“Mama… kun je dit weer maken?”
Ja, dát is nou het eerste wat ze zegt… niet zo van: “ojee mama, ik heb iets wat kapot is”… neeeeheee… “kun je…”
Tja dat heb je met een mam die een beetje handig denkt te zijn, grin!
Dus kroop ik maar weer achter de naaimachine. De lange mouw die kapot was werd samen met de andere mouw een korte mouw. Dan pak ik gelijk dat ellendige vest aan… een heerlijk vest met een veels te dikke capuchon. Die moest er maar af. En.. jawel, nu ben ik dik tevreden: geen last meer onder mijn jas van die dikke muts.
Mijn papa en mama konden eigenlijk ook altijd alles wel weer maken als het kapot was. Daar had ik eindeloze bewondering voor. Toen ik oude genoeg was, leerden ze mij beide hoe dat te doen. Ik kreeg electro-lessen van papa, leerde naaien van mama en creatief zijn deden we gewoon altijd. Tegen de tijd dat Tim en Evaline groot genoeg zijn hoop ik ze dat ook mee te geven.
Dat ze zelf een fietsband kunnen plakken, een autoband kunnen wisselen, de glijdertjes onder een stoel kunnen vervangen, knoopjes aan naaien, ritsen heel maken en allerlei ander “kapot” weer repareren.

 
De bank verkocht… wat een geweldige verrassing. Daarom moet ik er eigenlijk zo om lachen. Mijn bank ben ik al een poos zat. Hij is zo breed van geheel, maar niet breed genoeg om lekker op te hangen en uit te rusten. Dus wil ik al een hele poos een nieuwe. Eerst twijfelde ik over een hoekbank, maar ja… aan welke kant moet die hoek dan en wat zouden de maten van een volgende woonkamer worden. Maar ik zou er vast lui op kunnen liggen. In de afgelopen weken begon ik meer en meer te denken over de nieuwe woning en inrichting. Ik wil echt dolgraag een logeerbed neerzetten en als ik dát nou combineer met een bank… tadaaa: een slaapbank!!! Dus dat gaat het worden. Besluit genomen en mijn bank maar eens op marktplaats gezet: ach je weet maar nooit. Haha nu is die bank verkocht en heb ik helemaal niks meer! Hoe was dat nou van die oude sok en nieuwe?!
Die slaapbank komt er nu, vast en zeker! Dan heb ik een nieuwe en superfijne plek in de woonkamer en kan ik ook nog alle echtparen voorzien van een comfortabele logeerplek: joepie! Hier wordt ik nou helemaal blij van!!! 🙂

 
Op dit moment is de streek op zijn allermooist.
De bollenvelden volop in bloei. Tulpen, narcissen en hyacinten kleuren de velden. Op de motor reden wij saampjes vrijdagavond en werden verrast door heerlijke geuren onderweg. We brachten samen dit klavertje vier (gemaakt door Evaline) naar Emma. Ze gaat stage lopen in het buitenland en samen met alle anderen verrasten we haar met een geweldig afscheid.
Vanmiddag reden we er ruim 30 minuten over om bij Frans en Nel te komen. Tussen de fotografen, toeristen, schilders, fietsers en wandelaars. Normaal is dat ritje maximaal 12 minuten! Het was fijn om bij elkaar te zijn en te kletsen over allerlei wat ons bezig hield 🙂
En jawel… hahaha… deze bank én de vijver zijn vandaag verkocht en opgehaald! YES!

Te veel foto’s van de corso: ik ga er morgen de mooiste van uitzoeken.
Te veel gedaan afgelopen week: last van mijn nek en rug.
Heerlijk veel mooi weer.
Fijne dag met veel gezelligheid.
Misschien morgen wel de bank verkocht, hahah!!!
Ow, Kees roept net dat hij foto’s online gezet heeft. Klik maar hier!

Dat ik braaf alle afval scheidt, daar hebben we het al eens over gehad. Maar ook de plastic tassen gaan apart in een zak om mee naar school te gaan. Regelmatig vul ik (net als andere ouders) een week lang een vuilniszak met allerhande dozen, doppen en rommeltjes. Die gaat dan mee naar groep 3 (Evaline) en zo kunnen ze dan opeens thuiskomen met een fantastische knutsel. Leuk hergebruik 🙂

Vandaag heb ik met veel geduld, geweld en tijd de bak van de vijver schoongespoten.
Geduld: het alg zit enorm vast.
Geweld: de hogedruk reiniger gaat echt wel te keer! 
Tijd: alles bij elkaar was ik anderhalf uur bezig.
Het resultaat: netjes genoeg om deze op marktplaats te zetten!

 
 
Vanmiddag weer een stukje gedaan in de tuin: 3 zakken tuingrond toegevoegd, gras ingegraven, struik verplaatst en de grond zo egaal mogelijk gemaakt. Het resultaat tot zover: daar ben ik dik tevreden over. Nog even de foto’s naast elkaar… zo was het vier jaar geleden en zo is het vandaag geworden. Weg vijver, weg waterloop, weg kabouters, weg stenen. Ruimte nu opnieuw ingedeeld met de overgebleven struiken en grassen.

  
De vijver gaan we niet meeverhuizen en dus ben ik die nu aan het opruimen. Eerst emmertje voor emmertje (30x) leeg geschept. En toen de bak eruit. Ik heb mezelf een week tijd ervoor gegeven. Stap voor stap!
Net als vorige week de hele week ook vandaag weer: buiten lunchen… zo heerlijk die zon op hun snoet. Tim en Evaline hebben allebei volop sproetjes: lief.
Dat er een vulkaanuitbarsting was… dat moest Tim natuurlijk zelf nabootsen.. gaaf resultaat toch?
Vanavond was de aquarobics weer heerlijk, nu ff thee en dan snel slapen!