Het bos, ons bos, onze achtertuin. Het is er zo heerlijk. Op de warme dagen in de schaduw van de bomen. De velden met graan staan volop in bloei maar er tussen vele klaprozen.
Deze foto’s van een wandeling met Kees.
Deze foto’s ook uit hetzelfde fantastische bos, maar dan van allemaal gezichten in de bomen! Tijdens een wandeling met mijn geweldige vriendin.
Lekker buiten eten, vlees op de bbq, wat kha brood en veel groente erbij: smullen maar!
Ik maakte van fruit en wat zoetstof een fris waterijsje. Mijn heerlijk ontbijt met zomerfruit, jammie.
Pepsie en Maxi, rustig in onze tuin. Zoeken schaduw, koele tegels of juist even een zacht kussen op. De warmte komen zij zo gelukkig goed door!
Wauw wat een verrassing, zomaar in onze eigen tuin. Dat ik gek ben op klaprozen, weet iedereen wel, heb er niet voor niets een tattoo van! Daarom extra genieten van de mooie cadeautje…
En verder deze week een stevige hoofdpijn weg gewerkt. Een paar heerlijke dagen in Dongepark geweest, met een extra avond in verband met een goede teamvergadering.
Ik ging ukelele spelen met mijn lieve buurvrouw en op bezoek bij een fijn mens. Mooie gesprekken, klaar staan voor elkaar. Zo maken we samen de wereld weer een beetje mooier.
Categoriearchief: maxi
Week 23
Wat is het bos weer eindeloos heerlijk groen, fris en vol bedrijvigheid.
Samen naar de dierenarts. De jaarlijkse controle en een jaarlijkse vaccinatie.
Pepsie maakt t erg goed, voor haar 11 jaar is zij super vitaal. Alles dik in orde met complimenten.
Maxi gaat redelijk. Heeft nog regelmatig dexacortone. Is nog een beetje aan t aankomen, weegt nu 6 kg. Maar is verder gezond genoeg.
Waterlelies, wilde orchideeën, vele groene kikkers… het bos is vol leven en dat zagen mijn lieve vriendin en ik bij onze heerlijke schaduwrijke en koele wandeling.
Ik speelde ukelele met mijn lieve buurvrouw. Heb mijn deel in het huis schoonmaken aangepakt. De voortuin wat geveegd, de achtertuin wat geveegd. En nog de ramen gezeemd. Dat doe ik in het ritme van de ramen zemer die bij ons komt, ongeveer eens in de 6 weken. Zij doen dan buiten aan de voorkant. Heerlijk en zo blij dat ik dat niet meer hoef te doen.
Het werk was weer fijn, lekker mijn gewone ritme van 3 dagen opgepakt.
Wat een prachtige verhalen. Deel 1 deed ik het voor t eerst: in plaats van een leesboek een luisterboek. Het abonnement op Storytel is een cadeautje voor mijn verjaardag. De luisterboeken zijn goedkoper dan de papieren exemplaren of dan de digitale.
Zo blij dat ik dit door Evaline heb mogen ontdekken. Het luisteren vind ik heerlijk. Handen vrij, focus op het verhaal en mij eindeloos laten meeslepen. Dus… ik ben om en ga voortaan vooral luisteren naar boeken!!! Nu bijna aan het einde van deel 2.
Week 20
Moederdag 2023, een brunch met zijn viertjes, lieve cadeautjes… wat een fijne start van de dag.
In de middag kwamen Kees zijn ouders, namen gezellige tuinbloemen mee.
Een wandeling met zijn vieren in het heerlijke Surrea.
Tim maakte voor het avondeten sheperdspie waar we allemaal van genoten.
Een heerlijke dag was het.
Songfestival, trouw toch gewoon gekeken. Hoewel we in de halve finale Nederland onderuit zagen gaan. Het was samen erg knus op de bank en ook Maxi kwam er gezellig bij liggen.
Ziek, griep: hoofdpijn, buikpijn, koorts. Zo stond ik op, maandagochtend.
Boos en verdrietig… ik hoefde immers maar 2 dagen deze week, met 3 belangrijke vergaderingen. Maar het hielp niks, ik was gevloerd. Bij t ontbijt maken moest ik pauze nemen omdat ik sterretjes zag. Het was duidelijk: tijd om te investeren in herstel.
Na dagen op bed, eindeloos veel slapen, kroop ik uiteindelijk in de middagen op mijn ligbed in de tuin. Even ander uitzicht dan mijn slaapkamer. De hele week trouw bewaakt door Pepsie en Maxi.
