Categoriearchief: pepsie

Week 23


Wat is het bos weer eindeloos heerlijk groen, fris en vol bedrijvigheid.

Samen naar de dierenarts. De jaarlijkse controle en een jaarlijkse vaccinatie.
Pepsie maakt t erg goed, voor haar 11 jaar is zij super vitaal. Alles dik in orde met complimenten.
Maxi gaat redelijk. Heeft nog regelmatig dexacortone. Is nog een beetje aan t aankomen, weegt nu 6 kg. Maar is verder gezond genoeg.


Waterlelies, wilde orchideeën, vele groene kikkers… het bos is vol leven en dat zagen mijn lieve vriendin en ik bij onze heerlijke schaduwrijke en koele wandeling.
Ik speelde ukelele met mijn lieve buurvrouw. Heb mijn deel in het huis schoonmaken aangepakt. De voortuin wat geveegd, de achtertuin wat geveegd. En nog de ramen gezeemd. Dat doe ik in het ritme van de ramen zemer die bij ons komt, ongeveer eens in de 6 weken. Zij doen dan buiten aan de voorkant. Heerlijk en zo blij dat ik dat niet meer hoef te doen.
Het werk was weer fijn, lekker mijn gewone ritme van 3 dagen opgepakt.

Wat een prachtige verhalen. Deel 1 deed ik het voor t eerst: in plaats van een leesboek een luisterboek. Het abonnement op Storytel is een cadeautje voor mijn verjaardag. De luisterboeken zijn goedkoper dan de papieren exemplaren of dan de digitale.
Zo blij dat ik dit door Evaline heb mogen ontdekken. Het luisteren vind ik heerlijk. Handen vrij, focus op het verhaal en mij eindeloos laten meeslepen. Dus… ik ben om en ga voortaan vooral luisteren naar boeken!!! Nu bijna aan het einde van deel 2.

Week 20


Moederdag 2023, een brunch met zijn viertjes, lieve cadeautjes… wat een fijne start van de dag.
In de middag kwamen Kees zijn ouders, namen gezellige tuinbloemen mee.
Een wandeling met zijn vieren in het heerlijke Surrea.
Tim maakte voor het avondeten sheperdspie waar we allemaal van genoten.
Een heerlijke dag was het.

Songfestival, trouw toch gewoon gekeken. Hoewel we in de halve finale Nederland onderuit zagen gaan. Het was samen erg knus op de bank en ook Maxi kwam er gezellig bij liggen.

Ziek, griep: hoofdpijn, buikpijn, koorts. Zo stond ik op, maandagochtend.
Boos en verdrietig… ik hoefde immers maar 2 dagen deze week, met 3 belangrijke vergaderingen. Maar het hielp niks, ik was gevloerd. Bij t ontbijt maken moest ik pauze nemen omdat ik sterretjes zag. Het was duidelijk: tijd om te investeren in herstel.
Na dagen op bed, eindeloos veel slapen, kroop ik uiteindelijk in de middagen op mijn ligbed in de tuin. Even ander uitzicht dan mijn slaapkamer. De hele week trouw bewaakt door Pepsie en Maxi.

Langzaam elke dag een beetje beter. Dan ook maar proberen om mijn conditie weer wat op te bouwen.  Een wandeling door het park extra vrolijk door de gele lis, boterbloemen en fluitenkruid.
En een korte wandeling door ons bos, samen met Kees, gisteren. Heerlijk al dat verse groen, die fijne zonnestralen en al die zuurstof.
Ik ben zeker nog niet terug topfit. Maar ik denk dat ik van de week wel weer werken kan.

Kees verzon zelf een recept van een heerlijke wortelstamppot van peen, gebakken uien en bloemkoolpuree. Een stukje vlees erbij, dat was smullen.

Week 19


Een heerlijke wandeling, in ons bos. Wel een klein beetje regen, maar de paraplu was ruim voldoende.

Yehaa…. het is gelukt. Een vest voor Evaline breien. Best een hele klus met reuma-handen… maar zo trots op t resultaat. Voor haar een zachte warme liefdevolle omhelzing als zij hem aan doet.
In het park de wilde hyacinten, zoveel kleur in de wereld, wat wordt ik er blij van.
Pepsie kroop in een mandje wat ik opzij gezet had om er schoon te maken, als het past, zit je er heel lekker in!!!

