HIEPER DE PIEP….HOERA!!!!!

Mijn blog is jarig!

22 april 2006 schreef ik het éérste stukje.

De hele week speelde het al in mijn hoofd… straks is mijn blog jarig en ga ik een speciaal stukje er van maken. Nachten lag ik er van wakker, dagen heb ik Kees bestookt met verschillende ideetjes. Van een terugblik tot een toekomstvisie, van de mooiste foto tot het liefste, gekste, grappigste of verdrietigste stukje. Van alles had ik aan kunnen halen. En eigenlijk is er maar één ding voor mij echt belangrijk: het is zo heerlijk om te mogen delen, dat jullie mijn stukjes en de foto’s leuk vinden en graag nog eens terug komen om te lezen en te kijken. Het is heerlijk om iedere dag weer alert te zijn voor een bijzonder onderwerp of een mooie foto. En intussen doen de kinderen en ook Kees daar in mee. Het is een onderdeeltje van ons dagelijks leven geworden. Dit is dan nu stukje 465 en daar ben ik reuze trots op!!!

Elke dag weer op zoek naar het gouden randje.
Heel veel liefde, licht en kracht, een dikke knuffel en tot gauw,
Marlies, die hier glunderend achter de machine zit!!!
xxx

Tim roept het uit: “Mama, kom eens kijken…, een mooie vlinder!!!”. “Die moet op de foto en dan moet je die op je site zetten.” Mijn antwoord: ga jij maar de foto maken dan, dat kun je best. En zoals beloofd, bij deze: de vlinder staat op de site.

Deze week jarig: Krista, Annelou, Ryan
Foto van een pot bloemen in de Keukenhof

Prachtig mooi weer, een plek met alle ruimte voor ons zelf. Wagens die er bijzonder uitzagen, daar ze dit jaar op piepschuimbasis zijn en niet met stro. Vele luxe wagens er tussen die er ook allemaal geweldig uitzagen. Evaline vond de muziek eindeloos. Tim genoot van alles. Kees maakte ruim 200 foto’s. Ik maakte er ook een paar en heb mijn keuze hier voor je verzameld.

Kijk voor meer foto’s in ons fotoalbum >>

Zie ook mijn berichtje hier over op 6 april.
Terwijl de actie nog loopt, heeft iemand de droom van Lily laten weten aan Hart in Actie.
Intussen heeft Maikel een opname mogen maken in de studio van SBS6. Hier zijn gelijk cd’s van geperst. Dit alles dus goed voor kankerpatienten. Lily heeft dit geweldige nieuws gehoord van Natasja Froger. En Maikel heeft de eerste cd natuurlijk aan zijn moeder overhandigd. Binnekort zullen we dit allemaal ook op televisie kunnen zien. Dank jullie wel voor het mee-stemmen!

Buiten kun je toch wel erg veel leuke dingen doen. Zoals rolschaatsen en dan met je rolschaatsen en beschermings van de glijbaan glijden en wippen op de wipkip, grin! Maar er zijn ook wensbloemen. Ik noem ze gewoon paardebloemen. Maar de kinderen zijn er gek op… ze weten het nog van vorig jaar: bloem helemaal leeg blazen en je mag een wens doen. Dus zijn het wensbloemen, ik kan ze geen ongelijk geven!

Eigenlijk kan ik best heel goed leven met mijn allergie voor caffeïne. Maar één maal in de maand móet ik aan de chocolade. Deze kies ik dan zorgvuldig uit want ik ken de ingrediënten welke ik wel mag. Maar dan wel één maal in de maand, want chocolade kan ik nog steeds niet weerstaan. Meestal wordt ik gesnapt door de kinderen die dan juichend roepen dat ze ook wel een stukje lusten, grin!

Na een koele start vanmorgen was het gelukkig vanmiddag toch wel zo mooi weer dat ze buiten konden spelen. Tim ging naar een vriendje en Evaline kreeg een vriendinnetje op visite. Samen speelden ze in de tent en gingen er picknicken met limo en een snoepje. Springtouw-en is helemaal “hot” in de klas bij Evaline dus dat moesten ze natuurlijk ook oefenen.

Met groep 3 gingen ze van school uit naar het Keukenhofbos. Ze moesten er twee opdrachten doen: in het bos beestjes zoeken en bij de vijver beestjes zoeken. In het bos zagen we natuurlijk de pissebedden, spinnen en torren, maar ook heel bijzonder een pad. Bij de vijver zagen we allerlei kleine beestjes, maar heel bijzonder een grote larve van een libelle. Het was er prachtig weer en met elkaar genoten ze van al die kriebel beestjes! Wat heerlijk dat ik de mogelijkheid had om met mijn auto te rijden! Zelfs al is hij zo ouderwets: zonder centrale vergrendeling(!) en ook nog erg klein, volgens de passagiers… uiteindelijk waren de vier jongens het er over eens: hij bracht hun toch maar mooi veilig en snel naar het bos en terug naar school!

Wat een lief gezicht, overal, die kleine eendjes die net geboren zijn. Dan denk ik er maar niet te lang over na dat vele van hen het niet lang zullen maken. De kinderen hun best maar doen om ze te tellen, want die eendjes gaan daarvoor niet netjes op een rijtje zitten wachten tot ze klaar zijn, hihi!