Langzaam elke dag een beetje beter. Dan ook maar proberen om mijn conditie weer wat op te bouwen. Een wandeling door het park extra vrolijk door de gele lis, boterbloemen en fluitenkruid.
En een korte wandeling door ons bos, samen met Kees, gisteren. Heerlijk al dat verse groen, die fijne zonnestralen en al die zuurstof.
Ik ben zeker nog niet terug topfit. Maar ik denk dat ik van de week wel weer werken kan.
Kees verzon zelf een recept van een heerlijke wortelstamppot van peen, gebakken uien en bloemkoolpuree. Een stukje vlees erbij, dat was smullen.
Week 18
Deze week werkte ik 2 dagen.
Had ik een afspraak voor controle van mijn steunzolen. Nu alweer 3 jaar geleden dat ik ze kreeg. En wat maakt het verschil. Ik loop er met heel veel plezier op. Zo dankbaar dat het lopen op deze manier heel goed gaat.
In de tuin is er steeds meer kleur te zien. Zo fijn dat de natuur aan t ontwaken is uit zijn winterslaap.
De regen kwam wel erg heftig naar beneden, een kijkje door het raam op de uitbouw en je zag de bellen knappen.
Het gras gemaaid, het onkruid tussen de tegels weg, geveegd.
Kees maakte de terrassen met de hoge druk reiniger daarna mooi schoon.
Tijd om alle meubilair weer op zijn plaats te zetten, kom maar door met het mooie weer.
En verder deze week, wandelde ik met vriendin, speelde ik ukelele met buuf, deed ik boodschappen met de kinderen, maakte ik de kamer van Evaline extra schoon.
Dat was hard nodig nadat Maxi er eind maart in geweest was toen hij ziek was, en daarna nog steeds deze kamer uitzocht om er te spugen, plassen en poepen. Met een extra kattenbak erbij hoop ik dat het nu is afgelopen. Het avondje met Kees samen was erg fijn, we keken ook nog samen naar deel 3 van de Mandelorian. Spannend verhaal!
Week 17
Wandelen, dat deed ik deze week.
Op zondag liep ik met Evaline een heerlijk rondje in ons bos.
We genoten van samen zijn, goede gesprekken en het heerlijke weer.
Op woensdag liep ik met Tim een wandeling van 4 km door de Biesbosch.
Spannend, vorige keer liep ik er met Kees en was het veel glibberen.
Tim had zijn trekking-stokken mee en met ieder eentje in onze hand, hadden we verrassend veel houvast. We genoten van samen zijn, goede gesprekken en het heerlijke weer.
Het was er erg rustig qua mensen, maar de vogels wisten dat goed te compenseren!!!
Op zaterdag liep ik met Kees een wandeling door Surrea. Het was er fijn lopen, maar door wat dwalen maakten we de wandeling wel extra lang, bij elkaar al gauw 6 km. Gelukkig een bankje onderweg om even uit te rusten. De zon scheen zo hard dat het er zelfs wat warm van werd. We genoten van samen zijn en goede gesprekken.
Naast al dat wandelen en werken, genoot ik van het gezelschap van Pepsie en Maxi, die mij duidelijk maakten dat mijn bed een goed plekje voor mij was!!!
Ik maakte deze week asperges, wat zijn ze weer lekker dit jaar. Dat was smullen. Ook soep maakte ik en we genoten daar de andere dag enorm van.
Dat het koude weer langer aanhoudt dan vorige jaren, voel ik wel in mijn gewrichten. De zon doet ze zo lekker ontdooien. In de avond toch maar weer even de elektrische deken aan, voor ik ga slapen. Het bewegen helpt ook om soepel te blijven en dat merk ik nu extra goed.
Week 14
Ons uitstapje samen, naar een makers-space. Een lasersnijder hebben we (nog niet) thuis.
Wat blijft t wonderlijk om een digitaal bestand omgezet te zien in een stuk plastic wat precies passend gemaakt wordt.
Voor mijn werk, op zondag al voorbereid. Gehakballetjes in tomatensaus. Onder de bezielende leiding van Kees, werd het een van de gerechten van de Indonesische maaltijd. Samen met een partner van een bewoner van onze afdeling, een collega en vrijwilligster maakten we er een fantastische ochtend van.
Eindeloos genieten, samen met Yuki en Myka, tijdens een boswandeling.
Eindeloos genieten, samen met Maxi en Pepsie, in het lentezonnetje.
Uit de wind, in de zon heerlijk warm.
Week 12, vakantie
Pepsie, Maxi, de hele week gezellig om mij heen.
Genieten van zon en samen zijn.