Deze week was dit t gerecht wat ik klaar gemaakt heb. Ovengroente gemengd met stukjes braadworst en mozzarella bolletjes. Het restje geraspte parmezaanse kaas eroverheen. In de oven en dan smullen maar!
Een week waarin ik 2 dagen werkte. Een gewone dinsdag en een bijzondere woensdag.
Wegens werkzaamheden was er op woensdag van 10-17 uur geen stroom op de locatie.
In de bus nam ik, samen met Evaline, drie bewoners mee. We reden naar het huis van een 4e bewoner en partner. We kookten samen t eten, hadden fijne tafelgesprekken en genoten van elkaars gezelschap. Een dag met een gouden randje voor ons allemaal.
Verder poetste ik het huis nog eens heel erg extra schoon, na alle incontinentie van Maxi.
Ik maakte de tuin weer netjes. Ging op verjaardagsvisite, liet twee gaatjes vullen, speelde ukelele met mijn buuf, ontwormde de katten en genoot van de eerste keren samen lekker buiten eten.

Week 17

Wandelen, dat deed ik deze week.

Op zondag liep ik met Evaline een heerlijk rondje in ons bos.
We genoten van samen zijn, goede gesprekken en het heerlijke weer.


Op woensdag liep ik met Tim een wandeling van 4 km door de Biesbosch.
Spannend, vorige keer liep ik er met Kees en was het veel glibberen.
Tim had zijn trekking-stokken mee en met ieder eentje in onze hand, hadden we verrassend veel houvast. We genoten van samen zijn, goede gesprekken en het heerlijke weer.
Het was er erg rustig qua mensen, maar de vogels wisten dat goed te compenseren!!!

Op zaterdag liep ik met Kees een wandeling door Surrea. Het was er fijn lopen, maar door wat dwalen maakten we de wandeling wel extra lang, bij elkaar al gauw 6 km. Gelukkig een bankje onderweg om even uit te rusten. De zon scheen zo hard dat het er zelfs wat warm van werd. We genoten van samen zijn en goede gesprekken.

Naast al dat wandelen en werken, genoot ik van het gezelschap van Pepsie en Maxi, die mij duidelijk maakten dat mijn bed een goed plekje voor mij was!!!
Ik maakte deze week asperges, wat zijn ze weer lekker dit jaar. Dat was smullen. Ook soep maakte ik en we genoten daar de andere dag enorm van.
Dat het koude weer langer aanhoudt dan vorige jaren, voel ik wel in mijn gewrichten. De zon doet ze zo lekker ontdooien. In de avond toch maar weer even de elektrische deken aan, voor ik ga slapen. Het bewegen helpt ook om soepel te blijven en dat merk ik nu extra goed.

Week 16



Dat je weet dat je met koningsdag gaat werken, dat je op zoek gaat naar iets oranje om aan te doen, dat je verliefd wordt op een jurkje en deze gewoon op tijd binnen hebt… yehaa!
Op zondag liepen Kees en ik naar het centrum. Daar was een exposite van foto’s van een lieve vriendin. Wauw wat een prachtige collectie was er weer gemaakt, zo dit afgelopen jaar. Wat hebben we genoten van alle moois. Op de terugweg zelf een mooie foto gemaakt van het bruggetje in het stadspark.
Schaapjes grazen het park vlakbij ons weer netjes. Blijft zo leuk om te zien.
Een heerlijke kha salade, dat maakte ik voor de woensdagavond.
En dan het hevige onweer, op vrijdagavond. Tjonge een paar flinke harde klappen in onze buurt. Nog altijd is Pepsie dan erg angstig. Dit keer kroop ze heel dicht tegen mij aan. Dankbaar dat we haar deze veiligheid mogen en kunnen bieden.

Week 15


Na een drukke week volgde een lange dag voor herstel, Pepsie bleef in mijn buurt en maakte een hartje voor mij.
Pasen was rustig. Allemaal in onze eigen bubbel, maar samen met Kees wandelde ik wel een heerlijke lente wandeling door ons bos.

Een wandeling door het park, er zijn kleine eendjes… verliefd!
Onze tuin krijgt weer kleur… heerlijk, zo blij mee.
Een van de heerlijke maaltijden met pasen: courgettesoep met foccacia.

Een avond en een middag, met zijn 3 hebben we de klus geklaard. Het escapespel tot een volwaardig einde gebracht. Leuk, maar ook best moeilijk, uitdagend en vooral heel gezellig!

Nog meer bloeiend in de tuin!
Deze week maakte ik een lekkere pasta-maaltijd. Voor de kinderen was er gewone pasta bij.
Het restje van de pasta met wat zelfgemaakte pesto, komkommer, tomaat en olijf werd een lunch op mijn werk. Druk bezig met het maken van het krantje welke 1x in het kwartaal uit komt.
Het was heerlijk weer te kunnen wandelen met mijn vriendin. Ukelele te kunnen spelen met mijn lieve buurvrouw. Samen met Kees een avond aandacht en gezelligheid met elkaar. En het huis maakte ik ook nog schoon.
Het vest wat ik voor Evaline aan het breien ben, ook al zo lekker om mee bezig te zijn.
En voor de oplettende lezer: ja ik ben weer terug op facebook. Na 1,5 jaar bleef ik er nog steeds heimwee naar hebben. Dus iedereen weer opgezocht en zo blij nu.