Na de winter rust in de tuin, tijd om alles weer op orde te maken.
Prachtig mooi weer, lokte mij naar buiten, zon gaf energie en hoe heerlijk om de mooie bloesem te ontdekken aan de forsythia en de kers. Een blauw druifje staat zo parmantig!
En dan na een heerlijke maaltijd samen starten met een escaperoom spel.
Na een gezellige ochtend waarin we samen het spelen op de ukelele oefenden, kwamen in de middag mijn vriendinnetjes. Een kha hapje stond al voor ze klaar.
Op woensdag en donderdag was Kees ook vrij. Samen reden we woensdag naar zijn jarige vader. Leuk om daar hen te mogen helpen en allemaal familie te kunnen spreken. Een mooie dag was het.
Hoera, weer voor een paar maandjes even oud!!! Een wandeling in het bos, precies gepland tussen twee buien door. Goede gesprekken, fijn samen zijn. Kees wakker gezongen en cadeautjes gegeven, in de avond heerlijk samen gegeten van nasi die Tim gekookt had. Een mooie dag.
De zandmotor. Eigenlijk wilde ik nog wat poetsen, Evaline zei: dat doe ik wel. Eigenlijk wilde ik met Kees naar de jumbo lopen, hij zei: ik ga wel alleen. Tim vroeg: mam ga je met mij mee voor een wandeling. Zo lief dat iedereen dan weer zo voor mij klaar staat.
Een goede reis, met Tim achter het stuur. Windkracht 6, zon, een bulderende zee, zand waaiend over het strand. Wat was het heerlijk. Zo enorm van samen, de wandeling, het weer en de omgeving genoten. En dan op de terugweg ook nog een dubbele regenboog. Wat een cadeautje.
Week 10
Het is een normale week van werktijden. Het weer werkt me wel flink tegen.
De omslag naar sneeuw en kou doet mijn botten pijn. Ik zeg afspraken af en duik in een warme bubbel in rust.
Eind van de week vind ik gelukkig wel wat ruimte om te poetsen.
De lente op tafel geurt heerlijk het huis in. De volle maan maakt de nacht onrustig.
Pepsie zoekt mijn gezelschap en ook Maxi is in mijn buurt. Kijken we samen een film, dan wil Pepsie er alles van dichtbij bekijken!
Een prachtige (zater)dag, zomaar na alle donkere en natte dagen deze week. De zon riep ons het huis uit. Een wandeling bij Surrea. De runderen, de zon, de blauwe lucht, wat was dit een cadeautje.
Het water staat lekker ruim in de vele meertjes. Veel vogels lieten van zich horen. In het water zwanen, eenden en meerkoeten.
Week 6
De griep-restanten… ik probeer ze moedig weg te werken.
Enerzijds rustig mijn gewone (werk) dingen op te pakken en de wandelingen die ik zo graag maak, toch weer op te pakken. Anderzijds door toch extra rust te nemen en tijd voor herstel.
Maxi zoekt mij dan trouw op, maar ook Pepsie lijkt mij stevig in de gaten te houden.
De korte wandeling in het bos, met een paar stops om op adem te komen, maar wat was het genieten van de zon en blauwe lucht.
Deze week, na lang, weer af kunnen spreken met mijn vriendinnetjes. We aten een heerlijke kha lunch, met pompoensoep, quiche en salade en het toetje maakte ik van bosvruchten met mascarpone/slagroom.
De ukelele afgestoft, alles bij gekletst, mijn lieve buuf en ik maakten weer muziek.
Intussen 20 en 19 jaar geleden. Bizar dat we al zo lang geen nieuwe herinneringen meer maken. Dat we elkaar al zo lang niet geknuffeld, gekoesterd en gezien hebben.
Ruimte voor herinneringen, zachte liefde en verwondering. Het leven gaat door, zelfs toen 20 en 19 jaar geleden de wereld leek stil te staan.
Week 5
Op zondag liep ik samen met Kees een klein rondje door ons bos.
Snel buiten adem, pijn bij diep inademen. Maar… na een poosje herstellen thuis, was ik toch wel erg blij om dit gedaan te hebben.
Maxi waakt trouw bij en over mij, wanneer ik thuis ben is hij veel in mijn buurt. Zo zorgt hij er vast voor dat ik echt de rust neem om op te knappen en aan te sterken.
Alweer zo een lekkere maaltijd. Wat eten we toch gevarieerd. Telkens nieuwe recepten die om proberen vragen en dan weer een succes blijken te zijn. Heerlijk.
Een korte wandeling met mijn vriendin en een lunch op mijn werk met lieve collega’s maakten mijn week compleet.