Week 14


Ons uitstapje samen, naar een makers-space. Een lasersnijder hebben we (nog niet) thuis.
Wat blijft t wonderlijk om een digitaal bestand omgezet te zien in een stuk plastic wat precies passend gemaakt wordt.

Voor mijn werk, op zondag al voorbereid. Gehakballetjes in tomatensaus. Onder de bezielende leiding van Kees, werd het een van de gerechten van de Indonesische maaltijd. Samen met een partner van een bewoner van onze afdeling, een collega en vrijwilligster maakten we er een fantastische ochtend van.

Eindeloos genieten, samen met Yuki en Myka, tijdens een boswandeling.

Eindeloos genieten, samen met Maxi en Pepsie, in het lentezonnetje.
Uit de wind, in de zon heerlijk warm.

Week 12, vakantie


Pepsie, Maxi, de hele week gezellig om mij heen.
Genieten van zon en samen zijn.

Na de winter rust in de tuin, tijd om alles weer op orde te maken.
Prachtig mooi weer, lokte mij naar buiten, zon gaf energie en hoe heerlijk om de mooie bloesem te ontdekken aan de forsythia en de kers. Een blauw druifje staat zo parmantig!

En dan na een heerlijke maaltijd samen starten met een escaperoom spel.

Na een gezellige ochtend waarin we samen het spelen op de ukelele oefenden, kwamen in de middag mijn vriendinnetjes. Een kha hapje stond al voor ze klaar.
Op woensdag en donderdag was Kees ook vrij. Samen reden we woensdag naar zijn jarige vader. Leuk om daar hen te mogen helpen en allemaal familie te kunnen spreken. Een mooie dag was het.

Hoera, weer voor een paar maandjes even oud!!! Een wandeling in het bos, precies gepland tussen twee buien door. Goede gesprekken, fijn samen zijn. Kees wakker gezongen en cadeautjes gegeven, in de avond heerlijk samen gegeten van nasi die Tim gekookt had. Een mooie dag.




De zandmotor. Eigenlijk wilde ik nog wat poetsen, Evaline zei: dat doe ik wel. Eigenlijk wilde ik met Kees naar de jumbo lopen, hij zei: ik ga wel alleen. Tim vroeg: mam ga je met mij mee voor een wandeling. Zo lief dat iedereen dan weer zo voor mij klaar staat.
Een goede reis, met Tim achter het stuur. Windkracht 6, zon, een bulderende zee, zand waaiend over het strand. Wat was het heerlijk. Zo enorm van samen, de wandeling, het weer en de omgeving genoten. En dan op de terugweg ook nog een dubbele regenboog. Wat een cadeautje.

Week 10


Het is een normale week van werktijden. Het weer werkt me wel flink tegen.
De omslag naar sneeuw en kou doet mijn botten pijn. Ik zeg afspraken af en duik in een warme bubbel in rust.
Eind van de week vind ik gelukkig wel wat ruimte om te poetsen.
De lente op tafel geurt heerlijk het huis in. De volle maan maakt de nacht onrustig.

Pepsie zoekt mijn gezelschap en ook Maxi is in mijn buurt. Kijken we samen een film, dan wil Pepsie er alles van dichtbij bekijken!

Een prachtige (zater)dag, zomaar na alle donkere en natte dagen deze week. De zon riep ons het huis uit. Een wandeling bij Surrea. De runderen, de zon, de blauwe lucht, wat was dit een cadeautje.

Het water staat lekker ruim in de vele meertjes. Veel vogels lieten van zich horen. In het water zwanen, eenden en meerkoeten.

Week 6


De griep-restanten… ik probeer ze moedig weg te werken.
Enerzijds rustig mijn gewone (werk) dingen op te pakken en de wandelingen die ik zo graag maak, toch weer op te pakken. Anderzijds door toch extra rust te nemen en tijd voor herstel.
Maxi zoekt mij dan trouw op, maar ook Pepsie lijkt mij stevig in de gaten te houden.
De korte wandeling in het bos, met een paar stops om op adem te komen, maar wat was het genieten van de zon en blauwe lucht.

Deze week, na lang, weer af kunnen spreken met mijn vriendinnetjes. We aten een heerlijke kha lunch, met pompoensoep, quiche en salade en het toetje maakte ik van bosvruchten met mascarpone/slagroom.
De ukelele afgestoft, alles bij gekletst, mijn lieve buuf en ik maakten weer muziek.

Intussen 20 en 19 jaar geleden. Bizar dat we al zo lang geen nieuwe herinneringen meer maken. Dat we elkaar al zo lang niet geknuffeld, gekoesterd en gezien hebben.
Ruimte voor herinneringen, zachte liefde en verwondering. Het leven gaat door, zelfs toen 20 en 19 jaar geleden de wereld leek stil te staan.